یدالله اسلامی، دبیرکل مجمع نمايندگان ادوار مجلس و مدیر روزنامه «فتح» در دوران اصلاحات، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
چه بخواهیم وچه نخواهیم، در سپهر سیاسی ایران زمین، «احمدی نژاد» دربرگیرنده مفهومی سیاسی شده است.
چه با خشم بر او بتازیم و چه با شعار به پیشبازش بشتبابیم؛ تغییری در این مفهوم رخ نخواهد داد. چه آنها که شیفته قدرتش می خوانند و چه آنها انواع نارواها را به او نسبت می دهند و چه آنها که طرفدار محرومانش می شناسند، یک پیام را بازگو می کنند که «نمی توان او را نادیده گرفت».
عوام گرایی از ویژگی هایی است که در وجود او موج می زند؛ ولی آیا همین جامعه ما در گرداب همین عوام گرایی وخرافه پرستی غرق نیست؟
آن کس که رای دادن به او را رای به امام زمان می دانست و یا شاید کسانی بدانند و آنهایی که نام نویسی او را نافرمانی از رهبری می دانند؛ در یک بستر گام برمی دارند و به یک گونه می اندیشند.
برخی پشتیبانان دیروزش هرچه صفت ناروا را که می شناسند برایش ردیف می کنند؛ بدون اینکه سهم خویش را در آنچه در آن سال ها بر این سرزمین رفته، به یاد بیاورند و تلاش های خود را برای درهم شکستن رقیبانش یادآوری کنند.
گاهی در تریبون های رسمی، رای دادن به کسی را تیر انداختن به خیمه امام حسین تشبیه می کنند و گاهی خواب کسی را مبنایی برای رای دادن به شمار می آورند.
شگفتی اما از برخی از دوستان ماست که امید به ردصلاحیتش بسته اند.
اگر او را خطایی است، چرا به محاکمه نکشیده اند؟ اگر آن همه گزارش درباره ایشان هست، چرا بررسی نکرده اند؟ چرا پرونده هایی که شکل گرفت وحتی احضاریه هم صادر شد؛ پشت گوش انداخته شد؟
اگر پرونده ای نبوده؛ چرا احضاری فرستاده شد؟ اگر هست، چرا پیگیری نشد؟ اگر ایشان پرونده ای ندارد و پاکدست است، چرا نباید درانتخابات شرکت کند؟ به چه دلیل باید از حق اجتماعی محروم شود؟ اگر پرونده ای دارد، چرا سهل انگاری شده در برخورد و رسیدگی به پرونده ای که می گویند، هست؟ پشت آن ماجرا که بوده است و چرا این پرونده به چنین سرانجامی رسیده است؟
استناد به توصیه رهبری برای شرکت نکردن در مبارزات انتخاباتی استناد درستی نیست. آقای احمدی نژاد دو دوره بر پست ریاست جمهوری تکیه زده و طبیعی است که بخواهد وزن اجتماعی خود را به آزمونی دوباره بگذارد.
به جای تکیه بر نافرمانی ایشان و یا امید به ردصلاحیت بخواهیم که شفافیت در عملکرد و گزارش روشن از درآمدها و هزینه های کشور و سرنوشت درآمدهای هنگفت کشور در آن سال ها به روشنی در میان گذاشته شود.
آمدن رییسی و احمدی نژاد به شرط آنکه همراه با روشنگری و پرسشگری و بررسی دقیق عملکردها باشد، بسیار عالی است.
انتخابات ریاست جمهوری فرصتی است برای روشنگری و گزارش شفاف عملکردها. خوب است که آقای احمدی نژاد سیاست های چهارساله آقای روحانی و آقای روحانی سیاست های هشت ساله آقای احمدی نژاد را به چالش بکشد.
ما باید از افراد بگذریم و به برنامه ها و عملکردها امتیاز بدهیم ودر این بررسی ها نیز از شعار وهیجان بپرهیزیم وبه دامن خرد بیاویزیم.