جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - Friday 29 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Fri, 07.09.2018, 19:50

قدرت با قانون و آزادی بیان پاسخگو می‌شود

دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای «راهبرد» نوشت:

این روزها صحنه سیاست داخلی امریکا دارد علائم شروع یک بحران سیاسی را دراین کشور نشان می‌دهد.

ترامپ برای اولین بار در تاریخ مدرن این کشور، نهادهای دموکراتیک آمریکا را با چالش بزرگی روبرو کرده است.

از زمانی که او با اختلاف ۷۷ هزار رای در سیستم انتخاباتی الکترال کالج امریکا پست ریاست‌جمهوری این کشور را به دست گرفته، صحنه سیاست امریکا کاملا دوقطبی شده و این صحنه بین یک اقلیت محافظه‌کار که نهاد ریاست‌جمهوری و کنگره آمریکا را در دست دارد و اکثر مخالفین دمکرات و مستقل این کشور تقسیم شده است. 

ترامپ از ابتدای ریاست‌جمهوری خود با دو سئوال قانونی روبرو شده است:

سئوال اول در مورد همکاری (Collusion) ترامپ و پوتین برای دخالت روسیه در انتخابات آمریکاست.

سئوال دوم درباره جلوگیری ترامپ از اعمال قانون و عدالت در زیر قانون  (Obstruction of Justice) در حق کسانی است که با او از نظر فکری و سیاسی موافق و نزدیک بوده‌اند.

از ابتدا قوه قضاییه این کشور یک حقوقدان مستقل به نام رابرت مولر را برای تحقیقات قانونی بر روی این دو اتهام انتخاب کرده و دادستان کل این کشور که با انتخاب ترامپ بر جایگاه رئیس قوه قضاییه این کشور نشسته است؛ ازنفوذ در کل این پروسه تحقیق قانونی شخصا کناره‌گیری (Recusing Himself) کرده است.

تحقیقات مولر فقط به این دو اتهام بسنده نکرده است. در این تحقیقات قانونی، پای فسادهای مالی ترامپ هم باز شده است و می‌رود تا بسیاری مثل فرزندان او را هم دربرگیرد.

تابه حال پنج نفر از مشاورین بلندپایه او به خاطر دروغ گفتن به نهادهای قانونی این کشور نظیر FBI و همچنین، مفاسد اقتصادی به زندان محکوم  شده‌اند.

دادستان ایالت نیویورک پرونده قطوری برای مفاسد اقتصادی دولت ترامپ و روابط نامشروع او باز کرده است.

پرونده قانونی ترامپ روزبه‌روز قطورتر می‌شود. در حالیکه بسیاری از وکلای آمریکایی که در گذشته می‌خواسته‌اند از او در دادگاه دفاع کنند، اکنون خودرا مستعفی دانسته و بسیاری حاضر نیستند که به خاطر شخصیت فاسد او در دادگاه از او دفاع کنند.

دومین کتاب بعد از کتاب معروف (Fire and Fury) که بر روی ترامپ  توسط مایکل ولف به رشته تحریر آمده بود، در چند روز گذشته توسط خبرنگار معروف امریکایی به نام باب وودوارد به نام (Fear) چاپ شده است.

فرق بین این دو کتاب این است که وودوارد با بسیاری در درون دولت ترامپ صحبت مستقیم کرده و نوار صداهای ضبط شده آنها را با خود دارد.

این کتاب از شخصیت خودخواه و بی‌پروای ترامپ که کمتر بهره‌ای از دانش سیاسی و حکمرانی عاقلانه نصیب او شده است؛ پرده برمی‌دارد.

به دنبال چاپ این کتاب، فردی که در دولت ترامپ موقعیت سیاسی بلندپایه‌ای دارد؛ در نامه مفصلی به روزنامه نیویورک تایمز، در مورد شخصیت نااستوار و بی‌اخلاقی‌های ترامپ مشاهدات مفصل خود را را با خوانندگان در میان می‌گذارد.

نویسنده این نامه و کتاب وودوارد مردم آمریکا را نسبت به شخصیت ناپایدار و بی‌ثبات رییس‌جمهور آمریکا هشدار می‌دهند.

ترامپ منتقد سرسخت کتاب وودوارد و نویسنده این نامه را خائن و وطن‌فروش می‌داند. او از روزنامه نیویورک تایمز خواسته که نویسنده نامه را به دولت ترامپ معرفی کند.

اما روزنامه نیویورک تایمز از حق قانونی خود استفاده کرده و نام نویسنده این نامه را مخفی نگه داشته است.

دولت ترامپ با هیچ قانونی در آمریکا نمی‌تواند نه نویسنده این نامه را از آزادی بیان منع کند و نه روزنامه نیویورک تایمز را برای چاپ این نامه به دادگاه ببرد و از این روزنامه بخواهد تا نام نویسنده ان نامه را فاش کند.

دیروز در سنای امریکا، سه سناتور دموکرات با پشتوانه آزادی بیان و حقوق قانونی خود و مسئولیت در مقابل مردم، تمام ایمیل‌های محرنامه برت کواناه، قاضی محافظه‌کاری که توسط ترامپ برای پر کردن یک صندلی در دادگاه عالی آمریکا معرفی شده است را عمومی کردند تا مردم بتوانند بر نظرات او اشراف کامل داشته باشند.

دموکرات‌ها نمی‌خواهند که این قاضی محافظه‌کار که توسط ترامپ معرفی شده و امکان اخلال او در پروسه قانونی تحقیق بر روی ترامپ وجود دارد، دادگاه عالی آمریکا را به دست اکثریت محافظه‌کار بسپارد.

به کشور خودمان برگردیم و از موقعیت خبرنگاران شریف کشورمان جویا شویم که با چه مشکلات، بی‌حرمتی‌ها و بی‌قانونی‌هایی روبه‌رو بوده‌اند.

به بستن فله‌ای روزنامه‌ها برگردیم. به دادگاه‌های مرتضوی و احکام او توجه کنیم. هم قانون شکسته می‌شود و هم حرمت آزادی بیان به سخره گرفته می‌شود.

به دنبال صحبت دو نماینده غیور کشور در مجلس شورای اسلامی، خانم سلحشوری و آقای حیدری، حسین شریعتمداری در مقاله‌ای در «کیهان» نوشت: «دو نماینده مجلس از دهانشان لجن بیرون آمد. با آنکه نظارت استصوابی بود، این اجق و وجق‌ها وارد مجلس شدند. اگر نبود چی می‌شد».

راه‌حل او شکستن قانون با نظارت استصوابی و جلوگیری از آزادی بیان است؛ حتی در مقابل نمایندگانی که از طرف مردم و برای مردم و کشور به این خانه راه یافته‌اند.




 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024