مصطفی تاجزاده
۱. ناکارآمدی سیستم و مشکلات اقتصادی مانند رشد اقتصادی منفی، تورم و بیکاری و...
۲. فساد سیستماتیک که همه نهادها از دولت و مجلس و قوه قضائیه تا نهادهای نظامی را شامل میشود.
۳. تنگنظریها در حوزه سبک زندگی که آزادیهای اجتماعی را محدود کرده و فقط یک شیوه خاص را بهرسمیت میشناسد.
۴. اعمال خشونت در مواجهه با نارضایتی اجتماعی گسترده و خشونتی که نمونه آن، را در آبان ۹۸ دیدیم.
۵. پنهان کاری و دروغگویی که بزرگترین مثال آن در حادثه سقوط هواپیما مشاهده شد.
۶. ناامیدی به آینده، به علت نبود چشماندازی روشن و مشخص.
شش راهکار نیز برای بهبود این وضعیت وجود دارد:
۱. پاسخگو شدن رهبر و نهادهای انتصابی و نیز محدود و مشخصکردن اختیارات و دوره رهبری و عنداللزوم ادغام با ریاست جمهوری.
۲. سپاه به پادگانها برگردد و مانند ارتش در یک جایگاه ملی، کار اصلی خود را انجام دهد.
۳. صداوسیما از تکصدایی خارج شود و تمام گروهها و جریانها برسانه خود را داشته باشند.
۴. استقلال قاضی و دستگاه قضا.
۵. آزادی اندیشه، بیان، قلم، اطلاع رسانی و رسانه.
۶. انتخابات آزاد با حضور تمام گروهها و جناحهای مختلف سیاسی؛ از جبهه پایداری تا جبهه ملی.
امروز اصلاحطلبان باید پرچم اصلاحات ساختاری را بدست بگیرند. چرا که سیستم به جایی رسیده که جز با جراحیهای بزرگ نمیتواند ادامه دهد.
مهمترین جراحی اصلاح قانون اساسی است. باید بایستیم و به مردم توضیح دهیم بعد از چهل سال، اگر قانون اساسی را اصلاح نکنیم، مشکلات میهن و مردم حل نمیشود.بدتر میشود.