نقش ارتش ملی ایران پیرامون قرارداد ۲۵ ساله رژیم اسلامی با کشور چین
سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در تاریخ ۷ فرودین ۱۴۰۰ توسط وزیر امور خارجه ایران محمد جواد ظریف و آقای وانگ یی امضاء شد. امضاء این سند باعث واکنش و اعتراضات مردم ایران در کشور و تحلیل گران سیاسی در سراسر جهان شد. نکته اساسی اعتراضات برآن است که محتوای این سند امضا شده منتشر نشده است و مشخص نیست متن امضا شده چیست؟ بنظر می‌رسد سند همکاری ۲۵ ساله که پیش نویس آن در سال گذشته منتشر شد، بیشتر به صورت تفاهنامه است. و در آینده بر پایه این تفاهمنامه، لازم است قرارداد‌های اجرایی در زمینه‌های همکاری مندرج در این سند نگارش شود.
در بعضی از رسانه‌های همگانی دیده می‌شود برخی از کنشگران به ارتش ملی ایران حمله نموده‌اند که ارتش باید وارد کارزار شود و جلوی این قرار داد را بگیرد! باعث بسی شگفتی است که این خبرنگاران و کنشگران سیاسی به وظایف ارتش ملی ایران واقف نیستند و بدون دانش لازم از وضعیت و موقعیت ارتش ملی ایران تقاضایی دارند که در مسیر وظایف ارتش نیست. یادآور میشوم که وظایف نظامیان ارتش ملی ایران برابر با وظیفه و سوگندی که یاد کرده اند، شامل حفاظت از مرزهای کشور ایران، تمامیت ارضی و دفاع از حاکمیت ملی و در هنگام حدوث صوانح طبیعی کمک به مردم ستمدیده در راستای درخواست دولت به مردم ایران است. ارتش ملی ایران برابر با وظیفه خود برابر با قانون اساسی کشور انجام وظیفه میکند و لاغیر. اما همانگونه که بارها تذکر داده شده، در هنگام لازم ارتش در کنار مردم قرار خواهد گرفت و از مردم عزیز ایران برای احقاق حقوق شهروندی خود پشتیبانی خواهد کرد.
فرزندان و همقطاران نظامی من،
ما برابر با وظیفه و سوگندی که ادا کرده‌ایم به وظیفه ملی خود عمل خواهیم کرد. در این برهه از زمان وظیفه ما بسیار خطیر است. ما باید مترصد باشیم، از هر زمان دیگر هشیارتر و استوارتر به وظایف خود عمل کنیم. ما از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشور ایران حفاظت و دفاع خواهیم کرد. ما به شعارهای غیر مسئولانه سودجویانی که ارتش را تشویق به اقدام نظامی میکند گوش نخواهیم داد. ارتش ایران هرگز ارتش کودتا نبوده است.
لازم به توضیح است که اعتراضات مردم و کنشگران سیاسی باعث شد که علی ربیعی، سخنگوی دولت ایران، روز سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۰ اعلام نماید که دولت چین «احتمالا به لحاظ برخی ملاحظات مربوط به خود مایل به انتشار» این سند نبوده است. ربیعی درباره ملاحظات احتمالی دولت چین توضیحی نداده، ولی تاکید کرد که این سند «پیمان، قرارداد و عهدنامه بین‌المللی محسوب نمی‌شود و طبق این تفسیر حقوقی نیازی به مصوبه مجلس هم ندارد.» وزیر خارجه رژیم نیز در ۱۱ فروردین در کلاب‌هاوس بیانات ربیعی را تکرار کرد. این سخنان برای کنشگران سیاسی و مردم ایران کافی نیست و مردم ایران حق دارند بدانند محتوای آخرین متن تفاهمنامه که بین دو وزیر خارجه به امضا رسیده چیست.
مردم ایران به رژیم اسلامی که، کارنامه سیاهی در برابر مردم ایران دارد، اعتماد ندارند و مترصدند بدانند آیا منافع مردم ایران در این تفاهمنامه حفظ خواهد شد یا خیر؟ لازم به یاد آوری است که دولت چین نیز از نظر رعایت حقوق بشری یکی از بدترین کشورهای جهان است. حقوق شهروندی مردم چین توسط دولت چین نادیده گرفته و دادخوهی مردم چین مورد توجه سردمداران این دولت واقع نمی‌شود. به عبارتی دیگر به سختی می‌توان باور کرد که برنامه همکاری جامع ۲۵ ساله با کشوری که به حقوق مردم خود احترام نمی‌گذارد به نفع مردم ایران باشد.
اصولاً سرمایه‌گذاری در کشورهای درحال توسعه از نظر اقتصادی بسیار پر ارزش است. ولی سرمایه‌گذاری از طرف کشوری که نه برای حقوق بشر ارزش قایل است و نه به حقوق شهروندی شهروندان خود اهمیت می‌دهد بسیار قابل‌تأمل است. رژیم فاسد ایران مدت چهل سال است مردم ایران را برای اهداف واهی هژمونی مذهب شیعی در خاورمیانه به گروگان گرفته است. اکنون برای پشتیبانی از گروه‌های نیباتی تروریستی که ایجاد کرده به پول نقد نیاز دارد و بنظر می‌رسد برابر با پیش‌نویس این تفاهمنامه به این خواست رژیم و رساندن پول نقد به دست سران رژیم و بالاخص سپاه پاسداران توجه شده باشد. در پیش‌نویس این تفاهمنامه آمده است چین در مدت ۲۵ سال مبلغ ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری م یکند ولی درصدی از این سرمایه گذاری به صورت نقدینگی به ایران واگذار خواهد شد. در این صورت این تفاهمنامه نمی‌تواند به صورت سرمایه گذاری رایج بین‌الملل باشد. با توجه به رانت‌خواری‌های چهل ساله سران رژیم، لازم است مردم ایران تا، مشخص نشدن مفاد این تفاهمنامه از تبدیل آن به قرارداد از طریق مقاومت مدنی، اعتصابات و تظاهرات سراسری جلوگیری نمایند.
در برنامه همکاری جامع راهبردی ۲۵ ساله چند بند وجود دارد که می‌تواند در آینده بر ساختار ارتش ملی ایران اثرگذار باشد. برای نمونه در این سند همکاری بندرسازی در سواحل دریای عمان مانند چابهار و جاسک گنجانده شده است، با توجه به قرارداد‌های بعدی که نگاشته می‌شود، در صورتی که رژیم بخواهد بازپرداخت هزینه ایجاد این بنادر و پایگاه‌های دیگر را با اجاره بلند مدت این بندرگاه‌ها و پایگاه‌ها تأمین نماید، جنایتکارانه بوده و در این راستا ارتش ملی ایران واکنش نشان خواهد داد. این نمونه قرارداد‌ها در کشور جیبوتی و کامبوج دیده شده که این کشور‌ها قادر به بازپرداخت وام واگذاری چین نبوده‌اند و مجبور به اجاره سرزمین‌های خود مانند فرودگاه به مدت ۹۹ سال گردیده‌اند که مصداق استعمار و استسمار اقتصادی است. آیا کشور ایران با آن همه منابع زیر زمینی را می‌توان با کشور جیبوتی یا کامبوج مقایسه کرد،؟ هرگز !! اگر بازپرداخت هزینه ۴۰۰ میلیارد دلار را در مدت ۲۵ سال در نظر بگیریم بازپرداخت آن بطور متوسط ۱۶ میلیارد دلار خواهد بود. کشور ایران معادل این هزینه را قادر است با صدور نفت به کشور چین جبران نماید.
جواب این سئوال که چه دلیلی برای محرمانه نگاه داشتن این سند بوده است را می‌توان در راستای همان دریافت وام مورد نظر رژیم بررسی کرد. سرمایه‌گذاری توسط کشورهای خارج، به صورت تئوریک اقتصاد کشور را شکوفا میکند، ولی نظر به اینکه مردم ایران نمی‌توانند به این رژیم ولایی اسلامی، که تنها هدفدش باقی ماندن در قدرت و بدست آوردن هژمونی شیعی در خاور میانه است، اعتمادی داشته باشند. بنابراین باعث تأسف است که مردم ایران مجبورند تا عبور از این رژیم قرون وسطائی به هر گونه قراردای که رژیم با کشور دیگری منعقد کند با شک و تردید نگاه کند.
فرزندان و همقطاران نظامی من،
امید مردم ایران به ما نظامیان است و انتظار دارند که ارتش ملی نه تنها از یکپارچگی کشور و استقلال و حاکمیت ملی، بلکه از جان و مال مردم به هنگام بحران دفاع کند. جای تردید نیست که نظامیان ارتش ملی ایران به سوگند و وظیفه ملی خود پایبندند و اجازه نخواهند داد که رژیم ستمگر اسلامی، کشو ر ایران را بصورت مستعمره اقتصادی کشور چین در آورد.
پاینده ایران
سربلند نظامیان ارتش ملی ایران
ناخدا محمد فارسی
۳ آوریل ۲۰۲۱