داستان را میتوان بدین نحو تصویرسازی ذهنی کرد:
یک - مقامهای فرانسوی از محمد جواد ظریف برای حضور در محل اجلاس سران ۷ کشور صنتعی در بیاریتز دعوت به عمل میآورند تا به او بگویند که هر گونه پیشرفت در ابتکار اروپا برای حفظ نیمبند برجام، تا اندازۀ زیادی به موافقت دونالد ترامپ بستگی دارد و ترامپ نیز بدون آمادگی رئیس جمهور ایران برای مذاکره با او در بارۀ اختلافات فی مابین دو کشور، به طرح موردنظر او روی خوش نشان نخواهد داد. بنابراین لازم است از سوی شخص روحانی سیگنال روشنی از آمادگی تهران برای مذاکره با واشنگتن فرستاده شود.
دو - ظریف این پیام را به تهران منتقل میکند و حسن روحانی برای تسهل تلاش دیپلماتیک فرانسویها، سراسیمه اعلام میکند که برای تأمین منافع ایران حاضر به ملاقات با هر کسی است.
سه - امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با استناد به سخنان روحانی، رئیس جمهور آمریکا را متقاعد میکند که همتای ایرانی او آمادۀ دیدار و مذاکره با وی است. ترامپ از این خبر استقبال میکند و به شرط فراهم شدن زمینۀ کار، موافقت خود را با دیدار با روحانی اعلام میدارد.
چهار - اعلام آمادگی تلویحی روحانی برای ملاقات با ترامپ، سبب شگفتی و خشم سایر نهادهای قدرت در ایران میشود به طوری که او را به شدت تحت فشار میگذارند.
پنج - روحانی از موضع خود عقب مینشیند و دیدار با ترامپ را مشروط به «امر محال» میکند.
حالا از این به بعد چه پیش میآید؟
یک - فرانسویها از عقبنشینی روحانی، عصبانی و سرخورده میشوند و به تهران ابلاغ میکنند که با این نوع تزلزل در تصمیمگیری، اقدام دیپلماتیک آنها برای گشودن راهی در جهت کاهش تنشها پیش نخواهد رفت.
دو - طرف ایرانی مشکلات و پیچیدگیهای سیاست در تهران را به پاریس گوشزد میکند، اما طرف فرانسوی هیچ نوع همدلی در این زمینه نشان نمیدهد و میگوید؛ از این بعد آن مشکلات و پیچیدگیها را بین خودتان حل کنید و تصمیم نهایی را به ما منتقل کنید!
سه - ترامپ با کاخ الیزه تماس میگیرد و میپرسد؛ پس آن وعدۀ ملاقات سه جانبه در چند هفتۀ آینده چه شد؟ مکرون در پاسخ میگوید که به رغم عقبنشینی روحانی، او به تلاش خود را برای متقاعد کردن ایرانیها به عملی شدن دیدار سه جانبه ادامه خواهد داد.
چهار- ترامپ صورتش را در هم میکشد و میگوید؛ به هر حال او عجله ای ندارد؛ اما تا فراهم شدن زمینۀ مذاکرات به سیاست فشار حداکثری علیه تهران ادامه میدهد و تحریمهای جدیدی علیه ایران وضع میکند.
پنج - مکرون با روحانی تماس میگیرد و از خلف وعدۀ او گلایه میکند. در مقابل، روحانی تشدید تحریم ایران از طرف ترامپ را نشانۀ بیمعنی شدن هرگونه دیدار و مذاکره با آمریکا قلمداد میکند.
شش - مکرون در پاسخ میگوید که از این روند کلافه شده و اگر به زودی تصمیم روشنی گرفته نشود، او به میانجیگری خود پایان میدهد.
هفت - روحانی از مکرون میخواهد که دست از تلاش بر ندارد، چرا که چنین اقدامی سبب قدرت گرفتن «تندروها» در تهران میشود، اما سعی کند که ماجرا را بدون پیش کشیدن موضوع دیدار او با ترامپ دنبال کند.
هشت - مکرون از کوره در میرود و میگوید اولاً بدون جلب توافق ترامپ کاری از او بر نمیآید و ترامپ هم بر دیدار و مذاکره اصرار دارد. ثانیاً تندروها مشکل ایرانند نه فرانسه! ثالثاً من دیگر خسته شدم. هر کار که خودتان صلاح میدانید انجام دهید.
نه- چند روز بعد روحانی با کاخ الیزه تماس میگیرد و.... خلاصه داستان تا چند ماهی به همین منوال پیش میرود و اعصابی برای هیچکس باقی نمیماند!