مسعود دانشمند، رییس کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی، به خبرگزاری ایلنا گفت:
شرط تجارت بین الملل، تبادل اطلاعات است اگر نتوانیم در لحظه اطلاعات موردنظر را مبادله کنیم؛ اساسا امکان تجارت بینالمللی هم از دست میرود.
همه در هر شغلی و در هر شرایطی به اینترنت متکی هستند. زمانی با تلکس کار میکردیم؛ اما امروز تلکس در تمام دنیا حذف شده است و طرفهای تجاری ما دیگر تلکس ندارند. بنابراین، نمیتوان از آنها خواست که به آن دوران برگردند تا با ایران مراوده داشته باشند.
در حال حاضر تمام رابطه ما با دنیا از طریق تلفن است و ارسال فکس برای ارایه اطلاعات بسیار سخت و دشوار است، برای پاسخ هر سوالی نمیتوان فکس ارسال کرد. در حال حاضر، باید به صورت تلفنی به توافق رسید و خلاصه مکالمات را نوشته و از طریق فکس ارسال کنیم، این در حالی است که امروز تجارت دنیا به سمت آنلاین شدن رفته است.
یک تاجر باید با کشتی مرتبا در تماس باشد و تصمیمات لحظهای را در این شرایط تحریمها به اطلاع افراد داخل کشتی برساند. در طول روز حداقل ۵بار با کشتی حاوی محمولههای صادراتی یا وارداتی در ارتباط هستیم که امروز این ارتباط برقرار نیست و امکان ردیابی بار را در بخش حملونقل دریایی یا جادهای نداریم.
مجبور هستیم که اطلاعات و تصمیمات خود را از طریق تلفن به فردی خارج از کشور برسانیم و این فرد به صورت اینترنتی این اطلاعات را به کشتی یا ناوگان باری جادهای برساند و در نهایت، پاسخ را آن فرد خارجنشین از طریق تلفن به ما میرساند.
تنها ارتباط ما با افرادی که بار را جابه جا میکنند با یک واسطه در خارج انجام میشود و این ارتباط بسیار سخت است. پیش از قطعی اینترنت بارمان را از طریق جیپیاس متصل به کامیون یا کشتی به صورت اینترنتی ردیابی میکردیم که الان این امکان وجود ندارد.
قطعی اینترنت و عدم دسترسی به ردیابی بار و شرکای خارجی ریسک تجارت را برای ایرانیان افزایش داده است، ما باید بههنگام تصمیمگیری کنیم و در لحظه طرف خارجی را از این تصمیم آگاه کنیم.
اگر در این لحظه کشتی حامل بارمان دچار توفان شود، هدایتکننده کشتی هیچ دسترسی به مالک بار در ایران ندارد که بداند چه تصمیمی باید بگیرد. اگر کامیون حامل بار ما در جادههای خارج از کشور دچار سانحه شود، هیچ دسترسی به بیمهکننده نداریم که در نمایندگی بیمه در خارج از کشور در لحظه در صحنه سانحه حضور یابد که تمام این موضوعات هم ریسک و هم خسارتها را برای تاجر ایرانی بالا میبرد.
قطعی اینترنت هزینههای تجارت را افزایش داده است. در این شرایط قطعی اینترنت حتی ارسال پیامک هم به خارج از کشور بهسختی امکان میپذیرد و روند انجام کارها بسیار طولانی شده است.
در این وضعیت، پروژههای جدید تجاری را متوقف کردهایم تا قطعی اینترنت تمام شود و در پروژههایی که در حال اجرا بوده را با سختی مضاعف انجام میدهیم.
این اقدام باعث تعجب شرکای خارجی ما شده و به طور قطع در ادامه همکاری ما با شرکای خارجی بسیار اثرگذار است. شرکای خارجی مدام به صورت تلفنی با ما در تماس هستند و میخواهند بدانند قطعی اینترنت تا چه زمانی طول میکشد و ما تنها پاسخ ما “نمیدانیم” است؛ درحالیکه این پاسخ توان برنامهریزی را از ما و شرکای خارجی میگیرد.
اینترانت داخلی هم کار ما را راه نمیاندازد؛ چراکه باز هم دسترسی به شرکای خارجی نداریم و نمیتوان با اینترانت داخلی تجارت بینالمللی داشت.