ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Mon, 11.03.2019, 20:38

شتری که رها شده است! / احمد زیدآبادی


هنگامی که پیرامون پرونده‌های فساد اقتصادی، فضای سیاسی و تبلیعاتی شکل می‌گیرد، مو بر بدن حامیان کشف حقیقت و اجرای عدالت راست می‌شود!

در چنین فضایی، کافی است فقط نام فردی در یک پروندۀ فساد مالی به میان آید و یا عکس یادگاری مشترکی منتشر شود، مگر دیگر اعتبار و آبرویی باقی می‌ماند؟

چه کسانی به جای فرهنگ کشفِ حقیقت و اجرای عدالت با تمام ریزه‌کاری‌ها و احتیاط‌های ذاتی مربوط به آن، این فضای مسموم را ساخته‌اند؟

طبیعتاً در هر دو جبهۀ پوزیسیون و اپوزیسیون، همه آنهایی که افسار زبان خود را رها کرده‌اند و شب و روز بی‌قرینه یا قرینه‌ای ضعیف، منتقدان و مخالفان و دشمنان خود را هدف انواع اتهام‌های مربوط به انواع مفاسد اقتصادی، سیاسی و اخلاقی قرار می‌دهند، در ایجاد این فضای نفرت‌انگیز شریک‌اند.

روزی که شورشیان عراقی و حجازی به منزلِ خلیفۀ سوم یورش بردند تا او را به قتل برسانند، امام علی که خود مخالف عملکرد عثمان و محبوب شورشیان بود، با شِکوِه و فریاد کوشید تا مانع آنها شود، اما موفق نشد. با این حال، صدای او در تاریخ پیچیده است که «خلیفه کشی نکنید» زیرا اگر این رسم باب شود، دیگر هیچ خلیفه‌ای سر سالم به گور نخواهد برد. به عبارت دیگر، اگر این این شتر رها شود، درِ هر خانه‌ای زانو خواهد زد!

به گمانم در بین ما ایرانیان این شتر رها شده است! آیا برای مهار آن می‌توان کاری کرد؟ اگر بتوان کاری کرد گام نخست از طریق تغییر نحوۀ برگزاری دادگاه‌های رسیدگی به مفاسد اقتصادی شروع می‌شود.

برای اینکه این دادگاه‌ها از مظان سیاسی‌کاری دور نگه داشته شوند به نظرم، کل جریان دادگاه باید علنی باشد. رئیس دادگاه باید فردی شناخته شده و از میان قضاتِ مورد اعتماد جامعۀ حقوق‌دانان کشور باشد. در هر جلسه‌ای از شماری حقوقدانان بلندپایه و خوشنام و تعدادی از اقتصاددانان آشنا به تنگناها و پیچیدگی‌های اقتصاد ایران بخصوص از میان حامیان بازار آزاد برای حضور در دادگاه دعوت به عمل آید تا افکار عمومی و جامعۀ رسانه‌ای با نظرخواهی از آنها از میزان صحت انتساب اتهام به متهمان مطمئن شوند!

فقط با این گام می‌توان گام‌های دیگر غلبه بر این فضای آلوده به بهتان و سیاسی‌کاری را مهار کرد و دغدغۀ کشف حقیقت و اجرای عدالت را در جامعه زنده ساخت.