ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 10.10.2020, 17:55

چند نکته از هزاران! / احمد زیدآبادی


سایت کلمه به نقل از “منابع موثق” از دستورِ شورای عالی امنیت ملی برای عدم مشارکت نهادهای عمومی از جمله شهرداری‌ها در بزرگداشت مقام استاد فقید آواز ایران محمد رضا شجریان خبر داده است.

مثل هر خبر دیگری از این قبیل، نمی‌توان از میزان صحت و سقم آن اطمینان حاصل کرد؛ اما اگر این خبر صحت داشته باشد، باید گفت که شورای عالی امنیت ملی دستور کاملاً درستی داده است!

آخر مگر استاد شجریان در طول عمرش علاقه و یا نیازی به حمایت نهادهای عمومی داشت که بعد از وفاتش داشته باشد؟

او هنرمندی متعلق به جامعۀ مدنی ایران بود و همین جامعه می‌داند که چگونه از او تمجید و تجلیل کند. بنابراین، نهادهای دولتی و اصطلاحاً عمومی هر چه از این ماجرا بیشتر فاصله بگیرند، روح استاد شادتر خواهد شد!

چه دقتی!
رادیو اسرائیل حملۀ شدید “یکی از فعالان اصولگرا” به مقام‌های بلندپایۀ نظام را در سایت خود برجسته کرده بود. با خواندن تیترِ خبر، بسیار کنجکاو شدم بدانم که این کدام فعال اصولگرا است که بی‌محابا به “مقام های بلندپایۀ نظام” حمله کرده است! در متن خبر، این فعال اصولگرا محمد حسین قدیری ابیانه معرفی شده بود! نیازی به نبوغ نداشت تا بدانی که سایت رادیو اسرائیل، ابوالفضل قدیانی را با قدیری ابیانه اشتباه گرفته است! عجب اشرافِ دقیقی دارد به جزئیات مسائل ایران این سایت رادیو اسرائیل!

چه دقت دیگری!
رادیو بین المللی فرانسه  در سایت خود از درخواست دکتر محسن رنانی از حسن روحانی برای “افشای نقش مافیای اقتصادی نهادهای نظامی در ماجرای ارز” گزارش داده بود. با همان نگاه نخست می‌شد فهمید که نه شکل و صورت و نه مضمون و محتوای گزارش به گروه خونی دکتر رنانی نمی‌خورد! ساعاتی بعد آقای رنانی بیان چنان سخنانی را تکذیب کرد اما این تکذیبیه مانع از بازنشر آن خبر در سایت‌های دیگر نشد! امر خبررسانی عجب اعتبار و دقت بی‌نظیری پیدا کرده است در رسانه‌های فارسی زبان!

چه منبع موثقی!
برخی سایت‌ها مطلبی تحت عنوان “بی‌احترامی آخوند مدرس به محمد مصدق” را برجسته کرده‌اند! در این مطلب، گویی مرحوم سید حسن مدرس اصفهانی به زنده‌یاد دکتر محمد مصدق گفته است: “تو تا آخر عمر در کلاس اول سیاست باقی خواهی ماند و کلاس اول سیاست عوامفریبی است!”

کسانی که کوچکترین آشنایی با تاریخ معاصر ایران دارند به روشنی می‌دانند که از میان رجال سیاسی بعد از مشروطیت، کمتر دو نفری می‌توان یافت که به اندازۀ مدرس و مصدق همراه و همفکر و همقدم بوده باشند! مدرس نه یک روحانی سنتی یا بنیادگرا بلکه شخصیتی مشروطه‌خواه بود که جان خود را هم در این راه گذاشت. نطق پرشور دکتر مصدق در مجلس چهاردهم در تجلیل از مقام مدرس و تقبیح قتلِ بزدلانۀ او، خود گواه روشنی از رابطۀ این دو رجال ملی است.

بنابراین، بسیار بعید است که مدرس چنان سخنانی را خطاب به مصدق گفته باشد مگر از باب مزاح!

جالب اینکه منبع سخن مرحوم مدرس هم شیخ ابوالقاسم خزعلی ذکر شده است! مرحوم خزعلی در شمار افراطی‌ترین و خشن‌ترین روحانیون معاصر بود و بعضاً شاید به “قصدِ قربت” از جعل و تحریف هم علیه دیگران حتی برخی وزیران نظام حاکم نیز ابایی نداشت! آشی که او در این زمینه پخت به قدری شور شد که آیت‌الله خمینی آن را تاب نیاورد و با نوشتن نامه‌ای خطاب به او، از طرح اتهام‌های بی‌اساس علیه دیگران برحذرش داشت!

فردی با چنین رویکرد و کارنامه‌ای هرگز نمی‌تواند منبع موثقی به شمار آید بخصوص وقتی که پای دکتر مصدق - که آشکارا با او دشمنی می‌کرد - در میان باشد!