حسن روحانی در جلسه هیئت دولت گفته است: “بعید می‌دانم امروز و فردا با اروپا به نتیجه برسیم؛ گام سوم ایران را که باطن فوق‌العاده مهمی دارد و شتاب ویژه‌ای به فعالیت‌های سازمان انرژی اتمی خواهد داد، اعلام خواهیم کرد.”
من که مطمئن نیستم ایران اصولاً در این مرحله بتواند به راحتی با اروپا به توافق دست یابد، اما در مورد اعلام “گام سوم” گر چه من از اساس با آن مخالف‌ام، با این حال، اگر حکومت برای برداشتن این گام مصّر و مصمم است، به عنوان یک ایرانی درخواستم این است که تصمیم‌اش را دستکم تا اول مهرماه به تأخیر اندازد.
دلیل این درخواست، تأثیری است که برداشتن گام سوم بر انتخابات پارلمانی اسرائیل خواهد گذاشت. به نظرم چنین تصمیمی باعث تقویت راستگراهای تندرو بخصوص حزب لیکود اسرائیل تحت رهبری بنیامین نتانیاهو در انتخابات آخر شهریور خواهد شد.
شاید زمامداران ایران بگویند اینکه در اسرائیل چه حزب یا گروهی پیروز شود برایشان علی‌السویه است و یا شاید حتی ترجیح‌شان پیروزی نتانیاهو باشد. ولی اینها محاسباتی خطاست. سیاست اسرائیل گاهی به واسطۀ اختلاف یک رأی در کنست، سمت و سویش تغییر می‌کند.
طبعاً بنی‌گانتز و اهود باراک و امیر پرتز هم در بسیاری از موضوعات دیدگاه مشترکی با نتانیاهو دارند؛ اما هیچکدام به اندازۀ او برای خاورمیانه خطرناک نیستند. پس با تأخیری دو هفته‌ای در اعلام گام سوم به این خطر دامن نزنید. دو هفته تأخیر مسلماً آسمان را به زمین نمی‌رساند!