ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 17.08.2019, 13:01

یادداشت زیباکلام درباره حکم یک سال زندان دادگاه


حکم دادگاه که به‌واسطه شکایت دادستان دادسرای ویژه روحانیت اول مردادماه تشکیل‌شده بود صادرشده و به یک سال زندان به اتهام «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی» محکوم‌شده ام. البته به‌حکم صادره اعتراض خواهم نمود و به دادگاه تجدیدنظر خواهد رفت.

نکته قابل‌تأمل درکل این دادرسی نحوه برخورد قاضی دادگاه جناب «دانشور» می بود. البته برخورد ایشان با بنده بسیار محترمانه و درنهایت متانت و احترام بود اما چه در جریان محاکمه و چه در صدور رأی به نظرمی رسد که موضع ایشان به‌عنوان یک قاضی بی‌طرفانه نبود.

درهرمحاکمه ای دادستان علی‌القاعده تلاش می‌کند تا ارتکاب جرم توسط متهم را در دادگاه به اثبات برساند. متهم هم بالطبع تلاش می‌کند تا در قبال اتهامات وارده از خود دفاع نماید. وظیفه قاضی حفظ بی‌طرفی میان دادستان و متهم در طول محاکمه ودرپایان تشخیص اینکه آیا حق با دادستان است یا متهم.

جناب قاضی «دانشور» همچون دادستان در طول محاکمه سعی داشتند مجرمیت بنده را به اثبات برسانند. بنده در رد اتهام «نشر اکاذیب» می‌گفتم آنچه دراینستاگرامم آورده بودم مبنی برنیازبه سیصدهزار روحانی  برای تصدی مشاغل آموزشی وتربیتی به نقل از جناب آیت‌الله عبدالفتاح نواب از مسئولین حوزه علمیه قم بوده. ایشان هم آن رقم را بعداً تکذیب نمی‌کنند.

من صرفاً محاسبه نموده بودم که استخدام این تعداد روحانی (بر اساس ۲/۵میلیون تومان در ماه) بالغ برنه هزار میلیارد تومان در سال هزینه‌اش می‌شود و آن را با بودجه دو استان سیستان و بلوچستان، کردستان و محیط ‌زیست کل کشور مقایسه کرده بودم. جناب قاضی دانشور در اثبات مجرمیت بنده استدلال می‌کردند که آن سیصدهزارنفرهنوز که به استخدام درنیامده‌اند و معلوم هم نیست که چه تعدادی استخدام خواهند شد. ایشان هم در دادگاه وهم در صدور حکم به استنادماده ۷۴۶ قانون مجازات اسلامی جرائم بنده را محرز دانسته‌اند. قانون فوق می‌گوید: «هرکس به‌قصد اضرار به غیر...اکاذیبی را منتشر نماید...»

بنده در دادگاه ازایشان پرسیدم من کدام مطالب کذب را به جناب آیت‌الله نواب نسبت داده‌ام؟ در خصوص اتهام «تشویش اذهان عمومی» هم ازایشان پرسیدم که تشویش اذهان عمومی ازچه طریقی برای دادگاه محرز شده؟

اینکه قاضی دانشور بدون پاسخی به این پرسشها و رفع ابهامات بنده را محکوم کرده انداین شبه را بوجود میاورد که آیا «براستی تشکیل دادگاه برای رسیدگی به اتهامات بنده بوده یا صرفا تظاهربه دادرسی و محاکمه منصفانه؟»