روزنامۀ کیهان از دوتن از نمایندگان مجلس به دلیل نطق اخیرشان، با عنوان «وکیلالدوله» یاد کرده است؛ عنوانی که این روزنامه معمولاً برای وصف نمایندگان منتقد سیاستهای کلان کشور به کار میبرد.
وکیلالدوله در فرهنگ ایرانی به معنای این است که دولت در یک انتخابات فرمایشی و متقلبانه، عناصر وابسته به خود را به مجلس بفرستد بدون آنکه رأی واقعی مردم به نام آنها در صندوق ریخته شده باشد!
با این حساب، کیهان با نسبت دادن وکیلالدوله به بسیاری از نمایندگان، عملاً ساز و کار انتخابات در جمهوری اسلامی را صوری و متقلبانه میداند!
شاید کیهان در دفاع از خود بگوید که منظورش از وکیلالدوله نمایندهای است که از مواضع قوۀ مجریه در مجلس دفاع میکند! این دفاع ره به جایی نمیبرد؛ چرا که اولاً مگر قرار است نمایندگان مجلس در همۀ زمنیهها صد در صد مخالف قوۀ مجریه باشند تا نمایندۀ مردم تلقی شوند؟ در تمام نظامهای پارلمانی دنیا اکثریت نمایندگان حامی دولت هستند و کسی به آنها وکیلالدوله نمیگوید. همینطور در نظامهای ریاستی نیز اکثریت یا اقلیت قدرتمندی از قوۀ مجریه دفاع میکنند و آنها را هم کسی وکیلالدوله نمینامد.
ثانیاً اگر قوۀ مجریه در ایران تا بدان اندازه نجس و ناپاک است که اگر نمایندهای به دفاع از برخی از سیاستهای آن برخاست، لقب وکیلالدوله مناسب حالش باشد؛ پس به حال کشوری که اجازۀ شکلگیری چنین دولتی را داده است باید گریست! شاید هم خندید!