اعتماد / حسین كاشفی
اینكه دوستان علی لاریجانی به دنبال تشكیل حزبی برای او هستند در نفس خود، خوب و مثبت است و باید از آن استقبال كرد. ما باید اصل تحزب را در كشور بپذیریم. اگر همه فعالیتهای سیاسی ما بر اساس كار حزبی باشد، احزاب برنامهمحور حركت كنند و نسبت به عملكرد نیروهایی كه معرفی میكنند، پاسخگو باشند گام مهمی را در جهت توسعه سیاسی برداشتهایم. این امر البته در مورد همه كسانیكه در عرصه فرهنگی و اجتماعی و سایر عرصهها فعالیت دارند قابل تسری است و باید در قالب حزب تحت لوای مرامنامه و اساسنامه فعالیت كنند. اما نباید یك مهم را از یاد برد و آن اینكه احزاب در ایران با نزدیك شدن به زمان انتخابات سربرمیآورند.
ما در ایران تجربه تشكیل احزابی را داریم كه تنها اسم حزب را یدك میكشند ولی در عمل كاركرد یك حزب فعال را ندارند. امیدوارم در مورد حزب منتسب به علی لاریجانی، نگاه دوستان منحصر به بحث انتخابات ریاستجمهوری سال ١٤٠٠ نباشد. آنها در تشكیل این حزب بیشتر از اینكه به فكر منافع خود برای پیروزی در انتخابات باشند باید كار برنامهای را در دستور فعالیت قرار دهند و نه تنها در زمینه سیاسی، بلكه در بخشهای بینالمللی، اجتماعی، محیط زیست و مخصوصا بحران آب، مسائل سرزمینی و اقوام، فعالیت خود را نشان دهند.
ما هم اگر از تشكیل این حزب استقبال میكنیم به دلیل همین اهدافی است كه خواهان اجرایی شدن آن هستیم. با این حال نباید از برخورد اصولگرایان تندرو با این موضوع غافل شد. تندروهای اصولگرا از مدتها قبل با برخوردهایی كه با علی لاریجانی كردهاند، یك نوع جدایی را میان خود و سایر اصولگرایان ایجاد كردند. این در حالی است كه علی لاریجانی همواره رفتار اعتدالی در قبال پیامدهای سیاسی داشته و در قالب حزب جدید میتواند هویت مستقلی به خود و حامیانش بدهد و البته با بخشی از بدنه اصولگرایان نیز زاویه پیدا خواهد كرد.
حال تنها باید منتظر بیانیه اعلام حضور حزب بمانیم تا مواضعشان را در قبال سایر اصولگرایان مشخص كنند. از همه مهمتر مواضع این حزب جدید در قبال جمنا است كه باید مشخص شود كه چه قرابتی با این جبهه اصولگرایی دارد و در نهایت به چه میزان همكاری خواهد كرد. البته فكر میكنم كه در نهایت این حزب با بخشی از اصولگرایان تندرو به مشكل برخواهد خورد. حداقل اینكه، حزب جدید لاریجانی با سایر احزاب اصولگرا یكدست نخواهد بود.