ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Fri, 13.09.2019, 21:27

چرا دانشگاه هاى ايران جزو ١٠٠ دانشگاه برتر دنيا نيست؟


حضور در جمع ۱۰۰ دانشگاه برتر فنی جهان نیازمند اصلاح ساختارها است

ایرنا- رئیس مرکز مطالعات راهبردی، نظارت و ارزیابی دانشگاه امیرکبیر رتبه این دانشگاه در بین دانشگاه‌های فنی دنیا را مناسب توصیف کرد و گفت: برای قرار گرفتن در جمع ۱۰۰ دانشگاه برتر فنی جهان باید زیرساخت‌های بنیادین که نظام آموزشی کشور بر روی آنها استوار است، اصلاح شود.

«جعفر میلی منفرد» روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا در پاسخ به این سوال که چرا دانشگاه امیرکبیر با دارا بودن اساتید برجسته، دانشجویان مستعد و همچنین پیشینه تاریخی، نمی تواند در بین ۱۰۰ دانشگاه برتر فنی دنیا قرار بگیرد، اظهارداشت: در حال حاضر دانشگاه امیرکبیر وضعیت مناسبی دارد به عنوان مثال این دانشگاه در بخش پژوهش های دانشگاهی در بین دانشگاه های فنی دنیا رتبه «هشتم» را دارد.

وی افزود: دانشگاه امیرکبیر از ظرفیت خوبی برخودار است. ولی این نکته را در نظر داشته باشید که بالاخره خودرو «پژو» هر چقدر هم که مورد رسیدگی قرار بگیرد تبدیل به «بنز» نمی شود. چرا که ظرفیت این خودرو محدود و مشخص است و با فشار، کارکردهای بنز را پیدا نمی‌کند.

عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه ما در زیرساخت‌ها دچار مشکل هستیم و این امر مانع اصلی قرار گرفتن این دانشگاه بین ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا است، تصریح کرد: وقتی می گوییم در زیرساخت ها دچار مشکل هستیم یعنی این که در همه بخش ها سیستم رایانه را وارد کردیم و در ظاهر برای پیشبرد امور از آن استفاده می کنیم ولی مردم چقدر از رسیدگی به کارها و مشکلات خود در ادارات دولتی و نهادهای که این سیستم را به کار گرفته اند رضایت دارند؟

استاد برق دانشگاه امیرکبیر با بیان این که رضایت مندی در بین مردم کم است، ادامه داد:  به عنوان مثال شما بیمه هستید اما وقتی به بیمارستان مراجعه می کنید، می بینید که بیمه شما را اصلا قبول نمی کنند یا برای اینکه شما بتوانید مدارک خود را دریافت کنید چند هفته باید منتظر باشید پس نقش سیستم رایانه چیست؟ مگر قرار نیست با آمدن این سیستم کارها تسهیل شود.

میلی منفرد یادآور شد: این مثال ها نشان می دهد ما فقط سیستم رایانه ای را کپی کرده و وارد کشور کردیم اما فرهنگ و زیرساخت استفاده از آن فراهم نیست.

وی افزود: در سیستم آموزش عالی کشور هم مسئله از این قرار است، شما پرسیدید دانشگاه امیرکبیر که در حال حاضر رتبه ۲۵۰ را در دنیا دارد چه تفاوتی با دانشگاه صدم و یا نودم دنیا دارد. به فاصله ها اشاره می کنم، در دانشگاه های برتر دنیا استاد وقتی درس می دهد به صورت آنلاین کلاس درس پخش می شود. این به چه معنا است؟ به این معنا بوده که  استاد باید همه حواس خود را جمع کند که چه مطلبی درس داده و چگونه این مطلب را ارائه دهد.

رئیس مرکز مطالعات راهبردی، نظارت و ارزیابی دانشگاه امیرکبیر همچنین اظهارداشت: اگر دانشجو در کلاس حاضر شد که از مطالب کلاس استفاده می کند اگر هم حاضر نشد که فیلم و محتوای کلاس در اختیار او قرار دارد.

میلی منفرد یادآور شد: استادان دستیار دارند که مسائل درسی را حل می کنند و در اختیار دانشجویان در فضای آنلاین قرار می دهند. دانشجو اگر مشکل درسی داشت به استاد ایمیل می زند و استاد موظف است که به ایمیل دانشجو پاسخ دهد، اگر پاسخ ندهند توبیخ می شود. شما این فضا را در کنار کشور ما قرار بدهید که دانشجو ورقه امتحانی خود را از استاد نمی تواند بگیرد. این ها فاصله های زیر ساختی است که باید اصلاح شود.

استفاده از توانمندی دانشگاه های برتر کشور ضروری است
وی با بیان اینکه در دانشگاهی که به عنوان مثال در رتبه صدم دنیا قرار دارد همانند دانشگاه های ما در تعطیلات اتاق اساتید بسته نیست، گفت: دانشگاهی که رتبه صدم دنیا را دارد همانند دانشگاه های ما در تعطیلات اتاق استادان بسته نیست و استادان برای کارهای عملی در این بازه به کشورهای دیگر نمی روند.

عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تاکید کرد: آنها سعی می کنند استادان برجسته را از کشورهای دیگر هم جذب و از فرصت تعطیلات برای پیش بردن پژوهش های خود استفاده کنند.

میلی منفرد افزود: وقتی استادان در ذیل پروژه های تحقیقاتی و صنعتی با مشکلات چرخه صنعت کشور خود آشنا شدند، می توانند اثربخش باشند نه اینکه فقط درس بدهند و تا تعطیلاتی به وجود آمد دانشگاه را رها کرده و به کشور دیگر بروند. در کشور ما استاد را در حد یک مدرس پایین آورده ایم و از توانمندی های علمی این افراد استفاده نمی‌شود.

وی با بیان این که بهترین جوانان ما از بهترین دانشگاه های دنیا فارغ التحصیل شدند و در دانشگاه های کشور مشغول به کار هستند، گفت: وقتی بهترین جوانان ما با سطح بالای علمی از خارج کشور برمی گردند چقدر بسترهای کار برای این افراد فراهم است.

وی ادامه داد: به جز تعداد اندکی که جذب دانشگاه ها می شوند آیا برای بقیه بستر کار و فعالیت علمی، پژوهشی و صنعتی را آماده کرده ایم؟ حتی برای افرادی که شغلی به دست می آوردند آیا پرداخت مناسبی داریم و حقوقی به او می دهیم که بتواند بدون دغدغه به کار علمی خود بپردازد.

رئیس مرکز مطالعات راهبردی، نظارت و ارزیابی دانشگاه امیرکبیر خاطرنشان کرد: عدم حمایت کشور از نخبگان باعث می شود که حتی آن جوان نخبه ای که در دانشگاه جذب شده در تابستان به کشوری مثل کانادا مهاجرت کند و مشکل آن کشور را حل کند و در حد کل درآمد یک ساله خود را در ایران دریافت  و برگردد در حالی که او در تابستان می توانست مشکلات کشور خود را حل کند.

میلی منفرد تصریح کرد: در حال حاضر شرایط به نحوی شده که استادان ما بین دو ترم هم به خارج از کشور می روند شما با این وضعیت انتظار دارید دانشگاه های ما رشد کند. جمع بندی سخن من این است که در حال حاضر این حوان نخبه ای که به کشور برگشته و می خواهد خدمت کند را هم من سیستم نمی توانم از او حمایت کنم و از او به اصطلاح عامیانه کار بکشم.

وی تاکید کرد: این حکایت نخبگانی است که برگشته اند آنانی که برنگشته اند که کاملا برای کشور ضرر بوده و سرمایه های ایران به هدر رفته است.

رئیس مرکز مطالعات راهبردی، نظارت و ارزیابی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه نیازمند حمایت ویژه از نخبگان کشور برای رشد دانشگاه ها هستیم، اظهار کرد: اگر می خواهیم دانشگاه های ما جزو ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا باشند، چاره ای نداریم جز اینکه از استادان و نخبگان خود حمایت کنیم یکی از مسیر های این حمایت باز شدن پای استادان به صنعت است. استادی اگر یک پا در صنعت داشته باشد و یک پا در دانشگاه درسی که ارائه می دهد عملی و کاربردی تر خواهد بود و منجر به رشد دانشگاه می شود.

میلی منفرد ادامه داد: در حال حاضر چند سال است که بحث بازنگری سرفصل های رشته ها در کشور مطرح است اما دقت نمی کنیم که استاد زمانی تن به بازنگری می دهد که خود درگیر با صنعت و حوزه عملی رشته خود باشد و با پوست و گوشت خود مشکلات حوزه عملی خود را درک کرده باشد. بنابراین اگر می خواهیم دانشگاه های ما رشد کنند باید از صرف درگیر شدن با تئوری ها به سمت حوزه عملی دانش خود حرکت کنند.