توصیه دلواپسان به «خودکشی قهرمانانه»
امتداد-گروه سیاسی
هرچقدر می‌گذرد بیشتر آشکار می‌شود که نمی‌توان مخالفان برجام را در قالب انسان‌های «ساده‌اندیش» و «ناآگاه» فرض کرد. گامی که امروز ایران در جهت مقابله با خروج آمریکا از برجام برداشت، اگرچه در قالب برجام بود، اما آنها که باید، اهمیتش را درک می‌کردند، فهمیدند. مخالفان اما به چیزی جز «آتش زدن برجام راضی» نیستند. برجام برای آنها درست مانند همان کابوس است که در آمریکا برای ترامپ کابوس شده است. با همان منطق که ترامپ به اوباما اعتراض می‌کرد که در برجام «همه چیز دادی اما هیچ نگرفتی» و گفت: «این توافق بد را پاره می‌کنم» از ایران می‌خواهند آن را «آتش بزند». برجام برای هر سه آنها، یعنی «دلواپسان داخلی»، «ترامپ» و «نتانیاهو» نیرویی شده که هویتشان را به برهم زدن آن گره زده‌اند. تا این حد همراهی و هماهنگی طبیعی نیست.
این نکات را در کنار اظهارنظرهای بعد از بیانیه امروز شورای عالی امنیت ملی بگذارید تا نتیجه روشن‌تر شود:
امیرحسین ثابتی (روزنامه‌نگار نزدیک به جلیلی): در حالی که امریکایی‌ها با تحریم‌های اخیرشان مانع فروش آب سنگین و اورانیوم غنی شده ایران به خارج هستند، روحانی پشت بلندگو اعلام کرد ایران این دو کار را در اعتراض به بدعهدی های اروپا و امریکا دیگر انجام نخواهد داد! حالا خودتان را جای طرف غربی بگذارید! به ایران نمی‌خندید؟
عبدالرضا داوری (روزنامه‌نگار نزدیک به احمدی‌نژاد): آقای روحانی روغن ریخته را نذر امام زاده كردند؛ دولت آمریکا چهار روز قبل، معافیت انتقال آب سنگین از ایران و تبادل كیك زرد با اورانیوم غنی شده را در برجام حذف كرد و امروز رئیس جمهوری ایران هم پای مصوبه دولت امریكا را توشیح كرد.
محمد ایمانی (روزنامه نگار کیهان): روغن سوخته را نذر امامزاده کردند. یعنی در حقیقت دولت با اینکار اقدام آمریکایی‌ها را تایید کرده!
رجانیوز: کاهش تعهدات کافی نیست؛ خروج از این توافق یک‌طرفه را اعلام کنید.
کیهان: چرا یک سال معطل اروپا ماندید؟ واکنش واقعی، توقف همه تعهدات در مقابل توقف همه تعهدات ضدتحریمی آمریکا و اروپاست.
درست است که با تحریم آمریکا قرار است نتوانیم آب سنگین بفروشیم و اورانیوم غنی‌شده ما در داخل جمع می‌شود. اما واقعا معنای استراتژی امروز روحانی این بود که روغن ریخته را نذر امامزاده کرد؟ مخالفان حتی در فهم بیانیه هم دچار مشکل هستند.
ایران در بیانیه اعلام می‌کند که (با وجود همان تحریم آمریکا) قرار نیست دست از غنی‌سازی و افزایش میزان آب سنگین خود بردارد. اگر ایران اعلام می‌کرد: «بسیار خوب ما به این خاطر که نمی‌توانیم اضافه تولید غنی‌سازی شده خودمان را بفروشیم، دست از غنی‌سازی می‌کشیم و فعلا تولید نمی‌کنیم»، معنایش ضعف بود. اما وقتی با وجود تحریم اعلام می‌کند: «تولید می‌کنیم. نمی‌خرند؟ انبار می‌کنیم» اتفاقا دست روی نقطه ضعف حساس ترامپ و نتانیاهو گذاشته که می‌گوید: «برجام ایران را به بمب هسته‌ای نزدیکتر می‌کند. چون غنی‌سازی و ذخیره‌اورانیوم برای ایران قانونی شده است»
بله! باورش سخت است که فکر کنیم این جماعت متوجه نیستند و ناآگاهانه ایران را به سمت پرتگاهی سوق می‌دهند که سعی می‌کنند آن را «خودکشی قهرمانانه» جا بیندازند. واقعیت این است که مقصر اصلی را باید ظریف و روحانی دانست که نگفتند (یا نمی‌توانند بگویند) ماجرای پارچین و بسته شدن پرونده PMD ایران چه بود؟ اسنادی که نتانیاهو از ایران خارج کرد چه بود؟ آن چاهی که ایران بعد از ۱۲ سال از آن بیرون آمد، چه بود؟ در سایه سکوت آنهاست که ایران را یکبار دیگر به سمت چاهی عظیم‌تر هل می‌دهند.
شاید چشمانشان بار دیگر به ۲۰۰ میلیارد دلار ذخائر ارز و طلاست که دفعه قبل بردند و در پایان دوره احمدی‌نژاد خزانه را «خالی» تحویل دادند. می‌خواهند بار دیگر پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ببرند تا مانند دفعه قبل ایران را چون «شتری دست و پابسته» بر زمین بنشانند. یادمان باشد که احمدی‌نژاد در سال ۹۱ در جلسه‌ای خصوصی که مصباحی‌مقدم آن را افشا کرد، در بدترین شرایط به رهبری گفته بود: «دیگر به آخر خط رسیدیم و باید با آمریکا توافق کنیم». ملت ایران اما نخواست آنها موفق شوند. نخواست ایران را چون «شتری دست و پا بسته» تحویل آمریکا دهند. رای به روحانی رای به همین بازی برد برد بود در سال ۹۲ و در ۹۶ تداوم یافت.
مخالفت طبیعی است اما هر وقت دیدیم که واژه برجام برای کسانی چون کابوس در‌آمده باید شک کنیم. کابوس شدن بوی واشنگتن و تل‌آویوو می‌دهد. شاید زمان بگذرد و پرده‌های نفاق از چهره‌ها کنار برود. همانطور که در مورد مدیر سایت عماریون و رضا گلپور افتاد.
