عیسی سحرخیز
سردار کوثری، که پیش از انقلاب در تیم‌های فوتبال تیمسار خسروانی رشد و نمو یافته و گویا از امور فرهنگی تنها بوی ورزش به مشامش خورده است، اکنون که مردم در انتخابات مجلس دست رد به سینه‌اش زده‌اند، فیلش یاد هندوستان کرده و حوزه‌ی فرهنگ کشور را نشانه رفته است.
فرمانده قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران گفته است که «ما در دو حوزه‌ی اقتصاد و فرهنگ مشکل داریم که این دو حوزه دست سپاه نبوده است.»
یکی نیست از این برادر فوتبالیست بپرسد: اول، تو را که در تهران، به کمک دوپینگ نظارت استصوابی با حذف رقبا، دو دوره بر کرسی‌های مجلس نشاندند، آن جا چه گلی به سر فرهنگ و اقتصاد این مملکت زدی که الان مدعی تصدی این امور برای سپاه پاسداران شده ای؟!
دوم، تو که هم زمان باجنگیدن ، فرماندهی و داشتن پست دولتی، فرصت تحصیل و دانشگاه رفتن هم داشته‌ای و با پول مردم علامه‌ی دهر و استاد دانشگاه شده ای، چرا دست کم تاریخچه‌ی رشد و نمو سپاه و سپاهیان و برنامه‌های آنان برای نفوذ و ورود به حوزه‌های فرهنگ را نیاموخته ای؟
تو که با وساطتت محسن رضایی پس از «اشغال غیرقانونی تأسیسات کشاورزی» در سال ١٣٦٨، به دستور مرحوم‌هاشمی رفسنجانی آزادی ات را به دست آوردی، دست کم از فرماندهی سابق خود می‌پرسیدی که طرح ارائه شده‌ی او برای در اختیار گرفتن کشور در دوران نخست وزیری مهندس موسوی، در دوران جنگ و پس از جنگ چه بوده است؟!
اما متاسفانه، اطلاعات سردار آن قدر اندک است و حافظه‌ی او کوچک، که حتی نمی‌داند از قضا سپاهیان پس از فارغ شدن از جنگ تحمیلی، ورود به دیگر حوزه‌های دولتی و امور شخصی کشور را از همین بخش فرهنک آغاز کردند، اما کاری از پیش نبردند!
آن‌ها، آن زمان هم دقیقا با همین شعارها، اعمال نفوذها و اقدام‌های غیرقانونی و ضد مردمی از جمله حمله به کتاب فروشی‌ها، برهم زدن غرفه‌های نمایشگاه‌ها و حتی ورود با موتور هزار به داخل سینما و موجب سقط شدن فرزندان مردم برنامه‌های تبلیغاتی و نیات سیاسی خود را شروع کردند.
سردار کوثری حتی نمی‌داند که در پی نوشیدن جام زهر توسط آیت الله خمینی و پذیرش قطعنامه ٥٩٨، فرماندهان سپاه از کجا آمدند و به کجا نقل مکان کردند!
از جمله این که، آن گاه که سید محمد خاتمی ، در پی این نوع کارشکنی‌ها و دخالت‌های غیرقانونی در امور فرهنگی، در اوایل دهه‌ی هفتاد از وزارت ارشاد استعفا داد، سردار علی لاریجانی از کجا به وزارت ارشاد آمد و بعد هم در جهت تقویت فرهنک مردم ایران به صدا و سیما رفت؟
سردار ضرغامی از کجا وارد بخش سینمای کشور شد و بعد هم با حکم آقای خامنه‌ای اصلی ترین بخش فرهنک ساز مملکت، یعنی رادیو و تلویزیون را در ید اختیار خود گرفت؟
سردار وردی نژاد از کدام بخش سپاه در دل امور فرهنگی کشور ظاهر شد و بدون هیچ سابقه و تجربه‌ی مطبوعاتی و رسانه ای، مدیریت خبرگزاری رسمی کشور و گروه رسانه‌ای ایران را به عهده گرفت؟
چگونه شد که سپاهیان از چپ و راست آمدند و در شرایطی که فرهنگ مرغ عروسی و عزای مردم ایران بود، اختیار روزنامه‌های بزرک کشور، چون کیهان و اطلاعات را در اختیار گرفتند؟
سردار صفار هرندی، یار نزدیک حسین شریعتمداری و وزیر ارشاد اسلامی دولت احمدی نژاد از کدام بخش سپاه آمد و با سابقه‌ی بولتن نویسی سکاندار حوزه‌ی فرهنک مملکت شد و بعد در بخش فرهنگی بیت رهبری جای گرفت؟
باز هم لازم است که مثال آورده شود که در حوزه‌ی فرهنک کی از کجا آمد و به کجا رفت و نتیجه‌ی کارش چه بود، چه عاید ملت شد؟!
ظاهرا باز حوزه‌ی فرهنگ و رسانه بهانه‌ای ست برای سرکوب بیشتر و گسترده تر و خیز به سمت پست‌های سیاسی بالاتر، از جمله آرزوی در دل مانده‌ی برکنار کردن رئیس جمهور و روی کار آوردن یک دولت نظامی!