پروژه اجرای مرگ خاموش نتیجه داد / عیسی سحرخیز
بازگشت همه به سوی اوست،
حمید هم آسمانی شد
بیش از این نمی توان گفت و از ظلم و ستم نالید، كاری كه مرحوم هوشنگی كرد.
بر سرطان پیروز شد، اما بر جور زمان و زمانه نه.
در واقع حمید را سرطان نكشت، چون او تا آخرین روزی كه پزشكان ایرانی جوابش كنند امیدوار، خنده بر لب به اتاق عمل رفت و بارها شیمی درمانی شد؛ حمید را آن هایی كشتند كه امكان درمان در خارج را با ممنوع الخروج كردنش از او گرفتند.
پیش از این نوشتم كه این روزهای آخر همسر فداكار وی به هر دری كه زد، یا بسته بود یا آن را به روی هوشنگی بستند؛ گویی دستی پنهان در كار است تا انسانیت و رفتار انسانی را به گور بفرستد و “مرگی خاموش” نصیب زبان گویای معاون تبلیغات جنگ كشور كند. به قول دوستی «كاری را كه در جبهه های جنگ صدام نتوانست انجام دهد، اینان در بستر بیماری به انجام رسانند»!
حال روح حمید به آسمان پركشیده و جسم او در خاك سرزمینی كه دوست داشت در آن آرامش داشته باشد و آرام بگیرد به امانت نزد ماست.
حال كه او خود نتوانست به نزد دختر و پسرش پرواز كند و با جسم نحیفش این دو عزیز را در آغوش بگیرد و ببوسد و ببوید، اما روحش به آسمان ها پرواز كرده، كالبد بی جانش منتظر است تا فرزندان محروم از دیدار پدر از راه برسند و شنبه صبح بوسه آخر را بر چشمان گویا و لب های همیشه خندان معلمِ وجدانِ كاری و اخلاقِ حرفه ای بزنند.
یاد و راهش گرامی و پر رهرو باد.
عیسی سحرخیز
پنجشنبه هفدهم آبان ماه ١٣٩٧
