من پشیمان نیستم زیرا ...

* یکم:

من پشیمان نیستم زیرا به کسی رای دادم که در دور اول رییس جمهوری خود:

۱. پرونده ایران را از شورای امنیت سازمان ملل خارج کرد و برای پایان دادن به تحریم های هسته ای کشورمان گام های مهم و موثر برداشت.

۲. سایه شوم جنگ را از آسمان میهن دور کرد و مانع ورود ایران به جنگ در یمن شد.

۳. تورم بالای ۳۰ درصدی دولت احمدی نژاد را به زیر ۱۰ درصد رساند.

۴. نرخ رشد منفی ۶/۸ درصدی اقتصاد کشور را مثبت کرد.

۵. اوضاع آشفته بهداشت را در مسیر امیدبخش قرار داد.

۶. مانع محدودیت بیشتر فضای مجازی شد.

۷. برخی فسادهای نجومی دولت قبل را افشا کرد و برخورد با فسادهای دولت و نزدیکان خود را خط قرمز نخواند.

۸ در خودکفایی برخی محصولات کشاورزی گام های بلندی برداشت.

۹. وزارت کشور و ارشاد و اطلاعاتش درپی بستن احزاب و سمن ها(NGO) و انجمن ها و مطبوعات نبودند.

۱۰. با فضای امنیتی و تک صدا در دانشگاه ها به مقابله برخاست.

۱۱.به استقلال حوزه های علمیه احترام گذاشت.

۱۲. دستمزد کارگران، کارمندان، معلمان و... راتا حدودی متناسب با نرخ تورم افزایش داد.

۱۳. به استخدام های فله ای برای خرید رای خاتمه داد.

۱۴. به بازار های کشور آرامش بخشید و اجازه نداد بهای ارز و طلا مانند سال های ۹۰ و ۹۱ سیصد و پنجاه درصد افزایش یابد.

۱۵. با سخنان و سخنرانی های خود آگاهی های عمومی را بالا برد و برخی اندیشه ها و اقدام های دردسر ساز را افشا کرد.

* دوم:

۱. من پشیمان نیستم زیرا به نامزدی رای دادم که می توانم او و دولتش را با آزادی و امنیت کامل نقد کنم. برای مثال از او بخواهم که علل و دلایل حذف یارانه ها، افزایش بهای سوخت، بالابردن عوارض خروج از کشور، تضعیف طرح سلامت و ... را شفاف توضیح دهد.

۲. پشیمان نیستم زیرا با پیروزی او فضای نقد چنان گسترش یافته است که نه تنها مقامات اجرایی، بلکه رییس قوه ‌قضاییه نیز خود را به جوابگویی مجبور می بیند و خودش ۸ ساعت با دانشجویان می نشیند و معاون اولش در دانشگاه حاضر می شود، تا تندترین انتقادها را بشنوند و عملکرد خود را توضیح دهند.

۳. پشیمان نیستم زیرا دایره پاسخگویی آن میزان توسعه پیدا کرده است که وقتی فرمانده‌ای اعلام می‌کند که تصمیم گرفته‌ایم برای مبارزه با معضلات اجتماعی گشت شهری راه بیاندازیم، از درون دولت همسو با جامعه مدنی صدای اعتراض برمی خیزد که این وظیفه به سپاه ربط ندارد.

۴. پشیمان نیستم زیرا باوجود دیدگاه های ضد زن، ضدسنی و ضد اهل ‌کتاب بعضی تنگ نظران که گاه در رسانه های رسمی نیز ترویج می شود، و امکان وزارت زنان و اهل سنت را از او گرفت، اما در سطوح پایین تر به آنان مسئولیت داد و با حذف سپنتا مخالفت کرد.

۵. پشیمان نیستم زیرا اگرچه در حد عراق و افغانستان از آزادی های مدنی و سیاسی بهره‌ نمی بریم و هرچند در حد برخی شیخ نشین های خلیج فارس آزادی های اجتماعی و فرهنگی نداریم، اما دولتی داریم در مجموع حامی آزادی بیان و قلم و اندیشه و مطبوعات و حزب و انتخابات که یکی از افتخارات خود را تدوین منشور حقوق شهروندی برای همه ایرانیان می داند.

۶. پشیمان نیستم زیرا بازنگهداشتن فضای مجازی صداوسیمای تک صدا را با ناکامی و بن بست مواجه کرده است بگونه ای که گزینه ای جز پذیرش چند صدایی برای جلب مخاطب و احیای مشروعیت خود نمی بیند.

۷. پشیمان نیستم زیرا اظهارات قاطع و روشن رئیس جمهور در ضرورت رفع حصر عزیزان ما در جلسات شورای عالی امنیت ملی و در کابینه، امید به حل مسئله را به مقدار قابل توجهی افزایش داده است، اگرچه برچیده شدن کامل آن زمان می برد. ممنوع التصویری پرچمدار اصلاحات را نیز هرگز تایید نکرد.

۸. پشیمان نیستم زیرا اصولگراها به ویژه با مشاهده بن بست ها از یکسو و اقبال مردمی به خاتمی از سوی دیگر یکی پس از دیگری به این نتیجه می رسند که نجات ایران راهی جز اصلاحات ندارد و روش جاری محکوم به شکست است.

۹. پشیمان نیستم زیرا افزون بر منتخبان مردم، مقامات انتصابی نیز تحت فشار افکار عمومی زبان به عذرخواهی گشوده اند و از ملت بزرگ ایران پوزش می طلبند.

۱۰. پشیمان نیستم زیرا آنچه سال ها پیش درباره‌ی سیره اشتباه احمدی نژاد می گفتیم، امروز سکه ی رایج بازار اصولگراها شده است. نقدهای ما به اصولگراها و به نهادهای انتصابی را نیز امروز احمدی‌نژاد و اطرافیانش تکرار می کنند و هر دو طرف ولو غیرمستقیم بر حقانیت مواضع اصلاح طلبان صحه می گذارند.

۱۱. پشیمان نیستم زیرا فضای باز هنرمندان و ورزشکاران کشورم را بیش از گذشته به سرنوشت عمومی حساس کرده است و آنان را به عرصه‌ی اجتماع و سیاست کشانده است.

۱۲.پشیمان نیستم زیرا شرکت در مباحث انتخاباتی آگاهی و مشارکت عمومی را چنان افزایش داده است که هنوز چند ساعت از تقدیم لایحه ی بودجه به مجلس نگذشته بود، بسیاری از ایرانیان به نقد و تحلیل نقاط مثبت و ضعف آن پرداختند و درباره‌ی آینده ی کشور بحث کردند.

* سوم

۱. من پشیمان نیستم زیرا از سختی و ناهمواری راه آگاهم و اتفاقا به همین دلیل یاس و انفعال یا عقب نشینی و پشیمانی را اشتباهی بزرگ می دانم. می بینم که ملت ایران مسیر طولانی و بلندی پیموده است و تا رسیدن به جمع “آزادی با قانون”، “حقوق با مسولیت” و “امنیت با آزادی” فاصله زیادی ندارد.

۲. پشیمان نیستم زیرا آموخته و به تجربه دریافته ام که هر مصیبتی که بر مردم این مرز و بوم وارد شده، در لحظه‌ی غفلت و انفعال ملت بوده است، نه در زمان حضور و مشارکت باشکوه آنان.

۳. پشیمان نیستم زیرا اگر رئیسی انتخاب شده بود، اکنون جلیلی وزیر خارجه بود و فرهاد رهبر وزیر علوم. وزارت نفت و کشور و ارشاد به سپاهیان واگذار شده بود و کشور همان گونه مدیریت می شد که امروز ولایتی_رهبر دانشگاه آزاد را اداره می کنند. نگاهی به همفکران و حامیان او بیندازید تا مساله کامل روشن شود.

۴. پشیمان نیستم زیرا اگر رئیسی رئیس جمهور شده بود، به جای آنکه ۱۴ عضو شورای امنیت سازمان ملل علیه ترامپ رای دهند، هر ۱۵عضو آن شورا به اتفاق و اجماع علیه ایران رای می‌دادند.

۵. پشیمان نیستم زیرا امروز روز پاسخگو کردن همه ارکان حکومت از بالا به پایین است، نه تنها گذاشتن حسن روحانی. امروز روزی است که از یکسو باید تجدیدنظری اساسی در سیاست‌های کلان کشور صورت گیرد و از سوی دیگر نهادهای انتصابی به عملکرد جناحی و حزبی خود پایان دهند؛ مقابل ملت جوابگو شوند؛ ترکیب هرکدام متناسب با خواست و گرایش همه قشرها اصلاح شود و زنان، اقوام، اهل‌سنت و اهل ‌کتاب در آنها مشارکت یابند.

نه! ما نه پشیمان می‌شویم و نه مایوس. نه آرمان‌های ملت را فراموش می‌کنیم و نه در تله دلواپسان رانت و تک صدایی می‌افتیم. ما مصمم هستیم که کاسبان جنگ و تحریم را پشیمان سازیم و آنان را به تمکین به رای و خواست ملت واداریم.

به یاری خداوند و حمایت ملت