ایسنا: سازمان سیا ده‌ها پرونده مربوط به آزمایش‌های دوران جنگ سرد را از حالت محرمانه خارج کرده و به نظر می‌رسد این سازمان در ماموریت‌های خود تنها بر انسان‌ها متکی نبوده است.
این اسناد که از حالت محرمانه خارج شده‌اند، حاکی از آن هستند که سیا اقدام به تربیت و آموزش گربه‌ها، سگ‌ها، دلفین‌ها و حتی پرندگان- از کبوترها تا کلاغ‌ها- کرده تا در عملیات میدانی از آن‌ها استفاده کند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، برای مثال، یکی از ماموران سیا کلاغی به نام “دودا” بوده که قرار بوده در عملیات جاسوسی به عنوان یک “عامل” ارشد از آن استفاده شود اما این پرنده که یکی از شخصیت‌های اصلی برنامه سری سیا برای تربیت حیوانات به عنوان ماموران این سازمان بود، در میانه آزمون‌های جاسوسی که در اوایل سال ۱۹۷۴ میلادی از او گرفته شد، ناپدید شد.
بنا بر گزارش‌ها، این سازمان برای برنامه تربیت پرندگان خود از پرنده شناسان حرفه‌ای استفاده کرده تا تعیین کنند که چه گونه‌هایی از پرندگان بخشی از سال را در منطقه “شیخانی” در ناحیه آبریز رود ولگا در جنوبی شرقی مسکو می‌گذرانند.
بنابراین اسناد، سیا پرندگان مهاجر را “حسگرهایی زنده” می‌دانسته که بر اساس خوراکشان و با آزمایش گوشت آن‌ها، می‌توانستند مواد مورد آزمایش روس‌ها را تعیین کنند.
در اوایل دهه ۱۹۷۰، سیا با روی آوردن به حیوانات درنده و کلاغ‌ها امیدوار بود که بتواند آن‌ها را برای ماموریت‌های “استقرار” مانند قرار دادن دستگاه شنیداری در لبه پنجره و ماموریت‌های عکاسی تربیت کند.
“دودا” مطمئن‌ترین گزینه ماموریت شوروی بود که در این اسناد از آن با عنوان “ستاره این پروژه” یاد شده است. او اما در یک ماموریت آموزشی توسط کلاغی دیگر برای جفتگیری جذب شده و پس از آن هرگز دیده نشده است.
این سازمان سپس صدها کبوتر را جمع‌آوری کرده و احتمال تربیت شدن آن‌ها برای مسیرهایی خاص را با نصب دوربین‌هایی به آن‌ها بررسی کرده است. هدف نهایی آن‌ها کشتی‌سازی‌های لنینگراد (سن‌پترزبورگ فعلی) بود. برخی از این پرندگان طی مراحل آموزش خود عکس‌های بی‌نظیری گرفتند. با این حال اکثر این کبوترها با تجهیزات گران قیمتی که به آن‌ها متصل شده بود، پرواز کردند و رفتند. در این اسناد ذکر نشده که عملیات لنینگراد در نهایت انجام شد یا خیر.
پرندگان اما تنها گونه‌هایی نبودند که در برنامه جاسوسی سری سیا مورد استفاده قرار گرفتند. طبق گزارش‌ها، این سازمان همچنین گربه‌ها را نیز به عنوان “ابزار جاسوسی صوتی” مورد مطالعه قرار داده و روی آن‌ها آزمایش کرده است. این گزارش‌ها همچنین حاکی از آن هستند که سگ‌هایی با مغز الکتریکی که کنترل آن‌ها از راه دور ساده‌تر باشد نیز ایده‌ای تخیلی نبوده‌اند.
بیشترین تلاش سیا اما روی تربیت “دلفین‌های جنگی” متمرکز بوده تا از توسعه ناوگان زیردریایی هسته‌ای aوروی جلوگیری کنند.
بنا بر اسناد سیا، هیچ یک از این برنامه‌ها موفقیت‌آمیز نبود.