آیا وزرش‌گاه‌رفتن برای زنان اولویت دارد یا نه؟
وقتی می‌گوییم اولویت‌بندی آزادی، مغالطه است یعنی چه؟
۱. امروز روزنامه کیهان در یادداشتی که پای گفت‌وگو با پدر سحر خدایاری، یا همان #دختر_آبی منتشر کرد موضوع ورود زنان به ورزش‌گاه‌ها را مساله حاشیه‌ای و غیراولویت‌دار خواند. کیهان افزود «...این دختر با تحریک برخی افراد، دچار اشتباه محاسباتی در اولویت‌بندی نیازهای واقعی شد و می‌توانست به جای وداع با زندگی، در سایه جوانی و تحصیل و موفقیت‌های اجتماعی زندگی موفقی داشته باشد...»
اما آیا آموزش و نان و مسکن بر حق‌های مدنی مثل آزادی رفتن به ورزش‌گاه یا آزادی بیان مقدم‌اند و این حقوق مدنی در برابر آنها حاشیه‌ای‌اند؟
۲. «یک‌دسته از حقوق، که بدیهی‌اند از آزادی‌ها پدید آمده‌اند. برای برآورده‌شدن این حقوق لازم نیست دولت هیچ کاری کند؛ کافی‌است تنها مانع آنها نشود؛ دولت در برابر این حقوق باید باید تنها زحمت را کم کند و جلوی فعالیت مردم را نگیرد؛ حق خوانندگی زنان، ورزش‌گاه‌رفتن و پوشش از جنس این حق‌ها است. هیچ بودجه‌ای هم نمی‌خواهد.
۳. یک‌دسته از حقوق هم هستند که به آنها می‌گوییم حق‌های نسل‌دومِ حقوق‌بشر یا حقوق اقتصادی-اجتماعی. حق‌هایی که از آرمان‌های رفاهی جنبش‌های سوسیالیستی ریشه گرفته؛ مثل ازمیان‌برداشتن فقر؛ آموزش همگانی؛ حق داشتن کار؛ حق بر مسکن و... در این حقوق اقتصادی-اجتماعی که نیازمند مداخله‌ی دولت و هزینه‌کردن بودجه است، بحث اولویت مطرح می‌شود. چرا؟ چون منابع محدود است اما گستره گرفتاری‌ها و آن‌چه باید آنها پیکار کرد تا بشر به این حق‌ها برسد، نامحدود است.
۴. اما آزادی بیان یا آزادی رفتن به ورزش‌گاه، به هزینه‌کردن بودجه‌ای از طرف دولت نیاز ندارد که کسی بخواهد آن‌را رو با حق بر آموزش مقایسه کند و اولویت یکی‌بر دیگری را روشن کند. کافی‌است دولت بخش‌نامه کند و روی حرف‌اش درباره آزادی‌ها بایستد اما برای حق بر آموزش باید منابع را پیدا کرد.
۵. پس؛ نباید به‌اشتباه به بحث اولویت پرداخت. این بازی، بازی‌ای‌است‌که مخالفان آزادی‌ها دوست دارند آغاز شود. آزادی‌ها هزینه‌ای ندارند که درباره‌شان به اولویت‌ها بپردازیم و بررسی کنیم که آیا اساساً اولویت مهمی‌اند یا نه و اگر مهم نیست باید بدان‌ها توجه بشود یا نه. آزادی‌ها مقدمه اولویت‌های‌اند.
۶. همه آنها که ستیزشان با با آزادی‌خواهی را پشت نقاب فقر‌ستیزی و اولویت آن پنهان می‌کنند یا مغالطه می‌کنند یا شیادند.» مغالطه هم دلیل‌آوردن اشتباه یا غیرمُجاز برای یک استدلال و دیدگاه است.
بخش اصلی این متن، ویرایشی‌‌است از یک رشته توییتر در اکانت «عبدالله»
