ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Thu, 10.09.2020, 11:57

چرا سوریه درقبال عادی سازی روابط امارات و اسرائیل سکوت اختیار کرد؟


میدل ایست نیوز: سوریه درباره عادی سازی روابط امارات و اسرائیل هیچ واکنش رسمی دیپلماتیک نشان نداد. سکوتی که به نظر می آید نشان دهنده تمایل سوریه به خودداری از ایجاد تنش سیاسی تازه با امارات پس از بهبود نسبی روابط دو کشور است.

پیش از این امارات براساس برنامه‌ای مشخص که نشان از آغاز مرحله تازه‌ای از سیاست های کشورهای شورای همکاری در قبال سوریه بود روابط خود را با دمشق بهبود بخشیده و سفارتش را نیز بازگشایی کرده بود.

تنها مقام سوریه ای که در این باره اظهار نظر کرد «بثینه شعبان» بود که از مقام تشریفاتی «مشاور رئیس جمهور در امور رسانه‌ای» برخوردار است که یک مقام رسمی شمرده نمی شود و نظر او نظر رسمی دولت سوریه نیست. او سال هاست که در مراکز اصلی تصمیم گیری در سوریه  حضور ندارد.

شعبان در گفت وگو با «المیادین» گفت که نمی داند این اقدام امارات چه نفعی برای ابوظبی دارد و افزود که دیگر کشورهایی که پیش از این روابطشان را با اسرائیل عادی کردند به چه چیزی رسیدند که امارات در پی آن است. البته این اظهارات شعبان با لحنی دوستانه و به دور از اتهام و حمله مستقیم مطرح شد.

یک موضع گیری دیگر نیز از «حزب بعث» سوریه بود که باز نمی‌توان آن را یک موضع گیری سیاسی در سطح بین‌المللی دانست، به خصوص که رسانه‌های رسمی و وزارت خارجه سوریه نیز آن را پوشش ندادند.

روشن است که این اقدام امارات در شرایطی انجام شده که سوریه توانایی آن را ندارد که علیه امارات دست به اقدامی بزند و بار تازه‌ای را بر دوش بکشد.

یک منبع آگاه در وزارت خارجه سوریه گفت که سوریه در شرایطی است که می کوشد از هزینه ها و پیامدهای جنگ در این کشور بکاهد و برای همین در روابط خارجی خود با کشورهای منطقه اصل تعامل را مبنا قرار داده است، به خصوص که شرایط داخلی کشور اجازه ایجاد بحران تازه‌ای را که باعث ضعف موضع دیپلماتیک سوریه بشود نمی‌دهد.

او افزود که این بدان معنا نیست که موضع سوریه در قبال مسئله فلسطین تغییری کرده باشد.

روابط امارات و سوریه در دو دهه اخیر شاهد افت و خیزهای بسیاری بوده است. دو سال بعد از ناآرامی های سوریه، امارات سفارت خود در دمشق را بست و در سال ۲۰۱۳ رسما خواستار سرنگونی حکومت سوریه شد و تأکید کرد که از تحرکات کشورهای شورای همکاری برای پایان حکومت اسد حمایت می کند.

اما به تدریج امارات از لحن تند خود علیه سوریه کاست. ازجمله در سال ۲۰۱۵، درخواست عربستان برای امضای بیانیه مشترک ۷ کشور (قطر، ترکیه، عربستان، آلمان، فرانسه، بریتانیا، و امریکا) در محکومیت دخالت روسیه در سوریه را رد کرد.

در سال ۲۰۱۴، امارات به ائتلاف بین‌المللی مبارزه با داعش پیوست، اما در فوریه ۲۰۱۵ از این ائتلاف جدا شد. بعد از آن علنا از دخالت روسیه در مسئله سوریه حمایت کرد و آن را «موضع درست نظامی دربرابر دشمن مشترک (داعش)» خواند.

در اواخر ۲۰۱۸ نیز عربستان سفارت خود در دمشق را بازگشایی کرد و وزیر خارجه امارات به این مناسبت گفت که «امارات از سوریه به صورت مطلق حمایت می کند و در برابر حملات اسرائیل با سوریه ابراز  همبستگی می کند، چون سوریه کشوری عربی است که باید به تمامیت ارضی آن احترام گذاشت».

سوریه هم از این اقدام امارات بسیار استقبال کرد و به توانایی امارات در بر عهده گرفتن نقش واسطه میان دیگر کشورهای شورای همکاری چشم دوخت و عملا هم از سطح تنش ها میان سوریه و این کشورها کاسته شد.

در اواخر ۲۰۱۹، کاردار امارات در دمشق از «رهبری حکیمانه بشار اسد» تقدیر کرد و در برابر «فیصل المقداد»، معاون وزیر خارجه سوریه، نیز تأکید کرد که سوریه کمک های امارات در جنگ با تروریسم را فراموش نخواهد کرد.

در اواخر مارس گذشته نیز محمد بن زاید در تماسی تلفنی با بشار اسد روابط دوجانبه و بحران کرونا و راه های کمک به سوریه دربرابر آن را بررسی کرد.

با اجرایی شدن قانون قیصر، «جیمز جفری»، نماینده امریکا در پرونده سوریه، علنا امارات را به علت همکاری های اقتصادی با سوریه تهدید به تحریم کرد و گفت: «به امارات گفته ایم که هر شخص یا نهادی که با دولت سوریه همکاری کند مشمول تحریم های قیصر خواهد شد».

هرچند امارات اقدامات بزرگی برای گشایش سیاسی در روابط با سوریه انجام داده، به نظر می آید که تحریم های امریکا مانع از آن شده که این گشایش ابعاد اقتصادی پیدا کند. با وجود همه وعده ها امارات تاکنون وارد هیچ پروژه مشترک اقتصادی با سوریه نشده است.