ملتی هستیم صلح طلب و پایبند به آرمان عدالت و آزادی. در پویش تاریخ پرافتخارمان از مشروطه تاکنون، نسل به نسل و نفس به نفس، آزادی و عدالت جسته و سر خم نکردیم. طی ۴۰ سال گذشته با مدنی ترین و مصالمت آمیزترین شیوه ها؛ استقلال، آزادی و جمهوری طلبیدیم. اما استبداد سر برافراشت.
ملتی پا به صحنه گذاشت و با خیزشی پایه صندوق های رای اصلاحات طلبید. اما حکومت با بحران و سرکوب در مقابل ملت ایستاد.
ملت، حکومت را به اعتدال فراخواند، لیکن افراط و کشتار خیابانی پاسخ بی رحمانه ی حکومت بود. در اعتراض به تضعیع حقوق اساسی ملت و سیاست های سرکوبگرانه ی حکومت و بی توجهی به رای و خواسته ملت و در شرایطی که حکومت هیچ یک از راه های قانونی و مسالمت آمیز مشارکت و اعتراضات مردمی از جمله تجمعات، راهپیمایی ها و تحصن ها و شکل گیری نهادهای مردمی و مدنی را برنمی تابد و با شیوه های خشونت آمیزه زندان،شکنجه،سرکوب و کشتار آبان با مردمی بی پناه و ستم دیده مقابله می کند.
شایسته است که با مدنی ترین شیوه ی اعتراض به پا خیزیم و با راه اندازی کارزار قدرتمند “تحریم انتخابات” پاسخ سیاست های تنگ نظرانه و سرکوب گرانه حکومت را داده و به حرمت خون کشته شدگان مظلوم در پای صندوق های رای حضور نیابیم.