همسر کامیل احمدی، پژوهشگر اجتماعی و مردم‌شناسی که از تاریخ ۲۰ مرداد ماه در بازداشت به سر می‌برد به کمپین حقوق بشر در ایران گفت بازپرس پرونده و دادیار ناظر بر زندان هنوز پاسخی به درخواست او برای ملاقات همسرش و اطمینان از سلامت جسمی او نداده‌اند. به گفته شفق رحمانی، پس از گذشت ۱۷ روز از بازداشت آقای احمدی، هنوز از اتهام، نهاد بازداشت‌کننده و محل نگهداری او در زندان اوین خبری ندارد. خانم رحمانی به کمپین گفت از زمان بازداشت تاکنون این پژوهشگر فقط سه بار تماس تلفنی کوتاه با خانه داشته است.
خانم رحمانی گفت: «از روزی که کامیل بازداشت شد تا امروز (پنجشنبه ششم شهریور ۹۸) که ۱۷ روز می‌گذرد کامیل فقط سه بار با خانه تماس گرفته و با من و پسر کوچک‌مان صحبت کرده است. متاسفانه پیگیری‌های مکرر من با بازپرسی و دادیار ناظر زندان برای ملاقات حضوری او جوابی نگرفت. همچنین درخواست معاینه پزشکی کامیل را برای صحت سلامتی او کردم تا در زندان از سوی پزشکی معاینه و پاسخ آن نیز به ما داده شود اما هنوز درخواست‌های من به نقطه مشخصی نرسیده است. بازپرس پرونده می‌گوید باید دادیار ناظر بر زندان اجازه دهد و دادیار نیز می‌گوید این اجازه را باید بازپرس بدهد.»
به گفته خانم رحمانی او فقط می‌داند همسرش در یکی از سلو‌ل‌های انفرادی زندان اوین است و از آنجا که تماس‌های تلفنی او با حضور بازجویش انجام می‌گیرد اطلاعات خاصی از وضعیتش نیز در دست نیست.
همسر کامیل احمدی همچنین گفت دادسرای زندان اوین دو وکیل انتخابی آنها را برای وکالت پرونده این پژوهشگر نپذیرفته‌اند: «وکلایی که برای کامیل انتخاب کردیم توسط بازپرس پرونده رد شد. گفتند که این وکلا منتخب و معتمد ریاست قوه قضاییه نیستند. در واقع از حدود هزاران وکیلی که در ایران وجود دارد حدود ۱۰۰ وکیل می‌توانند در مرحله دادرسی وارد پرونده‌های امنیتی بشوند.»
شفق رحمانی با اظهار اینکه صبح چهارشنبه ششم شهریور ماه برای چندمین بار در طی این مدت به بازپرسی شعبه یک دادسرای زندان اوین رفته است به کمپین گفت: «در این روزها من مکررا به دادسرا برای پیگیری وضعیت همسرم مراجعه کردم. از زمان بازداشت کامیل تا امروز این دومین بار است که بازپرس به من اجازه ورود به اتاقش را داد. اما امروز باز هم درخواست وکیل انتخابی ما به طور قطعی رد شد ولی هنوز به درخواست معاینه پزشکی و ملاقات با او پاسخی نداده‌اند.»
تازه‌ترین کتاب پژوهشی کامیل احمدی با عنوان «داستان شهر ممنوعه» که درباره وضعیت دگرباش‌های ایران است در روزهای اخیر به بازار کتاب رسیده است در حالی که نویسنده این کتاب در سلول انفرادی در بند نامشخصی در زندان اوین به سر می‌برد. کامیل احمدی یکی از دوتابعیتی‌هایی (ایرانی- بریتانیایی) است که در حال حاضر در بازداشت به سر می‌برد. نازنین زاغری و انوشه آشوری هر دو با با حکم ۱۰ سال زندان دو دوتابعیتی دیگر ایرانی- بریتانیایی بازداشت شده هستند. همچنین ارس امیری، مقیم لندن نیز با حکم ۱۰ سال حبس در زندان اوین به سر می‌برد. کمال فروغی دیگر زندانی دوتابیعتی ایرانی- بریتانیایی بود که از سال ۲۰۱۱ به اتهام جاسوسی بازداشت شد طبق اطلاعات رسیده به کمپین آقای فروغی به دلیل پزشکی از زندان آزاد شده است اما تاریخ دقیق آن مشخص نیست.
کامیل احمدی متولد استان کردستان است. او لیسانس خود را در رشته «حقوق انتشارات و چاپ» از داشنگاه هنر لندن و فوق لیسانس‌اش را در رشته «مردم‌شناسی اجتماعی و مردم نگاری تصویری» از دانشگاه کنت کانتربری انگلستان گرفته است. آقای احمدی مولف کتاب است و مقالاتی در حوزه ازدواج سپید، آسیب‌شناسی ختنه زنان در برخی از مناطق ایران و آسیب کودک همسری نوشته است. برخی از کتاب‌های او نیز درباره مسایل قومیتی در کردستان ترکیه است. همچنین برخی از کتاب‌هایش به زبان‌های انگلیسی و ترکی نیز منتشر شده است.
کامیل احمدی در آبان ۹۷ به دلیل کتاب‌ها و مقالاتش در حوزه جنسیت، کودکان و اقلیت‌ها از دانشگاه جورج واشنگتن جایزه گرفت. این جایزه از سوی «بنیاد جهانی صلح زنان» بخش ادبیات و علوم انسانی دانشگاه جورج واشنگین به او اعطا شد.
آقای احمدی کتاب‌های از جمله «طنین سکوت: پژوهشی جامع درباره ازدواج زودهنگام کودکان در ایران»، «بررسی آسیب شناختی صیغه محرمیت/ ازدواج موقت در ایران» نوشت و همچنین کتاب تازه او که در دست چاپ است به نام «خانه‌ای با در باز، پژوهشی جامع درباره ازدواج سفید در ایران» است. این پژوهشگر در سایت شخصی خود درباره این کتاب نوشته است: «هم‌اکنون پژوهش دیگری با موضوع ازدواج سفید در دست چاپ دارم که در واقع در ادامه و به نوعى مرتبط با پژوهش قبلی ام با موضوع ازدواج موقت و صیغۀ محرمیت است. این پژوهش به زودی با عنوان «خانه‌اى با در باز؛ پژوهش جامعی در باب ازدواج سفید در ایران» چاپ خواهد شد که برای اولین بار در ایران به زوایای آشکار و پنهان این پدیده در سطح کلان کشوری با تأکید بر کلانشهرهای تهران، مشهد و اصفهان با جامعه آماری بالا و به‌روز می‌پردازد. تغییر سبک و دیدگاه جوانان به زندگی و ازدواج، حق انتخاب و حق بر بدن، مشکلات و محدودیت‌های ازدواج دائم برای زنان، تنگناهای اقتصادی و نبود اشتغال مناسب و نبود علاقه به دین رایج از اعم دلایل رشد، بروز و ظهور و تدوام ازدواج سفید یا همباشی در این تحقیق بیان شده است.»
علاوه بر این، کامیل احمدی تاکنون سه فیلم مستند کوتاه با محوریت جنسیت، کودکان و مسایل قومیتی ساخته است. مطرح‌ترین فیلم کوتاه او «به نام سنت» است که به موضوع ختنه کردن زنان در برخی از مناطق ایران مانند آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه می‌پردازد.
آقای احمدی همچنین در سایت شخصی خود درباره تجربه مشترک همکاریش با انجمن حمایت از حقوق کودکان نوشت: «در اوایل سال ۱۳۹۸ افتخار سرپرستی تحقیقی مشترک را با انجمن حمایت از حقوق کودکان را بر عهده داشتم که با تیمی جوان و سخت کوش زوایای آشکار و پنهان پدیده زباله گردی کودکان را در ۲۲ منطقه تهران واکاوی و مورد تحقیق قرار دادیم. نتیجه این پژوهش منحصر به فرد را به نام یغمای کودکی: پژوهشی درباب شناخت، پیش‌گیری و کنترل پدیدۀ زباله‌گردی کودکان در تهران، توسظ انجمن حمایت از حقوق کودکان در مهرماه چاپ گردید.»