دنیای اقتصاد: روزی نیست که اخباری از حمله‌های هکری یا باج خواهی سوءاستفاده گران در فضای مجازی نشنویم به‌ویژه در این چند مدت اخیر که چند گروه از بزرگ‌ترین باندهای باج‌افزاری در دنیا به ده‌ها کشور حمله و با طلب پول در فضای مجازی از کاربران اخاذی کردند.این موضوع اهمیت اینکه کشورها چه مقابله‌به‌مثلی در برابر هکرها و تهدیدات امنیتی در پیش می‌گیرند را بیشتر کرده است. در برابر چنین تهدیداتی باید برنامه‌های نرم‌افزاری متعددی نوشته و دیوار مقاومت در برابر این حملات مستحکم‌تر شود. این همان برنامه‌هایی است که در صدر آن باید از سوی دولت‌ها اجرایی و از توسعه آن حمایت شود. همچون زمانی‌که همین دولت‌ها مردم را در برابر تهدید امنیت جانی به وسیله نیروی نظامی محافظت می‌کنند. اخیرا سازمان ملل متحد بررسی انجام داده و میزان امنیت سایبری در کشورهای مختلف را مورد تحقیق قرار داده است.بر خلاف انتظار فاصله نسبتا زیادی بین کشورهای قدرتمند جهان در این زمینه وجود دارد.
فهرست جهانی امنیت سایبری (GCI) توانایی دفاعی 134 کشور را بر اساس 5 فاکتور سنجیده است: فنی، سازمانی، قانونی، همکاری و پتانسیل رشد. این فهرست کشورها را بر اساس ترتیب‌های متفاوتی لیست کرده و از جمله آن می‌توان به ترتیب براساس «متعهدترین کشور به امنیت سایبری» اشاره کرد.در زمینه متعهدترین کشور به امنیت سایبری در رتبه اول کشور آسیایی سنگاپور قرار دارد. گرچه آمریکا، با رتبه دوم در این فهرست، در زمینه‌های قانونی، سازمانی و پتانسیل رشد از سنگاپور بالاتر است، اما سنگاپور در زمینه همکاری امتیاز بهتری نسبت به آمریکا دریافت کرده و در مجموع توانسته در رتبه اول متعهدترین کشورها به امنیت سایبری قرار بگیرد.
هشت کشور بعدی در این فهرست به ترتیب عبارتند از: مالزی، عمان، استونی، موریتاری، استرالیا، گرجستان و فرانسه (مشترکا هشتم)، کانادا و روسیه.این بررسی نشان داده گرچه بین ثروت کشورها فاصله زیادی وجود دارد، اما کشورهای فقیرتر مانند مالزی و عمان از کشورهای ثروتمندی مانند فرانسه و کانادا در زمینه امنیت سایبری بهتر عمل کرده‌اند.داده‌های این بررسی نشان می‌دهد که کشورهای در حال توسعه از کمبود متخصصان امنیت سایبری آموزش دیده رنج می‌برند. همچنین در این کشورها درک کاملی از اهمیت و نیاز به امنیت سایبری وجود ندارد و در این زمینه در قوه‌های قضائیه و مقننه این کشورها هنوز چالش‌هایی وجود دارد.
نیمی از کشورهایی که در این بررسی شرکت کرده‌اند هیچ استراتژی خاصی برای امنیت سایبری خود نداشته‌اند. بیش از نیمی از کشورها نیز هیچ آموزشی برای پلیس‌هایشان در این زمینه در نظر نگرفته‌اند. سازمان ملل در نظر گرفتن یک استراتژی برای امنیت سایبری را «اولین قدم حیاتی» برای هر کشوری عنوان کرده است.نکته جالب توجه دیگر این گزارش فاصله زیاد بین پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل در زمینه امنیت سایبری است: آمریکا رده دوم، فرانسه رده هشتم، روسیه دهم، انگلیس رده دوازدهم و چین رده سی و دوم را به خود اختصاص داده‌اند.در ادامه این گزارش آمده است که در حال حاضر هیچ استاندارد جهانی برای امنیت سایبری وجود ندارد و این موضوعی است که می‌تواند مشکل‌ساز باشد.امنیت سایبری اکوسیستمی است که در آن لازم است قوانین، سازمان‌ها، مهارت‌ها، همکاری‌ها و پیاده‌سازی‌های فنی هماهنگ با یکدیگر باشند تا بیشترین تاثیر را از خود به جای بگذارند.ایران در این رده‌بندی با کسب امتیاز 494/ 0 از یک، در رده شصتم جهان و چهاردهم آسیا و اقیانوسیه (به جز مناطق عرب‌نشین) قرار دارد.