«در حق نهضت آزادی جفا کردیم»/ علی مطهری
علی مطهری، نماینده تهران و نایب رییس مجلس، در شماره امروز روزنامه «اعتماد» نوشت:
رحلت دكتر ابراهیم یزدی از آن جهت جانسوز است كه در دوران حیات او بعد از دولت موقت با او و همفكرانش بدرفتاری شد.
به یاد دارم زمانی كه حدود شش سال داشتم خانواده دكتر یزدی همسایه ما در بن‌بست كمیل كوچه دردار خیابان ری بودند. خانواده اصیلی بودند. مادر و خواهرانش را همیشه با چادر مشكی در آن كوچه می‌دیدم و مردم محل احترام خاصی برای این خانواده قایل بودند.
از همان زمان ابراهیم و برادرش كاظم كه پزشک یا دكتر داروساز بود ارتباط نزدیكی با پدرم شهید مطهری داشتند.
دكتر كاظم یزدی در جلسات انجمن اسلامی پزشكان كه سخنران اصلی آن استاد مطهری بود همواره شركت و اظهارنظر می‌كرد. یک خانواده بااصالت مذهبی بودند.
دکتر ابراهیم یزدی در دوره‌ای كه در امریكا یا سایر كشورهای غربی بود؛ یكی از چند فرد موثر بر دانشجویان ایرانی خارج از كشور بود. در شناساندن امام خمینی به دنیای غرب در ماه‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نقش اساسی داشت و همین امر در پیروزی سریع‌تر انقلاب موثر بود.
واقعیت این است كه ما با دكتر ابراهیم یزدی و همفكرانش مانند مهندس عزت‌الله سحابی رفتار خوبی نداشتیم، یك گروه اصیل سابقه‌دار اسلامی به نام نهضت آزادی ایران را به صورت یک گروه معاند معرفی كردیم و آنها را از آزادی بیان و بسیاری از حقوق اجتماعی محروم كردیم؛ به این بهانه كه اینها در بعضی از مسائل نظر دیگری غیر از نظر رسمی نظام جمهوری اسلامی دارند.
مثلا اینها معتقد بودند كه تسخیر سفارت امریكا كار غلطی بود و آسیب جدی به كشور و انقلاب زد و زمینه حمله عراق به ایران را فراهم كرد، نظری كه امروز بسیاری از انقلابیون و حتی تسخیرکنندگان سفارت به آن رسیده‌اند گرچه به صورت آشكار بیان نمی‌كنند.
یا امثال دكتر یزدی بعد از فتح خرمشهر معتقد بودند كه باید به جنگ پایان دهیم، نظری كه باز امروز عده‌ای از مجاهدان جبهه‌ها آن را پذیرفته‌اند.
آسیبی كه انقلاب اسلامی ما دچار آن شده این است كه برخی از افراد كه دم از انقلابی‌گری و ولایت‌مداری می‌زنند خیال می‌كنند هركس كه نظری مخالف نظر رسمی نظام داشت باید به شكلی – خواه حبس یا حصر – حذف شود و از حقوق اجتماعی خود مانند آزادی بیان محروم گردد؛ چون برای حفظ نظام هر كاری می‌توان كرد.
این سرنوشت را ما برای خیلی از شخصیت‌ها اعم از مذهبی و سیاسی رقم زدیم به این خیال كه اگر این كارها را نمی‌كردیم؛ انقلاب از دست می‌رفت.
درحالیكه هر نظام حكومتی به هر حال مخالفان و منتقدانی دارد و مادام كه آنها دست به سلاح نبرده‌اند؛ باید در بیان نظرات خود آزاد باشند.
دموكراسی و رفتار علی علیه‌السلام با خوارج، دشمن سرسخت آن امام باید برای همه ما درس باشد. تا زمانی كه آنها دست به سلاح نبرده بودند؛ در انتقاد از امام علی علیه‌السلام و بیان نظرات‌شان آزاد بودند و امیرالمومنین آنها را زندانی نكرد، شلاق نزد و حقوق آنها از بیت‌المال را نیز قطع نكرد.
امیدوارم خداوند از جفاهایی كه ما به امثال دكتر ابراهیم یزدی كردیم، بگذرد و امیدوارم كه به نادرستی این راه پی ببریم و تغییر روش بدهیم تا قربانیان جدیدی پیدا نشوند.
