رنانی: توسعه نیافتگی کشور را باید در دوران کودکی جست‌وجو کرد
تهران(پانا) - محسن رنانی، اقتصاد دان و عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان، یکی از دلایل توسعه نیافتگی کشور را بی توجهی به دوران ابتدایی عنوان کرد و گفت نظام آموزشی از همان ابتدا آموزش صرف و بدون یاد دادن مهارت‌های زندگی را به کودکان تحمیل می‌کند.
رنانی در گفت وگو با پانا درباره علل توسعه‌نیافتگی در این ایران گفت: جامعه ما صدسال است که تبدیل به جامعه مدرن شده است. قبل و بعد از انقلاب ۱۰ برنامه توسعه اجرا شده است که در آن منابع طبیعی کشور را مصرف کردیم. اکنون وضع تمام منابع طبیعی ما از جمله نفت، گاز، آب و جنگل است زیرا بسیاری از آنها را از دست داده‌ایم. حال این سوال طرح می‌شود که چرا با مصرف همه این منابع، هنوز در رده کشورهای توسعه‌نیافته محسوب می‌شویم؟
وی ادامه داد: تصور کردیم اگر صنعت مدرن وارد کشور شود و جاده‌سازی و سدسازی رونق بگیرد، توسعه پیدا می‌کنیم در همین راه تمام منابع کشور را خرج کردیم. بعد از آن به فکرساختن دانشگاه افتادیم و در مناطق دورافتاده نیز دانشگاه تاسیس کردیم اما این توسعه‌ای در کشور رخ نداد.
رنانی با طرح این سوال که مشکل ما در تمامی این سال‌ها چه بوده است؟ گفت: در این صد سال در صنعت، کشاورزی و آموزش عالی و... سرمایه‌گذاری کردیم و از فناوری‌های جدید نیز بهره بردیم اما کار مهمی که صورت نگرفت این بود که ما انسان توانمند پرورش ندادیم و نتیجه آن تحویل مدیران، بخش خصوصی و صنعتگران و سیاستمداران ناتوان به جامعه شد.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان گفت: امروز برای برقراری تعامل، گفت‌وگو و همکاری با یکدیگر ناتوان هستیم. ما امروز در مشارکت با یکدیگر و راه‌اندازی حزب ناتوان هستیم و نمی‌توانیم یک جامعه پویا و توانا را پرورش دهیم.
رنانی با بیان اینکه علت این مشکلات را باید در کودکی افراد و دوران ابتدایی تحصیل جست وجو کرد، گفت: تمام افرادی که امروز جامعه را در بخش خصوصی و دولتی مدیریت می‌کنند، کودکان دیروز هستند که با بی‌توجهی به آنها جامعه را پیش بردیم. ما این کودکان را تخریب و به آنها آسیب وارد کردیم. آنها سیاست‌مدار و صنعتگر و مدیر شدند اما در کودکی خود باقی ماندند.
او ادامه داد: مشکل اصلی به نظام آموزش دوره ابتدایی ما بازمی‌گردد. دانش‌آموزان در دوران کودکی باید زندگی کردن، در دوران متوسطه اندیشیدن و در دوران آموزش عالی تولید علم و دانشمند شدن را بیاموزند اما نظام آموزشی کشور، زندگی کردن و اندیشیدن را در کودکی و نوجوانی از آنها می‌گیرد و به جای آن آموزش صرف و دانشمند شدن را بر آنها تحمیل می‌کند. ما از همان اول می‌خواهیم کودکانمان را دانشمند تربیت کنیم و در نتیجه آنها نیز مهارت زیستن را یاد نمی‌گیرند.
این صاحبنظر اقتصادی با بیان اینکه امروز کودکان ما از زندگی خود لذت نمی‌برند، تصریح کرد: اصلی‌ترین سرمایه‌گذاری برای کودکان ایجاد شادی از طریق بازی کردن و ایجاد فضای مفرح برای آنان است. ما این سرمایه را از آنها گرفته‌‌ایم و انسان‌های ریسک‌ناپذیر، ناتوان درگفتگو، ناصبور و کم‌ظرفیت را تحویل جامعه می‌دهیم.
رنانی یکی از دلایل ناتوانی صنعت ایران در بازار جهانی را نبود کارآفرینی در کشور دانست و تصریح کرد: کشور ما کار آفرین ندارد چون در کودکی به فرزندانمان خلاقیت و قدرت ریسک‌پذیری را آموزش ندادیم تا در آینده بتوانند با استفاده از آن کارآفرینی کنند. ما آنها را از ابتدا مجبور به درس خواندن و دادن آزمون‌های گوناگون کردیم.
او آسیب اصلی نظام آموزشی کشور را برگزاری آزمون‌های خاص برای ورود به مدارس خاص و برگزاری کنکور عنوان کرد و گفت: ۲۰هزار صندلی خالی در دانشگاه‌های درجه یک کشور وجود دارد و برای پر کردن برخی رشته‌ها به یک میلیون جوان استرس وارد می‌شود. این در حالی است که در باقی رشته‌ها صندلی مازاد وجود دارد.
وی ادامه داد: برای صندلی‌های خاص دانشگاه‌ها از چندسال قبل از کنکور به دانش‌آموزان و والدین آنها در قالب آزمون‌ها و کلاس های گوناکون کمک آموزشی استرس و فشار وارد می‌شود وموسسات کنکور نیز از استرس و نگرانی والدین دانش آموزان برای مقاصد مالی خود سوء استفاده می‌کنند.
رنانی با بیان اینکه طبق آمار خانواده‌ها چیزی در حدود ۲۰هزار میلیارد که معدل نیمی از بودجه آموزشی کشور است، هزینه می‌کنند، تصریح کرد: این مساله سلامت روانی جامعه و یک ملت را به خطر انداخته است و امروز سلامت روانی جامعه ایران پایین‌تر از استاندارد‌های جهانی است. بنابراین اگر از من بپرسند برای خروج از بحران فعلی چه باید کرد، می‌گویم باید املا و مشق شب از تکالیف دانش آموزان حذف شود و در کنار این آزمون‌ها نیز نباید برگزار شود. این مساله حتی اگر یک روز زودتر انجام شود نیز به نفع آینده کشور است.
