روزنامه ایران / زهره توکلی
معمولاً بیشترین زاد و ولدها در روستاها صورت می‌گیرد اما در روستای دیسفان از شهر کاخک شهرستان گناباد در استان خراسان رضوی برخلاف روستاهای دیگر طی ۱۸سال اخیر فقط یک تولد به ثبت رسیده است.
نتیجه این مهاجرت‌ها موجب شده که شهرستان گناباد در ردیف دوم مسن‌ترین شهرهای کشور قرار گیرد.
این می‌تواند زنگ خطری برای زندگی در روستایی باشد که با داشتن مساحت حدود ۱۲کیلومتر مربع، قدمت تاریخی حدود ۵هزار ساله دارد و هنوز بافت سنتی خانه‌ها، قنات‌ها و آب انبار‌های بی‌شماری در آن به چشم می‌خورد.
آخرین فردی که در این روستا متولد شد یک دختر ۱۸ ساله است اما اغلب مردم این روستا ۸۰ تا ۹۰ ساله هستند.
رضا صافدل که از اهالی این روستاست گفت: در دهه ۶۰ تا ۷۰ در این روستا کارگاه ریسندگی وجود داشت که تعدادی از جوانان در آنجا مشغول به کار بودند اما بخاطر کم شدن حمایت‌های دولتی کارگاه تعطیل شد و جوانان مجبور به مهاجرت شدند.
صافدل با بیان اینکه در این روستا درختان بادام، سیب، زردآلو و... به میزان محدود وجود دارد که البته سال‌ها قبل درختان بادام دچار آسیب شدند، می‌گوید: در این روستا ۳ تا ۴ هزار نفر جمعیت متغیر داریم که در مناسبت‌های مختلف به روستا می‌آیند و با توجه به اینکه امروزه مردم بیشتر تمایل دارند در روستاها زندگی کنند اگر دولت از کارهای اقتصادی مثل پرورش ماهی در این روستاها حمایت کنند می‌توانیم امیدوار باشیم که مهاجرت معکوس به روستا انجام شود.
رئیس شورای شهر کاخک شهر گناباد نیز در این باره می‌گوید: روستاییان برای استفاده از امکانات به شهرها مهاجرت می‌کنند چون امکانات و اعتباراتی که برای هر منطقه اختصاص یافته بر‌اساس میزان جمعیت بوده و این موجب شده اعتبار روستاها ناچیز باشد.
حجت الااسلام حمید مقیمیان می‌افزاید: زیرساخت‌ها نظیر آب، برق و گاز در روستاها ایجاد شده اما اشتغالزایی در روستاها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. البته این منطقه حدود ۲۰ سال درگیر خشکسالی بوده که موجب شده کشاورزی و دامپروری که شغل غالب روستاییان است بیشتر تحت تأثیر قرار گیرد و از بین برود.