ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Wed, 12.04.2006, 8:22
آیا انرژی هسته‌ای به نفع مسلم ما است؟

دكتر حسين باقرزاده
سه شنبه ٢٢ فروردین ١٣٨٥ – ١١ آوریل ٢٠٠٦
.(JavaScript must be enabled to view this email address)

سرانجام پرونده اتمی ایران هرچه كه باشد، یك نكته مسلم است: مردم ایران هزینه‌های سنگینی‌ برای بلندپروازی‌های ماجراجویانه رژیم ایران خواهند پرداخت. این هزینه‌ها می‌تواند نظامی، اقتصادی و یا محیط زیستی باشد. یعنی اگر به فرض، اهداف فعالیت‌های اتمی فعلی‌ ایران همان طور كه رژیم ادعا می‌كند فقط صلح‌آمیز و در محدوده تأمین انرژی هسته‌ای باشد نیز خطرات و عوارض سوء و هزینه‌های آن از سودهایی‌ كه ممكن است این عمل در بر داشته باشد احیانا به مراتب بیشتر خواهد بود. متاسفانه، در فضای‌ تبلیغاتی و جنجالی كه رژیم ایران حول این مسئله ایجاد كرده است بررسی‌های علمی و كارشناسانه جایی پیدا نمی‌كند و مردم ایران از شنیدن دلایل له و علیه فعالیت‌های‌ اتمی محروم می‌مانند و در نتیجه بخش عمده‌ای از آنان تحت تأثیر تبلیغات رژیم قرار می‌گیرند. موفقیت رژیم در بالا بردن فعالیت‌های اتمی به یك سطح یك مسئله ملی، و تحریك غرور و احساسات ملی مردم به نفع خود، نشانی از سیطره این ناآگاهی بر مردم ایران است.

رژیم ایران در توجیه فعالیت‌های‌ اتمی خود دلایل متعددی‌ ارائه می‌دهد. از جمله این كه منابع نفت و گاز ایران دایمی نیست و رو به زوال می‌رود. یا این كه انرژی هسته‌ای انرژی‌ «تمیز» است و آلودگی‌ كمتری ایجاد می‌كند. همچنین رژیم مدعی است كه فن‌آوری‌ غنی‌سازی اتمی برای كاربرد در رشته‌های دیگر از جمله پزشكی و كشاورزی لازم است. این‌ مقولات به سختی در داخل كشور از سوی متخصصان به نقد و چالش كشیده شده است. در خارج كشورنیز متاسفانه علارغم فقدان محدودیت‌هایی كه در داخل كشور وجود دارد كمتر به این مباحث پرداخته می‌شود. در نتیجه حتا در خارج كشور نیز تبلیغات رژیم تا حدی مؤثر بوده است و برخی از ایرانیان به حمایت از سیاست رژیم در این مورد پرداخته‌اند. این كه غرب با سیاست غنی‌سازی هسته‌ای رژیم ایران مخالفت می‌كند برای این دسته ایرانیان انگیزه قوی‌تری ایجاد كرده است تا در دام تبلیغات رژیم بیفتند و در عین ابراز مخالفت با رژیم، سیاست هسته‌ای آن را تأیید كنند.

این نا‌آگاهی و اغتشاش ذهنی وظیفه بزرگی بر دوش متخصصان و كارشناسان انرژی، اقتصاد و محیط زیست گذاشته است تا جوانب مسئله سود و زیان فعالیت‌های هسته‌ای را در مورد كشوری مانند ایران روشن كنند و آن را به زبان ساده برای‌ مردم توضیح دهند. جامعه بشری در تاریخ چند ده ساله فنآوری‌ هسته‌ای خود تجربیات زیادی‌ پشت سر گذاشته است و با سود و زیان‌ها و خطرات آن تا حدی آشنا شده است. حادثه چرنوبیل كه بیست سال پیش اتفاق افتاد و بزرگترین آلودگی اشعه‌های رادیواكتیو پس از بمباران‌های هیروشیما و ناكازاكی را به دنبال داشت و به مرگ هزاران نفر تا به كنون منجر شده نمونه بسیار آموزنده‌ای از دامنه خطر این فنآوری را به نمایش گذاشت. هم‌چنین حادثه محدودتر نشت اتمی در جزیره رود (رود آیلند) آمریكا نشان داد كه خطر چنین حوادثی را حتا در كشورهای پیشرفته كه از فنآوری بالای اتمی برخوردارند و ملاحظات ایمنی نسبتا خوبی را رعایت می‌كنند نمی‌توان كاملا نفی كرد.

در مورد فعالیت‌های هسته‌ای در ایران و اثرات آن به لحاظ اقتصادی و محیط زیست تحقیقات زیادی‌ شده است. در این تحقیقات به خصوص نیازهای ایران به انرژی و میزان منابع گاز و نفت آن از یك سو، و زلزله‌خیز بودن ایران و خطراتی كه وقوع یك زلزله قوی می‌تواند در نشت مواد رادیواكتیو داشته باشد از سوی دیگر، مورد توجه قرار گرفته است. ولی این تحقیقات غالبا به زبان‌های خارجی است و در بسیاری از منابع اینترنتی‌ می‌توان به آن‌ها دست یافت و كمتر به فارسی‌ ترجمه و منتشر شده است. در بین سایت‌های اینترنتی فارسی ‌زبان نیز نگارنده به یك سایت كه به فعالیت‌های هسته‌ای ایران اختصاص یافته و داده‌های علمی در این باره به تفصیل در آن آمده برخورد كرده است. در این سایت آمارهای متعددی از ذخایر گاز و نفت و اورانیوم در كشورهای مختلف جهان و موقعیت ایران در بین آن‌ها آمده است. هم‌چنین در این سایت ارقام مربوط به نیروگاه‌های هسته‌ای و تولید برق از آن‌ها در نقاط مختلف جهان را و جایی كه ایران در بین آن‌ها ممكن است داشته باشد می‌توان دید. نشانی سایت این است:
http://iranatom.tripod.com/

تدوین‌كنندگان این آمارها (كه بر منابع رسمی ایرانی و بین‌المللی مبتنی شده است) سپس بر اساس ارقام داده شده به بررسی نیاز ایران به انرژی هسته‌ای و دلایل آن پرداخته‌اند. از جمله، این سئوالات در سایت یادشده مورد بررسی‌ قرار گرفته و به آن‌ها پاسخ داده شده است:
آیا تولید انرژی هسته ای در ایران اقتصادی است؟
آیا صنعت تولید انرژی هسته ای یک صنعت مادر بشمار می رود؟
استفاده از تشعشعات هسته ای در پزشکی و کشاورزی
چرا برخی از کشورها از انرژی هسته ای استفاده برده یا می برند؟
مشکل آلودگی هوا
انرژی و سوخت آینده چیست؟
چگونه جمهوری اسلامی به اطلاعات و تاسیسات غنی سازی اورانیوم دست یافت؟
خطرات انرژی هسته ای
چرا جمهوری اسلامی بدنبال صنعت هسته ای است؟

پاسخ به تك تك این سئوالات را خواننده می‌تواند با مراجعه به سایت مذكور ببیند. در این جا فقط بخشی از جمع‌بندی‌ای را كه در پایان این بررسی آمده است در این جا نقل می‌كنیم. كسانی كه می‌خواهند دلایل منتهی‌ به این نتیجه‌گیری را ببینند می‌توانند به خود سایت مراجعه كنند. كسانی نیز اگر فكر می‌كنند این نتیجه‌گیری‌ها نادرست است بهتر است به سایت مراجعه كنند و اگر دلایل آن را مخدوش می‌شناسند با اتكا به منابع معتبر نظر خود را منتشر كنند. تنها در یك فضای آزاد كه دلایل له و علیه انرژی هسته‌ای با اتكا به واقعیات موجود و آمارهای معتبر مطرح شود و در معرض افكار عمومی قرار گیرد می‌توان انتظار داشت كه مردم ایران به یك قضاوت خردمندانه در باره انرژی‌هسته‌ای برسند و فارغ از تبلیغات حكومتی در باره این برنامه سرنوشت ساز كشور تصمیم بگیرند.
بخشی‌از جمع‌بندی سايت: http://iranatom.tripod.com/

- انرژی هسته ای در ایران در هیچ صورتی اقتصادی نیست و نتایج پژوهش در زمینه صنعت هسته ای بسیار محدود و کم ارزش بوده و آنرا می‌توان با پرداخت ارز اندکی بدست آورد.
- پژوهش و یا تولید ایزوتوپهای رادیواکتیو در نیروگاه پژوهشی صورت می‌گیرد که ایران نیز بیش از کافی و از ٥٠ سال قبل در اختیار دارد. در نیروگاه هسته ای فقط برق تولید می‌شود.
- ذخایر اورانیوم ایران بسیار ناچیز می‌باشند و ذخایر موجود در دنیا زودتر از نفت و گاز تمام می‌شوند.
- ایران در مجموع سومین ذخایر نفت و گاز را در دنیا داشته و حداقل تا ١٥٠ سال دیگر گاز خواهد داشت، زمانی که تقریبا هیچ کشور دیگری نفت و گاز ندارد.
- سرمایه گذاری در صنایع مادر همچون صنایع تولید فلزات، مواد شیمیایی و پتروشیمی, کشاورزی باید در اولویت باشند. پژوهش در استفاده از انرژی خورشیدی و سرمایه گذاری در زمینه الکترونیک و برنامه نویسی کامپیوتر میتوانند هدف باشند. انرژی خورشیدی انرژی آینده است، فقط یک‌هزارم سطح کره زمین برای تامین انرژی مورد نیاز کافی بوده و تولید انبوه و ارزان سلول‌های خورشیدی براحتی در آینده نه چندان دور ممکن خواهد شد.