در هفته‌های اخیر تنش میان ایران و غرب بویژه آمریکا به مرحله بحرانی رسیده است از سویی دولت پوپولیست و قلدرمآب ترامپ از راه تحریم‌های بی‌سابقه، جمهوری اسلامی را در وضعیت شبه محاصره اقصادی قرار داده که در عمل فشار روز افزونی را بر مردم ایران تحمیل کرده است. از سوی دیگر کانون اصلی قدرت تمام تلاش‌های جامعه جهانی از جمله وساطت نخست‌وزیر ژاپن برای انجام گفتگو میان دو طرف مخاصمه و کاهش تنش را نقش بر آب کرده است.
این در حالی است که شرایط ناپایداری در خلیج فارس و دریای عمان حاکم است. انفجار در کشتی‌های نفتکش، حمله مکرر به پهبادهای آمریکایی در خلیج فارس و فرودگاهی در عربستان، اصابت موشک‌ها به منطقه سبز در پایتخت عراق و در کنار سفارت آمریکا، چشم انداز صلح و نزدیکی دو کشور ایران و آمریکارا تیره و تار کرده است.
جمهوری اسلامی در تحولی تازه اعلان کرده که بزودی تولید اورانیوم را از مرز ۳۰۰ کیلوگرم که جزو تعهدات این کشور در برجام است پشت سر خواهد گذارد و راکتور آب سنگین را نیز که پس از قرار داد هسته‌ای تعطیل شد بازسازی خواهد نمود. آقای ذوالنوز نماینده مجلس نیز تهدید کرده است که ایران در همکاری با آژانس تجدید نظر خواهد کرد و از پیمان ان پی تی نیز خارج خواهد شد.
واکنش‌های جهانی نسبت به تهدیدات هسته‌ای ایران در مجموع به زیان جمهوری اسلامی بوده است. اتحادیه اروپا ضمن تشویق دو طرف به خویشتنداری ارزیابی خود از تهدیدات ایران را منوط به گزارش آژانس کرده است. برخی از مقامات روسیه ضمن جانبداری از جمهوری اسلامی در برابر فشارهای امریکا، الگوی تهدیدات ایران را مشابه رفتار هسته‌ای کره شمالی سنجیده‌اند. ترامپ این تهدید را تمرد نامیده و یک سخنگوی دولت انگلیس گفته است در صورت تخلف جمهوری اسلامی از تعهداتش کلیه گزینه‌ها روی میز خواهد بود. هم پیمانان آمریکا در منطقه نیز بازگشت سازو کار تحریم‌ها از سوی جامعه جهانی را درخواست کرده‌اند.
واقعیت امر اینست که شرایط ناپایدار کنونی قابل دوام نخواهد بود. مخالفت ترامپ با جنگ که بارها تکرار شده است می‌تواند به جنگی محدود و یا تمام عیار تبدیل گردد. ادامه تنش‌ها در شاهراه ۳۰ درصدی نفت جهان، کوتاهی جمهوری اسلامی در اجرای تعهداتش و ارزیابی شخص ترامپ از موقعیت‌اش در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده در تصمیم گیری ترامپ و مشاورانش کاملا دخیل خواهد بود. با افزایش تنش‌ها سکوهای نفتی ایران، مراکز هسته‌ای و یا برخی از پایگاه‌های سپاه می‌تواند اولین هدف‌های نظامی آمریکا و شاید متحدانش در منطقه باشد که عواقب و نحوه کنترل آن غیرقابل پیش‌بینی است.
با توجه به واقعیت‌های برشمرده توپ در زمین تصمیم‌سازان جمهوری اسلامی و در رآس آن آیت‌الله خامنه‌ای و سرداران سپاه است که در کلیه امور کشور بویژه سیاست خارجی نقش اصلی را ایفا میکنند. در این میان نفرت کور و ایدئولوژیک رهبر نسبت به غرب بویژه آمریکا و جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای ایشان و سرداران سپاه مانع اصلی است که در چهل سال گذشته تلاش‌های بسیاری از سیاستمداران داخلی برای عادی سازی روابط با جامعه بین الملل را بی اثر ساخته است. افزون برین خامنه‌ای و دستگاه‌های امنیتی‌اش از دشمن سازی و دشمن انگاری برای سرکوب تلاش‌های دمکراسی خواهانه اقشار مختلف بویژه طبقه متوسط بهره جسته‌اند.
رویکرد مردم ویتنام و ژاپن در برابر آمریکا آموزنده است. ویتنام در اثر تجاوز آمریکا به آن کشور با صدها هزار کشته به زمین سوخته‌ای تبدیل شد و ژاپن در جنگ دوم جنگ جهانی مورد حمله اتمی آمریکا قرار گرفت با این وجود، هر دو کشور به سود منافع ملی کشورهایشان روابط سیاسی و اقتصادیشان را با آمریکا برقرار و گسترش داده‌اند بطوری که مبادلات تجاری دولت سوسیالیست ویتنام با آمریکا در سال ۲۰۱۱ به ۲۰ میلیارد دلار رسیده است و ژاپن سومین قدرت اقتصادی جهان دارای روابط تجاری گسترده‌ای با آمریکاست. به‌طوری که در سال ۲۰۱۳، ۱۸ درصد صادرات ژاپن به آمریکا و ۸.۵ در صد صادرات آمریکا به ژاپن بوده است.
ایران با توجه به شرایط جعرافیایی‌اش از امکانات گسترده‌ای برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر برخوردار است که می‌تواند منبع اشتغال‌زایی گسترده‌ای گردد و ایران را از فهرست ده کشور تولید کننده‌ی بیشترین گاز‌های گل خانه‌ای خارج سازد. غنی سازی اورانیوم حتی اگر با نیت بهره برداری‌های صلح آمیز صورت پذیرد با منافع ملی ایرانیان در تضاد است و تنها می‌تواند به عنوان ابزاری سیاسی و تنش‌افزایی با جامعه بین‌الملل بکار رود. هزینه کردن میلیاردها دلار برای نگهداری و تجهیز حزب‌الله لبنان و شبه نظامیان عراقی، سوری و یمنی با نیازهای واقعی مردم ایران بیگانه است. ایجاد اشتغال برای جوانان، کاهش فقر گسترده، حل بحران آب، مهاجرت روستاییان به شهرها و سامان دادن بیش از ۱۰ میلیون نفر حاشیه‌نشین از جمله معظلاتی است که کشور با آن دست به گریبان است. دخالت‌های نظامی ایران در منطقه که به نام آزادسازی قدس و سرزمین‌های اشغالی صورت می‌گیرد تا به‌حال تنها به سود سیاست‌های دولت اسرائیل در احداث شهرک‌های غیر قانونی و به حاشیه راندن موضوع تشکیل کشور مستقل فسلطتین در کنار کشور اسرائیل بوده است.
مقاومت و لجبازی ولی فقیه در برابر پیشنهادهای مذاکراه و میانجیگری میان ایران و آمریکا همزمان با تنش افزایی با جهان خارج، محکوم به شکست است و سر انجام می‌تواند به آغاز جنگ خانمان سوز تازه‌ای در خاورمیانه و در بهترین حالت به نوشیدن جام زهر دیگری منجر گردد.
mrowghani.com
خرداد ۱۳۹۸