انتخاب روحانی و سیاست منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایران
دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه علم و تکنولوژی هریسبرک آمریکا، در یادداشتی برای “راهبرد” نوشت:
انتخاب روحانی بجز امیدواری پاینده دموكراسی در ایران، تاثیرات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بزرگى به دنبال خواهد داشت.
جنبش‌هاى راستگرای افراطی اروپا یكی پس أز دیگرى با شكست روبرو شده‌اند.
بعد از هلند نوبت به فرانسه رسید. لوپن نه تنها آینده صلح و آرامش درونی فرانسه را به چالش كشیده كه آینده اتحادیه اروپا را با تردید جدی روبرو کرده بود.
اما احزاب فرانسه، خارج از گرایش های سیاسى مختلف، همیشه در مقابل راست افراطی متحد شدند؛ به خاطر آنكه اثرات مخرب راست برایشان بسیار محسوس بوده است. آنها خوب می دانند كه راست افراطی اقتصاد و اتحاد ملی كشورشان را به چالش می كشد.
با نگاهی به تیترهاى روزنامه هاى غربی، براحتی می توان دید كه آنها انتخابات ایران را جنگی بین اصلاحات براى توسعه سیاسى و دموكراسی در مقابل اقتدارگرایی و رادیكالیسم می دانستند.
فقط روسیه، اسراییل و محافظه كاران امریكایی دل به پیروزى راستگرایان ایرانی بسته بودند.
روسیه به خاطر اینكه می تواند با راستگرایان ایرانى آسان تر كنار بیاید و اسراییل و محافظه كاران امریكایی، به خاطر اینكه می خواهند ایران را وارد درگیری هاى سیاسى و نظامى منطقه ای كنند.
كشورهاى دمكراتیک اروپایى می خواستند شكست راست افراطی را در ایران ببینند، ابتدا به خاطر رشد دموكراسی در ایران و همچنین به خاطر باز کردن اعتبار برای دولتی كه می تواند ثبات سیاسی براى ایران ایجاد کند.
راستگرایان ایرانی به علت مخالفت با نهادهای بین المللى و خصوصا غرب ستیزى، نتوانسته اند براى خود خارج أز مرزهای كشور اعتباری فراهم آورند.
خاورمیانه بعد از شروع بهار عربى با چالش هاى سیاسى وسیعى روبرو بوده است. استبداد با دولت هایی نظیر اردوغان و السیسی به تركیه و مصر بازگشته است.
سیاست هاى اردوغان، تركیه را با چالش و بی ثباتی سیاسى روبرو خواهد گردانید. رفراندوم جدید در تركیه، امكان پیوستن این كشور را به اتحادیه أروپا كاملا غیرممكن کرد.
استبداد السیسی در مصر كوچكترین مخالفتی را برنمی تابد. آینده سیاسى مصر نیز با مشكلات عدیده و بی ثباتی روبرو خواهد بود.
با دخالت نظامى در بحرین و یمن، عربستان سعودى خود را با آینده ای غیرقابل پیش بینی روبرو کرده است. براى این كشور ایجاد یک صلح پایدار در این دو كشور كاملا ضروری است؛ اما نظام استبدادی و توسعه طلب سعودی ها نمی تواند آن را میسر سازد.
انتخاب جدد روحانی به دنیا و منطقه نشان خواهد داد كه نه تنها جنبش دموكراسی خواهی در یک كشور مسلمان نشین می تواند همچنان قدرت و توان ماندگار خود را نشان دهد، كه ایجاد دموكراسی در خاورمیانه، منطقه ای كه با تروریسم دست و پنجه نرم می كند، كاملا میسر خواهد بود.
انتخاب روحانی در ایران به جنبش هاى دموكراسی خواهی منطقه نشان خواهد داد كه می توان در مقابل رادیكالیسم و خشونت، مادامی كه مردم در صحنه سیاست بمانند و به پای صندوق هاى رأی براى تغییر بیایند، ایستاد و با تغییرات تدریجی، نهادهای دموكراتیک را بنیانگذاری کرد.
در مصر، سكولارها با بی اعتبار خواندن دولت مرسی، به یک كودتای نظامى تن دادند و امروز استبدادی گستاخ تر از زمان مبارک با حكومت نظامیان و السیسی سر كار آمده است.
انتخابات در ایران و ماندن مردم در صحنه، به كشور ما اجازه داده كه با آرامش و بطور تدریجی ارزش هاى دموكراتیک را وارد سیاست خود كند.
انتخاب روحانی نه تنها به تغییرات دموکراتیک تدریجی در كشورمان کمک می کند، كه به ثبات سیاسى درون كشور کمک شایانی خواهد كرد. كسانی كه به رشد اقتصاد در ایران فكر می كنند، می بایست برای این ثبات ارزش فوق العاده ای قائل باشند.
بعد از دستیابی به برجام، ایجاد یک ثبات سیاسى از طریق انتخاب مجدد روحانی بسیار ضرورت داشت. این انتخابات با انتخابات گذشته فرق بسیارى داشت. این انتخابات به دنیا نشان داد كه مردم ایران سخت براى نهادینه كردن دموكراسی تلاش می کنند و براى ایجاد ثبات سیاسى روحانی را مجددا انتخاب كرده اند.
در دیالوگ راستگرایان هیچ تمایلی براى ایجاد ثبات سیاسى به چشم نمی خورد. ثبات سیاسى فقط می تواند در زیر پوشش حكومت قانون، پاسخگو و نهادهای دموكراتیک بوجود آید.
راستگرایان نه به دنبال حكومت قانون و پاسخگو هستند و نه به دنبال ایجاد نهادهای دموكراتیک. انتخاب مجدد روحانی با دموكراسی و ثبات سیاسى كشورمان گره خورده است.
