جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - Friday 29 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Sun, 10.06.2018, 23:35

نوشدارو و زهر / جامعه نو

جامعه نو، شورای سردبیری:  سیاست خارجی کشور دچار گرفتاری‌های بزرگی است که تقریبا همه ریشه در مساله‌ای داخلی دارند. یکی از این گرفتاری‌های بنیادی، دچار بودنش به عارضه سرزنش عامل بیرونی به جای جستجوی دلیل داخلی است. عامل بیماری را وجود ویروس می‌داند نه ناتوانی جسم. همواره در تلاش است روحیه استکباری این، یا بدعهدی آن را به عنوان علت مشکلات خود بداند. این روحیه نه فقط در دستگاه حکومت، که در دل ناظران جامعه، یعنی رسانه‌ها نیز رسوخ کرده است. این روزها رسانه‌ها پر است از سرزنش عامل بیرونی گرفتاری‌های ملی: یکی بدعهد است، دیگری نوکر غرب، سومی توطئه‌گر و آن یک «بی‌معرفت» به قول وزیر دفاع.

اما عوام به طریق ملوک سیاسی و رسانه‌ای خود نمی‌روند. آنها با رویکرد حمله به علت داخلی گرفتاری به داستان گرفتاری‌ها ورود و در شبکه‌های اینترنتی غوغا می‌کنند. یکی فیلم مجلس  رقص دختران فلسطینی را پخش می‌کند که در میانه فلاکت ملی مردم ما، چرا باید از اینها حمایت مالی کنیم که اینقدر خوش بگذرانند. دیگری قهوه خانه لبنان و خوشگذرانی جوانان منسوب به حزب الله را با شعار “غم لبنان کشت ما را” پخش می‌کند با هزار تفسیر سردستی  اما موثر، که کل بنیان سیاست خارجی حکومت را زیر علامت سوال می‌برد. سومی عکس  پوتین و نتانیاهو را با ذکر جزئیات آگاهی روسیه از حمله هوایی اسرائیل به ایرانیان در سوریه روی شبکه می‌برد و می‌پرسد چرا روسیه را متحد می‌دانید....

افتراقی جدی بین سیاست خارجی حکومت و تلقی‌ها و انتظارات جامعه وجود دارد. این وضعیتی قابل دوام نیست. حکومت‌ها در پیشبرد دراز مدت سیاست خارجی خود به حمایت افکار عمومی نیاز دارند. در غیر این صورت بالاخره در نقطه‌ای بین حکومت و جامعه گسست پدید می‌آید و این مساله کوچکی نیست. فریاد نه غزه، نه لبنان در تظاهرات سال ۸۸ از دهان عوامل اسرائیل بیرون نیامد. عده‌ای از مردم این شعار را می‌دادند و بلندی فریاد آنان در تناظر با خشم و سرکوب ابنای حکومت نشانگر دره عمیقی بود که بین سیاست خارجی حکومت و انتظارات جامعه وجود دارد. حکمت آموزترین نکته‌ای که در این میانه وجود دارد، انطباق آنچه حکومت درست و حق می‌داند، با آن چیزی است که دشمنان خارجی کشور بهانه حمله و فشار به کشور ما می‌یابند و مردم نشان داده‌اند علقه‌ای به آنها ندارند. برای یکی زهر است، برای دیگری نوشدارو.

داستان البته به سال ۸۸ ختم نشد. مردم حکومت را مسئول نقصان‌های آشکار در عرصه روابط بین الملل کشور می‌دانند. به همین دلیل مسبب گرفتاری‌های اجتماعی حاصل از فشارهای خارجی را نیز برخلاف آنچه تلویزیون تلاش می‌کند با تبلیغات خود حقنه کند، نه ترامپ و نتانیاهو و شیخ عرب، که حکومت می‌دانند. بعید است دستگاه تبلیغات یا کارشناسان امنیت در وزارت کشور بتوانند ادعا کنند شعار «دشمن ما همینجاست، دروغ میگن امریکاست» را امریکایی‌ها به جمع طلبکاران موسسات کلاهبردار اعتباری آورده باشند. البته این همان نقطه مناسب عمل و مداخله خارجی است که این روزها بر سر زبان امثال بولتون است. آنها این شعارها را نمی‌سازند، اما امیدوارند اشتباهات و خبط‌های متوالی حکومت زمینه اجتماعی تغییر کم دردسر و داخلی رژیم را پدید آورد.

  این وضع مفروش کردن مسیر برای دشمن خبیث، قابل دوام نیست. حکومت باید درد خود را درمان کند. جامعه تلقی درست تری دارد که علت گرفتاری کشور و خود را عواملی می‌داند که حکومت نقطه قوت خود اعلام می‌کند. حکومت باید مسیر خود را عوض کند.




 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024