پدر آرش صادقی به کمپین حقوق بشر در ایران گفت به دلیل کارشکنی مسئولان زندان در اعزام به بیمارستان، زخم دست این زندانی سیاسی عفونت کرده و به مراقبت پزشکی مستمر نیاز دارد. حسین صادقی گفت مسئولان زندان روز سی و یک شهریور «قصدا» او را دیر و زمانی به بیمارستان اعزام کرده‌اند که پزشک متخصص حضور نداشته است.
حسین صادقی روز چهار مهر و پس از ملاقات با فرزندش گفت علیرغم عفونت دست و تزریق روزانه دوز بالایی از آنتی بیوتیک، روحیه اش همچنان بالا است: «روحیه اش بالاست ولی خوب دستش چرک کرده، هم آنتی بیوتیک خوردنی وهم تزریقی با دوز بالا تزریق می‌کنند، اینها به خاطر‌ای است که روز شنبه اعزام به بیمارستان داشته، آقایون قصدا دیر میبرن که دکتر بیمارستان را ترک کرده بوده و ایشان توسط رزیدنت ویزیت می‌شود.»
آقای صادقی به کمپین گفت این فعال مدنی با وجود توصیه پزشکان مبنی بر بستری شدن در بیمارستان، دو روز پس از عمل جراحی به زندان بازگردانده شده و هنوز توسط پزشک معالج خودش معاینه نشده و سو تغذیه در زندان نیز سلامتی او را تهدید می‌کند: «غذا هم که افتضاحه برای کسی که تازه از عمل بر گشته، باید ایشون لااقل بدستور پزشک باید بستری می‌شد که توسط دادیار زندان رستم و رییس زندان ضیایی، بعد از دو روز از عمل به بیمارستان منتقل شده و هنوز توسط دکتر خودش ویزیت نشده.»
آرش صادقی روز بیستم شهریور ۹۷ و پس از آن به بیمارستان منتقل شد که پزشکان وجود یک تومور استخوانی را در بازوی راست این زندانی سیاسی تایید کردند، اما پس از عمل جراحی و علیرغم نیاز به مراقبت و ادامه درمان، ۲۴ شهریور مجددا او را به زندان بازگرداندند. حسین صادقی به کمپین گفت فرزندش باید به طور مرتب پانسمانش را عوض کند و محیط آلوده زندان موجب عفونت زخم شده است.
این فعال مدنی از سال ۱۳۸۸ تا کنون بارها به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیز بازداشت و زندانی شده و هم اینک برای تحمل زندان ۱۵ ساله در رجایی شهر (گوهردشت) محبوس است. آرش صادقی بارها در اعتراض به بیعدالتی و آزار نهادهای امنیتی-قضایی دست به اعتصاب غذا زده است.
آقای صادقی سوم آبان ۹۵ در اعتراض به بازداشت همسرش گلرخ ایرایی در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد که بیش از دو ماه طول کشید، مسئولان زندان در پی وخامت حال آرش صادقی، با مرخصی کوتاه مدت همسرش موافقت کردند اما از فراهم کردن امکانات درمانی مناسب خودداری کردند.
گلرخ ابراهیمی ایرایی همسر آرش صادقی نیز به دلیل نوشتن مطلبی در دفترچه شخصی‌اش در نقد سنگسار، به «توهین به مقدسات» به شش سال زندان محکوم شده و در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود بر اساس قانون و عرف قوه قضائیه، بستگان زندانی می‌توانند یکدیگر را ملاقات کنند اما قوه قضائیه با تبعید غیرقانونی آرش صادقی به زندان گوهردشت، آنان را از دیدن یکدیگر و هر ملاقاتی محروم کرده است.
محمد سیف‌زاده روز بیست و ششم مهر ماه، با استناد به قانون مجازات اسلامی ایران و آیین دادرسی کیفری، تبعید آرش صادقی به زندان رجایی‌شهر را غیرقانونی خواند و به کمپین گفت حکم تبعید، نوعی تشدید مجازات است و زندان نمی‌تواند مجازات یک زندانی را پس از قطعی شدن حکم تغییر دهد. این وکیل دادگستری به کمپین گفت: «طبق قوانین ایران زندانی باید در شهر محل سکونتش حبس بکشد مگر این که در حکم نهایی تبعید، به عنوان تشدید مجازات، وجود داشته باشد. آرش صادقی به زندان محکوم شده و در حکم نهایی اش تبعید وجود ندارد و محل سکونتش هم تهران است، بنابراین تبعید او به زندان کرج، افزایش مجازات غیرقانونی است که مقامات زندان یا مقامات قضایی مرتکب شده‌اند.»
طبق ماده ۱۳ قانون مجازات اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۲، حکم به مجازات یا اقدام تأمینی و تربیتی و اجرای آنها، نباید از میزان و کیفیتی که در قانون یا حکم دادگاه مشخص شده است تجاوز کند و هرگونه صدمه و خسارتی که از این جهت حاصل شود، درصورتی که از روی عمد یا تقصیر باشد حسب مورد موجب مسؤولیت کیفری و مدنی است و در غیر این صورت، خسارت از بیت المال جبران می شود.
زندان رجایی‌شهر کرج (گوهردشت) از نظر امکانات رفاهی بهداشتی و برخورد پرسنل، در قیاس با زندان اوین تهران، در سطح پایین‌تری قرار دارد و عمده زندانیان آن را محکومان با جرائم خشن تشکیل می‌دهد ولی مقامات قضایی از آن به عنوان تبعیدگاه برای زندانیان سیاسی استفاده می‌کنند. بیش از پنجاه زندانی سیاسی با گرایش‌های مختلف با حکم دادگاه و یا به صورت تنبیهی و با اعمال سلیقه غیرقانونی مسئولان قضایی، در این زندان نگهداری می‌شوند.