نگهداری در بند امنیتی "صلاحیت "می‌خواهد؟ / احمد زیدآبادی
شاید برخی کنشگران سیاسی، تمام فعالیت‌های نسرین ستوده را چه در داخل زندان و چه بیرون از آن به طور کامل درک نکنند و با آن موافق نباشند، اما به نظرم این موضوع مهمی نیست. آنچه مهم است این است که در دنیای امروز طبق ضوابط و استانداردهای شناخته شدۀ بین‌المللی، فعالیت‌های خانم ستوده هیچکدام جنبۀ مجرمانه نداشته و بنابراین، وی مانند بسیاری دیگر از محکومان سیاسی و عقیدتی، مورد اجحاف قرار گرفته و بدون تردید زندان جای او نیست.
با این حال، به جای آنکه خانم ستوده از زندان آزاد شود، او را اخیراً به زندان قرچک منتقل کرده‌اند که حبس کشیدن در آنجا گویا بسیار دشوارتر از زندان اوین است. در همین پیوند، روابط عمومی ادارۀ کل زندان‌های استان تهران بیانیه‌ای هم صادر کرده که از هر جهت مبهم و مغشوش و حتی عجیب و غریب است!
آنچه از این بیانیه برداشت می‌شود این است که خانم ستوده تاکنون در حال سپری کردن محکومیت شش سال حبسِ ناشی از دو اتهام امنیتیِ تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور بوده است، امابه دلیل قطعی شدن یک حکم 12 سالۀ مربوط به جرمی عمومی و تلفیق مجموع احکام صادره، از بخش امنیتی زندان اوین به زندان عادی در قرچک منتقل شده است!
به تعبیر روشن‌تر، منظور بیانیه ظاهراً این است که محکومیت امنیتی خانم ستوده لغو شده و او از این پس به عنوان یک زندانی عادی باید تحمل حبس کند!
سازمان زندان‌ها طبعاً باید توضیح دهد که اولاً خانم ستوده کدام جرم عمومی را مرتکب شده که مستوجب ۱۲ سال زندان است؟ ثانیاً اگر او زندانی عادی است آیا قرار است مثل دیگر زندانیان عادی از مرخصی‌های ادواری، عفوهای عمومی و آزادی مشروط بر خوردار شود یا اینکه همچنان از همۀ این حقوق و مزایا محروم بماند؟ اگر قرار است این حقوق و مزایا شامل حال او شود لاجرم باید به زودی به مرخصی آید و با توجه به مدت حضورش در زندان، شامل آزادی مشروط هم بشود! اما اگر قرار است این مزایا از او دریغ شود، پس او چه نوع زندانی عادی است؟
عجیب اینکه روابط عمومی ادارۀ کل زندان‌های استان‌های تهران در پایان بیانیۀ خود تأکید کرده است که خانم ستوده به دلیل محکومیت در جرایم عمومی “صلاحیت نگهداری در بند امنیتی را ندارد”! من بسیار مشتاق‌ام بدانم از نگاه سازمان زندان‌ها، از کِی “نگهداری در بند امنیتی” نیاز به “صلاحیت” پیدا کرده است؟ هنگامی که اتهام‌ها و جرایم اصطلاحاً امنیتی به عنوان اتهام و جرم سیاسی به رسمیت شناخته نمی‌شوند و در عین حال، این نوع به اصطلاح جرایم بسیار خطرناکتر از جرایم عادی هم به شمار می‌روند به طوری که زندانیان امنیتی از بسیاری از حقوق و مزایای زندانیان عادی نیز محروم و مستثنی می‌شوند، بنابراین، آن “صلاحیتی” که ادارۀ کل زندان‌های تهران از آن سخن به میان آورده است، از کجا پیدا شده است؟
در هر صورت، امیدوارم انتقال خانم ستوده به زندان قرچک، مقدمۀ مرخصی و سپس آزادی او باشد، در غیر این صورت، تحمل حبس در بند عادی اما همراه با محرومیت‌های امنیتی، احجاف و ستمی مضاعف است که حتی با معیار و ملاک‌های جاری در زندان‌ها نیز قابل توجیه نیست.
