برنامه‌هاى تازه كودتاچيان و ايرانيان خارج كشور

در ارديبهشت سال گذشته تارنماى خبرى سلام گزارشى را از نشست انتخاباتى احمدى نژاد منتشر كرد كه با شركت دوستان وهمكاران نزديك وى و برخى از هواداران مورد اعتمادش در مجلس هشتم، تشكيل شده بود. در اين گزارش كه در آن تاريخ بازتاب زيادى نيافت، احمدى نژاد نه تنها با اطمينان به پيروزى اش در انتخابات دوره دهم رياست جمهورى اشاره مى كند بلكه از برنامه هايش براى "غربال كردن" مخالفان و تغيير قانون اساسى بمنظور نامحدود كردن دوره هاى رياست جمهورى نيز سخن مى راند و براى اين كار به تجربه دوستانش در آمريكاى لاتين چنين اشاره مى كند: " مگر آقاي چاوز نبود كه با مقاومت وصف ناشدني همين تغييرات را در قانون اساسي خودشان اعمال كردند؟" [١] پس از گذشت يك سال جا دارد گزارش مزبور كه به روايتى از كانال هاى امنيتى به ييرون درز كرده است باز خوانى شده و با توجه به رويداد هاى يك سال گذشته و مطا بقت آنها با بخشى از برنامه هاى اعلان شده احمدى نژاد، براى پيش گيرى از تحقق بخش هاى ديگر آن تلاش كرد.

در يك سال گذشته در كنار سركوب وحشيانه ى اعتراضات خيابانى، دستگيرى بيشتر رهبران اصلاح طلب بويژه از جبهه مشاركت و مجاهدين انقلاب اسلامى، روزنامه نگاران مستقل و منتقدين دولت، طبق برنامه عملى گرديد كه حكم دستگيرى بسيارى از آنها ( به گفته بهزاد نبوى پس از آزادى موقت از زندان) چند روز پيش از انتخابات به امضاى سعيد مرتضوى دادستان وقت تهران رسيده بود. گام دوم طرح حذف هاشمى رفسنجانى است كه گرچه دولت كودتا تاكنون در انجامش ناكام مانده است اما توانسته برخى از نزديگترين افراد به وى را به زندان اندازد و در تلاش است كه حتى فرزندانش را تحت تعقيب قرار دهد. بتازگى پروانه ى فعاليت دو حزب مهم اصلاح طلب نيز توقيف شده است. رويدادهاى بالا درست برپايه برنامه هاى احمدى نژاد پيش رفته است.

به گفته عزت اله سحابى آقاى احمدى نژاد برنامه هاى دور و درازى براى خود تدارك ديده است. چنين بنظر مى رسد كه رئيس دولت كودتا در گام بعدى در پى آنست كه مجلس شوراى اسلامى را در انتخابات دوره نهم بطور كامل تسخير كند و آنرا به عنوان " سكوى پرتاب " براى انجام هدف هاى ديگر از جمله تغيير قانون اساسى و رفع محدوديت هاى قانونى (همانطور كه در برنامه هاى انتخاباتى اش گفته است) براى انتخاب مجدد مورد بهره بردارى قرار دهد. بى سبب نيست كه براى به كرسى نشاندن خواسته هايش در مورد در آمد حاصل از يارانه ها در برابر مجلس با تمام نيرو ايستادگى كرد و سرانجام توانست با حمايت ولى فقيه اين نهاد را براى اجراى طرح خود يعنى هزينه كردن مبلغ ٣٥ ميليارد دلار در سال جارى بنام هدفمند كردن يارانه ها به عقب نشينى وادار كند. عباس عبدى هدف هاى دولت را از گرفتن مبلغ بالا در مصاحبه با تارنماى فرارو چنين شرح مى دهد " دولت می خواهد درآمدها را وارد خزانه دولت كند و خود را در مقام مادر خرجی كه مالك‌الرقاب است قرار دهد"، "قرار است این پول موجب استحكام بیشتر در وابستگی ملت به دولت فعلی شود و آینده آن را تضمین کند" و همچنین اینکه: "دولت می‌داند در اجرا و نحوه تخصیص پول‌ها با مجلس وارد مناقشه می‌شود. به ویژه پرداخت این پول‌ها در شهرستان‌های تک نماینده‌ای، تأثیرات زیادی بر وضعیت نامزدهای نمایندگی دارد و دولت درصدد آن است كه مجلس بعدی را دربست در اختیار بگیرد. لذا از الآن باید حساب خود را با نمایندگان مخالف روشن كند." [٢].

در اين رابطه حتى هواداران دولت و يكى از روزنامه هاى اصولگرا نيز گام هاى اوليه را براى نامحدود كردن انتخاب احمدى نژاد برداشته و از اين ايده با بهانه هاى گوناگون از جمله انجام موفقيت آميز چشم انداز بيست ساله كشور و " دمكراتيك بودن " حذف محدوديت دوره ى انتخابات رياست جمهورى پشتيبانى كرده اند. تارنماى حقيقت نيوز كه از حاميان مشايى است مى نويسد " افق ۱۴۰۴ در پیش است و ما طبق سند چشم انداز بیست ساله، بایستی در آن زمان در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، علمی و نظامی قدرت اول منطقه باشیم ...بایستی تمهیدی اندیشیده شود تا محمود احمدی‌نژاد پس از پایان دوران ریاست جمهوری‌اش، همچنان در سطوح عالی تصمیم‌گیری و در کنار مردم حضور داشته باشد." [٣] و در سرمقاله روزنامه ابتكار روز چهار شنبه ٨ ارديبهشت آمده است " چرا قانون اساسی انتخاب سه باره رییس جمهور را ممنوع کرده اما انتخاب نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، شوراها و خبرگان رهبری بدون محدودیت است." [٤] اين روزنامه از اين تفاوت به عنوان " تضاد با دمكراسى " !!! ياد كرده است.

آيا جنبش سبز خواهد توانست دولت كودتا را از دست يابى به خواسته هايش از جمله تغيير قانون اساسى براى رسيدن به اهدافش باز دارد و حكومت را به رعايت حقوق بشر و اصول دمكراسى از جمله آزادى زندانيان سياسى، حق بر گزارى اجتماعات ، فعاليت رسانه هاى مستقل و برگزارى انتخابات آزاد بدون دخالت نيروهاى غيبى فراهم سازد؟ پاسخ به اين پرسش امكان پذير نيست اما مى توان گفت كه تحقق خواسته هاى بالا با توجه به حمايت هاى بى دريغ ولى فقيه از دولت كودتا، پشتيبانى نيروهاى سركوب اطلاعاتى و نظامى از احمدى نژاد و غير مستقل بودن دستگاه قضايى كشور، تلاش ها و استقامت زياد جنبش سبز چه در داخل و چه در خارج را طلب مى كند. احمدى نژاد در پنج سال گذشته توانسته است جامعه مدنى كشور را در تنگ نا هاى بسيار قرار دهد و از توان بياندازد. ده ها روزنامه ى منتقد را توقيف كند، رسانه هاى ملى را تصاحب كند، سپاه و بسيج را با واگذارى قراردادهاى بزرگ اقتصادى، افزايش بى سابقه بودجه و امكانات ديگر خريدارى كند، و با پشتيبانى ولى فقيه كودتاى انتخاباتى راه بياندازد و پس از آن چنان كند كه همگى از آن آگاهيم.

آيا نقش ايرانيان خارج كشور به عنوان بخشى از نيروهاى دمكراسى خواه در يارى رساندن به كنش گران داخلى و جوانانى كه جان بركف در برابر استبداد دينى ايستاده اند چيست؟ آيا ايرانيان در غربت از كليه امكاناتشان براى تحقق دمكراسى در ايران و اجراى موازين حقوق بشر بهره جسته اند؟ پاسخ به اين پرسش دشوار نيست. به باور نگارنده نقش ايرانيان در غربت تنها به پشتيبانى از جنش داخل از راه اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران، حساس كردن مردم جهان به شرايط سياسى ايران، جلب نظر سازمان هاى مدنى فراملى مانند سازمان هاى حقوق بشرى، سنديكاهاى بين الملى و غيره در وارد كردن فشار به دولت ايران براى آزادى زندانيان سياسى و در صورت امكان تأثير گذاردن بر سياست هاى دولت هاى غربى در جهت پشتيبانى از پيكارهاى دمكراسى خواهانه مردم ايران برجسته مى گردد.

برآورد مى شود كه بيش از ٤ ميليون ايرانى در خارج از كشور زندگى مى كنند[٥] كه در سراسر جهان پراكنده اند. ايالات متحده بيشترين ايرانيان را در خود جاى داده است ( بيش از يك مليون و ششصد هزار نفر). از ميزان تحصيلات ايرانيان در غربت آمار دقيقى در دست نيست اما بر پايه بررسى دفتر نمايندگى جمهورى اسلامى نزد سازمان ملل تنها در آمريكا ٢٤٠ هزار ايرانى داراى تحصيلات عالى در سال ١٣٨٣ زندگى مى كرده اند [٦]. در اين سال تنها در آمريكا و كانادا حدود ٥٠٠٠ استاد و استاد يار تمام وقت و نيمه وقت مشغول به تدريس بوده اند. تعداد پزشگان در آمريكا در همان سال به بيش از ٥٠٠٠ نفر مى رسيد [٧]. براساس واكاوى مركز پژوهش هاى مجلس، ميزان سرمايه هاى ايرانيان خارج كشور در سال ١٣٨٦ بالغ بر ١٣٠٠ ميليارد دلار مى رسيده است [٨].

ايرانيان در فعاليت هاى فرهنگى، اجتماعى و سياسى نيز بسيار فعالند. تاكنون ده ها شبكه راديوى و تلويزيونى، ده ها و يا صدها نشريه، بيش از ده سازمان سياسى، بيش از ده انجمن علمى و چندين سازمان ورزشى از جمله اين فعاليت هاست. اداره ده ها تارنماى فارسى زبان كه به مسايل سياسى ايران مى پردازند نيز بخشى از فعاليت ايرانيان خارج به شمار مى آيد.

اما آيا جامعه مدنى ايرانيان خارج كشور توانسته است از كليه امكاناتش براى يارى رساندن به پيكارهاى دمكراسى خواهى داخل و رعايت حقوق بشر بهره گيرد؟ شوربختانه پاسخ به اين پرسش منفى است. واقعيت اين است كه ايرانيان بيشتر در فعاليت هاى فردى كام ياب بوده اند و معمولا ً تلاش هاى جمعى شان بويژه در فعاليت هاى تشكيلاتى و سياسى ناكام مانده است. شايد يكى از دليل هاى آن حد اكثر خواهى بسيارى از ايرانيان در فعاليت هاى سياسى و اجتماعى است كه سبب ناكامى ائتلاف ها و اتحاد ها شده است. دوم جنبش و جوش و فعاليت هاى سياسى ايرانيان خارج كشور معمولا تابعى از افت و خيز جنبش در داخل كشور بوده است و نه تابعى از امكانات دمكراتيك كشورهاى ميزبان.

بى سبب نيست كه با شروع اعتراضات خيابانى در ايران، جامعه مدنى خارج كشور نيز بحركت در آمد و در سوم تيرماه سال گذشته به دعوت برخى سازمان هاى حقوق بشرى و خانم عبادى در ١١٠ شهر جهان بطور يكپارچه در اعتراض به سركوب در ايران دست به تظاهرات زدند كه به يكى از بزرگترين وگسترده ترين تظاهرات ايرانيان در تاريخ مهاجرت ايرانيان به خارج كشور تبديل شد. از حركت هاى شكوهمند ديگر ايرانيان در اين مدت مى توان به جمع آورى تومار " احمدى نژاد رئيس جمهور ايران نيست " و اعتراض به شركت رئيس دولت كودتا در سازمان ملل در نيويورك اشاره كرد كه در افشاى تقلب انتخاباتى و نقض حقوق بشر در ايران نقش مهمى بازى نمود.

با توجه به مشكلات بالا آيا مى توان جامعه مدنى پراكنده ايرانيان را بشكلى دركنش هاى دسته جمعى گرد هم آورد و از امكانات موجود در خارج كشور براى يارى رساندن به تحقق دمكراسى و رعايت حقوق بشر در داخل بهره جست؟ به باور نگارنده اين امر امكان پذير است و بايد در اين راه از نفوذ نخبگان سرشناس ايرانى در ميان ايرانيان در غربت و جامعه مدنى فرا ملى ( مانند سازمان هاى حقوق بشرى، سنديكاهاى بين الملى كارگرى، روزنامه نگارى و غيره ) بهره جست؟ خوش بختانه در ميان ايرانيان خارج كشور نخبگان سياسى و فرهنگى و كنشگران پرآوازه اى همچون خانم عبادى، اكبر گنجى، عبدالكريم لاهيجى، مهرانگيز كار، يرواند ابراهاميان و حسن شريعتمدارى وجود دارند كه هم در ميان ايرانيان داخل و هم خارج شناخته شده اند و فعاليت هاى شفاف حقوق بشرى، فرهنگى و دفاعشان از حقوق زنان و اقليت هاى قومى و مذهبى از هيچكس پوشيده نيست.

نخبگان بالا كم و بيش در ميان سازمان هاى بين الملى همچون سازمان ملل، شوراى حقوق بشر و روشفكران، سياستمداران و كنشگران پر آوازه جهان نيز شناخته شده و مورد احترامند، در عين حال آئينه اى از گرايشات متنوع سياسى، دينى، جنسيتى و قومى ايرانيان به شمار مى آيند. اينان در صورتى كه نقش گروه هماهنگ كننده ى كنش هاى اعتراضى ايرانيان خارج كشور را به عهده گيرند مى توانند در هماهنگى اعتراضات دسته جمعى ايرانيان خارج كشور به نقض حقوق بشر در ايران، آزادى زندانيان سياسى، رفع فضاى امنيتى، آزادى تجمعات جنبش سبز و براى برگزارى انتخابات آزاد يارى رسانند و ايرانيان را از خرده كارى سياسى و پراكندگى رها سازند. حركت هاى دسته جمعى و ممند ايرانيان براى خنثى كردن برنامه ى كودتاچيان در انجام كودتاهاى تازه امرى حياتى است. براى نمونه برگزارى راهپيمايى جهانى ايرانيان در روز ٢٢ خرداد آينده مى تواند اولين گام به شمار آيد

وظيفه ديگر اين گروه هماهنگ كننده مى تواند جمع آورى كمك هاى مالى براى خانواده هاى زندانيان سياسى و كنشگرانى باشد كه بخاطر فعاليت هاى سياسى شان منابع امرار معاش خود را از دست داده اند. بسيارى از ايرانيان خارج كشور كه از رفاه نسبى برخوردارند بى شك از پرداخت كمك هاى مالى به خانواده هاى زندانيان سياى دريغ نخواهند كرد. گروه بالا تركيبى است كه از نظر نگارنده از شرايط كافى براى ايفاى نقش هاى برشمرده برخوردار است. باتماس با نخبگان بالا و تشريح هدف هاى برشمرده، سد پراكندگى و خرده كارى را بشكنيم و بيارى جنبش داخل بشتابيم.

٨ ارديبهشت

-------------------

١- سايت سلام نيوز ٢١ ارديبهشت http://salaamnews.ir/ShowNews.php?7421
٢- از تارنماى بالاترين :
http://ec2-204-236-235-192.compute-1.amazonaws.com/permlink/2010/4/14/2013035
٣- تارنماى پيك ايران به نقل از حقيقت نيوز ٧ ارديبهشت.
٤ - تارنماى بى بى سى، بررسى روزنامه هاى صبح چهارشنبه ٨ ارديبهشت.
٥- http://www.farsinet.com/pwo/diaspora.html
٦- گويا نيوز، ينگه دنيا و ايرانيان، درباره وضعيت مهاجرين ايراني در ايالات متحده آمريکا، شرق، ١ بهمن ١٣٨٣
٧- همان.
٨- تارنماى خبرگزارى آفتاب، سرمايه ايرانيان خارج از كشور چقدراست؟ ٢٩ فروردين ١٣٨٦.