«اخلاق پیروزی و حماسه‌سازی»
نویسنده: علی نصری
اگر رفتارهای حامیان یک جناح پس از پیروزی در انتخابات باعث احساس آزردگی٬ تحقیر و سرخوردگی در بخش دیگری از جامعه بشود٬ آن پیروزی یک «حماسهء ملی» نیست بلکه صرفاً یک موفقیت «جناحی» است.
در بسیاری از کشورهای دیگر نیز هر چند سال یک بار انتخاباتی برگزار می‌شود٬ یک حزب پیروز می‌شود٬ حامیانش شادی می‌کنند٬ رقبایش غم‌گین و سرخورده می‌شوند٬ و اسم این روند را «حماسه ملی» نمی‌گذارند.
یک «حماسه ملی» صرفاً با رای دادن «رُخ» نمی‌دهد بلکه پس از پایان انتخابات «ساخته» می‌شود. هنر «حماسه سازی» این است که احساس پیروزی و نشاط و انگیزه سازندگی را به «کل جامعه» تعمیم بدهیم تا هیچ بخشی از مردم خود را «شکست‌خورده»٬ «طرد شده» و «سرخورده» احساس نکنند.
یک «حماسه ملی» در گام اول با «اخلاق پیروزی» آغاز می‌شود٬ با دست «احترام» دراز کردن به سوی حامیان جناح مقابل٬ با «دعوت» از آن‌ها برای هم‌کاری و مشارکت در ساختن آینده٬ با به رسمیت شناختن نظرات و دغدغه‌ها و دیدگاه‌های متفاوت آن‌ها٬ و با ایجاد یک بستر مناسب برای استفادهء حداکثری از همه ظرفیت‌ها و توانایی‌های موجود در جامعه در جهت منافع همگانی.
یک «حماسه ملی» هرگز با نمایش «غرور» و «تحقیر» و «تمسخر» رقیب و به «رخ کشیدن» پیروزی خود به بخش دیگر جامعه٬ ساخته نمی‌شود. شعار ما همواره «ایران برای همه ایرانیان» بوده و این اصل باید در جشن‌های پیروزی و رفتارهای پسا انتخاباتی‌مان نمایان شود.
