سؤال صادق زیباکلام از حسین اشتری، فرماندۀ نیروی انتظامی
دانشجویان «دانشگاه صنعتی شریف» مرتکب کدام تهدید امنیتی شده بودند که لازم بود مورد حمله قرار بگیرند؟
حمله به دانشجویان دانشگاه شریف دقیقاً مشابه جریان کوی دانشگاه تهران در تیرماه۷۸ است که ۲۳سال پیش اتفاق افتاد. در هر دو جریان، نه دانشجویان مرتکب تهدید امنیتی شده بودند، نه به جایی حمله کرده بودند، نه اساساً به محوطۀ بیرون از دانشگاه آمده بودند و نه مرتکب هیچ اقدام دیگری شده بودند که ضرورت پیدا کرده بود به آنان حمله شود. از سردار «حسین اشتری» فرماندۀ نیروی انتظامی بایستی پرسید که آیا دستور حمله به دانشگاه شریف بدستور جنابعالی صورت گرفت؟ اگر بدستور جنابعالی بوده، در آن صورت امکان دارد بفرمایید که ضرورت آن اقدام کدام بوده؟ اگر هم بدستور جنابعالی نبوده، در آنصورت چگونه ممکن است عده‌ای شبه‌نظامی و لباس شخصی در قلب تهران به دانشجویان حمله کرده و آنان را بازداشت کرده و مورد ضرب و شتم قرار دهند؟
واقعیت تلخ آنست که نه دانشجویان دانشگاه تهران در تیرماه۷۸ و نه دانشجویان دانشگاه شریف در مهرماه۱۴۰۱، مرتکب هیچ اقدام مخل نظم و امنیت عمومی نشده بودند که مستلزم حملۀ پلیس و ضرب و شتم آنان باشد. «گناه نابخشودنی» آنان ابراز مخالفت با حکومت بود. حمله‌کنندگان به دانشجویان میخواستند از آنان انتقام مخالفت‌شان با حکومت را بگیرند. میخواستند به آنان بگویند ما توی دهانتان می‌زنیم که علیه حکومت شعار بدهید.
میماند این پرسش از جناب سردار اشتری که آیا در نظام اسلامی ما، پلیس مسئولیت نظم و امنیت و آسایش مردم را برعهده دارد یا افزون بر اینها، مسؤلیت کنترل افکار و عقاید سیاسی شهروندان از جمله دانشجویان هم جزء وظایف نیروی انتظامی می‌باشد؟
