«بیانیه علمی آزمایشگاه پژوهشی فضای سایبر دانشگاه تهران» و عذر بدتر از گناه آن
در این بیانیه با استناد به حوادثی مشابه، در سال‌های گذشته‌ی کشورهای دیگر، در مورد شلیک موشک به هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ خط هوایی اوکراین و جان به جان آفرین سپردن ۱۷۶ سرنشین آن، اعلام شده است که حتی “خطای انسانی نیز در کار نبوده است و آمریکای جنایتکار با عملیات سایبری، هواپیما را به شکل موشک کروز جلوه داده و این موجب فریب پدافند هوایی و اقدام طبیعی اپراتور و بروز حادثه شده است”.
گیریم این سخن راست است. سه پرسش اصلی این است که:
۱. چرا در موقعیت جنگی، پروازها، لغو نشد تا امکان تحقق عملیات جنگی سایبری آمریکا در این باره صفر شود؟ مگر مساله تصمیم‌گیری در مورد صدور دستور لغو پروازها نیز شامل اقدامات سایبری فضایی می‌شود؟
۲. چرا بعد از وقوع حادثه، حقیقت ماجرا با مردم در میان گذاشته نشد تا غرور اجتماعی جریحه‌دار نشود؟ مگر عدم خبررسانی صحیح نیز ناشی از اقدامات سایبری فضایی آمریکاست؟
۳. اگر به گفته‌ی این بیانیه، آمریکا به‌دلیل برخورداری از فناوری دست اول، توانایی چنین اقداماتی در مورد فناوری‌های بومی‌سازی شده‌ی کشورهای دیگر را دارد، در این‌صورت چگونه می‌توان با آن جنگید؟ در صورت جنگ، آیا با عملیات فریب سایبری از این دست، تخریب‌های “خودی” بسیار بیش‌تر از تخریب‌های مستقیم “دشمن” نمی‌شود؟
علی دینی‌ترکمانی
۲۴ دی ۱۳۹۸