ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Thu, 05.01.2017, 13:46

حملات سایبری رو به تکامل


شرق: سال ۲۰۱۶، سال افزایش اقدامات امنیت سایبری در جهان بود. با وجود این، حملات سایبری گسترده‌ای به وقوع پیوست که موجب بروز خسارت‌های سنگین به نهادهای مالی و اقتصادی جهان شد. سرقت ۸۱‌ میلیون دلار از بانک‌های بنگلادش، سرقت ۵۰۰‌ میلیون حساب کاربری یاهو یا ۱۹‌ هزار ایمیل از کمیته ملی حزب دموکرات آمریکا در آستانه انتخابات، به نسبت مدت مشابه در سال ۲۰۱۵، نوید از کم‌رنگ‌ترشدن امیدها برای بهبود امنیت در فضای سایبری می‌داد.

یکی از عجیب‌ترین و سهمگین‌ترین حملات سال گذشته نیز حمله‌ای بود که بر بستر اینترنت اشیا رخ داد و سبب قطعی اینترنت در بخش‌هایی از کره زمین شد. به اعتقاد کارشناسان امنیتی، وقایع بدتری در فضای امنیت سایبری در جهان و در سال ۲۰۱۷ به وقوع خواهد پیوست که شاید بی‌نظیر یا حداقل کم‌نظیر باشد. در حقیقت، حملات سایبری سال گذشته یک جنگ بین هکرها و نیروهای امنیتی در کشورهای مختلف بود که روزبه‌روز، مقیاس بزرگ‌تری پیدا می‌کند.

مهاجمان باهوش سایبری در دنیای امروز از سرقت اطلاعات خام و هک وب‌سایت‌ها، به هدف هوشمندانه‌تری روی آورده‌اند و آن، یکپارچگی اطلاعات است. آنها از توانایی‌های خود برای هک سامانه‌های اطلاعاتی استفاده می‌کنند و از این کار، به دنبال هدفی طولانی‌مدت‌تر از قبل هستند. هکرها بیشتر به دنبال تکرار آسیب به گروه‌ها یا افراد مختلف هستند تا از طریق آن، اعتماد عمومی را تخریب کنند. فقط در شش ماه گذشته، موارد متعددی از این‌گونه حملات سایبری، مانند حمله به کمیته ملی حزب دموکرات یا حمله به کاربران وبگاه یاهو، مشاهده شد.

به اعتقاد کارشناسان، عمده‌ترین هدف هکرها از سازمان‌دهی چنین حملاتی، تأثیرگزاری بر نظریه‌های اقتصادی و سیاسی در نقاط هدف بود تا یک سود جزئی و موقتی به دست بیاورند. البته کارشناسان مدعی هستند هکرها در سال جاری نیز از این فعالیت خود دست بر نخواهند داشت و به سمت گزینه‌های دیگری که پیش رو قرار دارد، حرکت خواهند کرد. این سناریو برای صنایعی خطرناک‌تر خواهد بود که وابستگی بیشتری به اعتماد عمومی دارند. در حقیقت، تحقیقات نشان داده است که برندهای مردمی که حداقل یک‌بار به آنها حمله سایبری شده است، اوضاع بدتری نسبت به دیگران دارند. این موضوع برای دولت‌ها بسیار آسیب‌زا است و اعتماد عمومی را نسبت به آینده از بین می‌برد یا با تردید مواجه می‌کند.

باج‌افزارهایی مانند کریپتولاکر، در سال گذشته، شرکت‌های بسیاری را در سراسر جهان هدف قرار داد و توانست از این طریق خسارت زیادی به اقتصاد جهانی وارد کند. این باج‌افزار با رمزگذاری بسیاری از اطلاعات با ارزش در سراسر جهان، سبب بروز خسارات مالی گسترده شد. حتی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نیز، از دست باج‌گیران سایبری در امان نبودند و هکرها برای آنها نیز برنامه‌ریزی کرده بودند.

براساس پیش‌بینی‌ها، به نظر می‌رسد از سال ۲۰۱۷ به بعد، ما شاهد پیدایش نوع جدیدی از اخاذی در دنیای سایبری و در مقیاس‌های کوچک باشیم. تصور کنید بعد از یک روز کاری خسته‌کننده، به سراغ تلویزیون هوشمند خود بروید و بخواهید یک سریال تماشا کنید؛ در آن لحظه، یک پیام روی صفحه‌ نمایش شما پدیدار می‌شود که در آن، فرد مهاجم برای بازگشایی تلویزیون شما، درخواست ۵۰ دلار کرده است. آیا شما حاضر به پرداخت این هزینه خواهید بود؟

حالت دیگری را در نظر بگیرد که در آن، برای حضور سر قراری، دیر کرده‌اید و برای یافتن آدرس مدنظر، به جی‌پی‌اس خودروی خود متکی هستید. بعد از روشن‌کردن سامانه جی‌پی‌اس، با پیغامی مشابه با آنچه که روی تلویزیون خود دریافت کرده بودید، مواجه می‌شوید؛ در آن لحظه، حاضر به پرداخت چه مقدار هزینه برای بازکردن جی‌پی‌اس خود هستید؟

هوش مصنوعی در بسیاری از جوانب زندگی بشر نفوذ کرده است. از خودروهای بدون راننده گرفته تا سامانه‌های پیش‌بینی آب‌وهوا، همه‌وهمه به هوش مصنوعی وابسته شده‌اند. همین وابستگی، هکرها را بیشتر از گذشته به فکر انداخته تا از این ابزار پرکاربرد، برای سازمان‌دهی حملات سایبری گسترده و با خسارت‌های بسیار سنگین، بهره‌برداری کنند. در چند وقت گذشته، بدافزارهایی به وجود آمده‌اند که می‌توانند در حین انجام حمله، برای فرار از شناسایی، حالت خود را تغییر دهند و همین موضوع، شناسایی آنها را با دشواری‌های بسیاری مواجه می‌کند. بهره‌برداری از هوش مصنوعی در بدافزارها، سبب می‌شود در حین انجام حمله، بدافزار حرکت بعدی را در لحظه برنامه‌ریزی کند و همین موضوع، مقابله با آنها را مشکل می‌کند. دراین‌صورت، آیا شناسایی یک بدافزار، ممکن خواهد بود؟

نسل بعدی حملات، وابسته به کدهای بدافزاری خواهد بود که رفتارهای خاص کاربران را رصد و از آنها برای حملات استفاده می‌کند. مهاجمان جدید، چیزهایی فراتر از پروفایل‌های شبکه اجتماعی شما خواهند دانست؛ آنها می‌دانند شما ساعت ۱۰، یک قرار کاری دارید. در ساعت ۹:۱۵، شما ایمیلی دریافت خواهید کرد که به نظر می‌رسد از جانب فرد ملاقات‌شونده دریافت شده و در آن، لینک نقشه محل ملاقات قرار داده شده است. آیا شما روی لینک کلیک خواهید کرد؟