حتماً استیضاح‌اش کنید! / احمد زیدآبادی
برخی مخاطبان گمان کرده‌اند که مطلب طنز دیروز من به معنای مخالفت با استیضاح حسن روحانی در مجلس است.
از قضا من صد در صد موافق استیضاح او هستم! وقتی از او در این شرایط کاری برنمی‌آید و علاقه‌ای هم به استعفاء نشان نمی‌دهد، بهترین راه همین استیضاح اوست!
به هر حال، روحانی اگر راه خروج از مشکلات اقتصادی را باز کردن باب مذاکره با آمریکا می‌داند، این را هم حتماً می‌داند که چنین اجازه‌ای به او داده نخواهد شد، اما اگر راه دیگری می‌شناسد چرا آن را به اجرا نمی‌گذارد تا کشور در این منجلاب اقتصادی غرق نشود؟
به واقع، حضور او در پاستور به معنای تعلیق هرگونه تصمیم‌گیری کلان در کشور است و ادامۀ این تعلیق، جز افزایش سطح و عمق گرفتارهای عمومی حاصلی در پی ندارد.
رقبای او در جناح اصولگرا هم صرفاً لاف گزاف می‌زنند. خب اگر آنها دولت روحانی را مانع حل مشکلات می‌دانند و خود برنامه‌ای برای نجات اقتصاد کشور دارند، معطل چه هستند؟ از یک طرف دولت را مانع حل مشکلات معرفی کردن و در همان حال با استعفاء و استیضاح او به شدت مخالفت کردن، واقعاً چه معنایی دارد جز اینکه آنها هم هیچ برنامه‌ای برای عبور از این وضعیت وخیم اقتصادی ندارند و ترجیح‌شان این است که تمام کاسه-کوزه‌ها بر سر روحانی شکسته شود؟
اینکه آنها علت مخالفت خود با استعفاء یا استیضاح روحانی را این اعلام می‌کنند که او باید در پاستور بماند تا هم خودش و هم اصلا‌‌طلبان پاسخگوی عملکردشان باشند، کدام عقل سلیم یا حتی عقل معیوب را اقناع می‌کند؟ یعنی کشور به “فنا” رود تا روحانی و اصلاح‌طلبان نهایتاً پاسخگوی عملکردشان شوند؟ خب، مگر قرار است روحانی در پایان ریاست جمهوری‌اش چه پاسخ و حسابی پس دهد که هم اکنون نمی‌توان از او پس کشید؟
یعنی این حساب پس دادن روحانی و اصلاح‌طلبان از سرنوشت کشور هم نزد اصولگرایان مهمتر است که اصرار بر بقای او در پاستور دارند؟
***
نوشتار طنز روز گذشته احمد زیدآبادی
مصاحبه با استیضاح کننده!
س: چرا می‌خوای روحانی را استیضاح کنی؟
ج: کی گفته او روحانیه؟ او جسمانی هم نیست!
س: منظورم کسوت و مرامش نیست. منظورم فامیلشه!
ج: فامیلش هم روحانی نیست؛ این شیخ فریدونه!
س: حالا روحانی یا فریدون! چرا می‌خوای استیضاحش کنی؟
ج: چون پاک تسلیم‌طلبه! چون می‌خواد کشور را به آمریکا بفروشه!
س: خب قبلاً کسانی گفتن که خودش بیاد استفعاء بده و شما گفتین که این نقشۀ آمریکاست!
ج:بله. طرح استعفای این شیخ نقشۀ آمریکاست چون ترامپ می‌خواد خلأ دولت در ایران به وجود بیاره مثل همون کاری که در لبنان کرده!
س: فکر نمی‌کنید که استیضاح و برکناری او هم خلأ ایجاد کنه!
ج: نه. من اصلاً فکر نمی‌کنم!
س: چرا فکر نمی‌کنید؟
ج: چون این حقش خیلی بیشتر از استیضاحه! باید اعدام بشه!
س: خب، فکر نمی‌کنید اگر اعدام بشه بازم خلأ قدرت پیش می‌آد؟
ج: نه من فکر نمی‌کنم!
س: معذرت می‌خوام من اصلاً متوجه فرمایش شما نمی‌شم! یعنی می‌فرمایید یک استعفعای آرام و بی‌دردسرِ شیخ فریدون نقشۀ آمریکاست و خلأ دولت در ایران ایجاد می‌کنه اما استیضاح و برکناری و اعدام او هیچ خلأ دولتی ایجاد نمی‌کنه؟
ج: نه من فکر نمی‌کنم!
س: ممنون متوجه شدم! شما واقعاً فکر نمی‌کنید!
ج: چی؟ داری مرا به بی‌فکری متهم می‌کنی؟
س: آخه خودت گفتی که فکر نمی‌کنم!
ج: منظور من چیز دیگه‌ای بود!
س: خب چی بود؟
ج: عجب پررو و سمج تشریف داری! تو حق‌ات همونه که “سردار قلم” به حسابت برسه! اگه خیلی ادعات می‌شه چرا نمی‌ری با اون مصاحبه کنی؟
س:شما واسطه می‌شین که اون با من مصاحبه کنه؟
ج:نخیرم! شأن حاج حسین آقا اجل از این حرفاست!
س: خب، پس من با کی مصاحبه کنم؟
ج: با خودِ من! مگه من چی کم دارم؟
س: با شما که دارم مصاحبه می‌کنم!
ج: خبر مرگت مصاحبه کنه! این چه طرز مصاحبه کردنه! مصاحبه را برو از مجری‌های صدا و سیما یاد بگیر!
س: مگه اونها چه جوری مصاحبه می‌کنن؟
ج: خیلی حرفه‌ای!
س: یعنی چه جوری؟
ج: اولندش سؤالات را از قبل به ما می‌دن! دومندش زرت زرت نمی‌پرن وسط حرف ما! سومندش هر چی بگیم قانع می‌شن و به علامت تأیید سر می‌جنبونن! چارمندش...
س: کاملاً متوجه شدم. پس برین با همون صدا و سیما مصاحبه کنید!
ج: من که می‌رم مصاحبه‌مو می‌کنم توی بدبخت ورشکسته این وسط می‌خوای چه کار کنی؟
