انتقاد امیر محبیان از قالیباف و رییسی: مسابقه پرداخت یارانه گذاشته‌اند
امیر محبیان، چهره سیاسی اصولگرا از نگاهی نقادانه وضعیت اصولگرایان را تحلیل می‌كند و می‌گوید: نقش جامعه روحانیت در طرح نام رییسی، نقشی اساسی و موثر نبوده و عملا جامعه روحانیت با وجود انتظاری كه از آن می‌رفت؛ موضعی كاملا انفعالی اتخاذ كرد. بخش‌هایی از گفت‌وگوی او با خبرآنلاین در ادامه می‌آید:
طبیعی است كه جلیلی با ارزیابی شرایط و امكان رای‌آوری و نیز فشردگی رقابت این دوره و نیز احتمال كم گزینه نهایی شدن در جمنا تصمیم گرفت كه در انتخابات كاندیدا نشود اما گرایش او به سمت آقای رییسی هم در قیاس با قالیباف خلاف عقل نیست. او همگونی فكری با قالیباف نداشته و نوع نگرشش به پایداری نزدیك‌تر است؛ از این رو، حمایت پایداری از رییسی انگیزه بیشتری برای حمایت از وی داده است.
كاندیداهای بالفعل جریان اصولگرا همه به نحوی یا سابقه كاندیداتوری یا سابقه شكست در كارنامه خود داشتند؛ طرح رییسی كه چنین سابقه‌ای نداشت و ضمنا پیش از این تخریب نشده بود؛ این ذهنیت را به جبهه مردمی داد كه او فاقد رای منفی بازدارنده است به عبارتی هر چند شناخته شده نیست اما رای منفی زیادی هم ندارد و با تبلیغات گسترده می‌توان روی او اجماع ایجاد كرد؛ از لحاظ نظری هم تحلیل آنها چندان غلط نبود ولی عدم محاسبه پیچیدگی‌های فضای سیاسی ما و ارزیابی بیش از حد توان اجماع آفرینی جمنا كار را دشوار كرد.
بازی‌های احمدی‌نژاد هم صحنه را برای جمنا غبارآلود كرد اما نقش جامعه روحانیت در این میان نقشی اساسی و موثر نبوده و عملا جامعه روحانیت با وجود انتظاری كه از آن می‌رفت؛ موضعی كاملا انفعالی اتخاذ كرد.
پیشاپیش نمی‌توان قضاوت كرد از میان قالیباف و رییسی كدام یك كنار می‌روند زیرا هر دو از لحاظ شخصیتی به گونه‌ای هستند كه زیر فشار تا حدودی تغییر موضع می‌دهند؛ هر چند پس از ورود به صحنه معمولا عقب‌نشینی دشوار می‌شود.
عدم تحلیل دقیق از شرایط پیچیده، برخورد كند در برابر پدیده‌ها و حوادث سیاسی و اتخاذ رویكرد انفعالی، متاسفانه چهره‌های اصولگرای شناخته شده سیاست ایران را به انفعال و حاشیه كشانده است. آنها به راحتی میدان را به نیروهای رده دو و سه وانهادند. این رفتار اگر براساس برنامه از پیش تعیین شده باشد، خوب و اگر مبتنی بر انفعال باشد، بد است كه البته به گمانم بیشتر گزینه اخیر مطرح است.
آینده سیاسی احمدی‌نژاد بستگی به واكنش‌های او داشته و دارد؛ برخلاف بعضی پیش‌بینی‌ها او در واكنش به رد صلاحیت خود رفتار رادیكالی انجام نداد؛ این نشان می‌دهد او بازی‌های قدرت را می‌شناسد. آرای او هم سه دسته خواهند شد؛ بخشی جذب كاندیدای اصولگرا، بخشی سفید و بخشی به سمت روحانی خواهد رفت اما حجم این آرا را در هر مورد نمی‌دانم باید نظرسنجی صورت گیرد. فعلا كه كاندیداها با مسابقه برای دادن یارانه بیشتر تلاش دارند این آرا را ولو به ضرر منافع كشور به سمت خود بكشانند.
قضاوت نهایی را مردم در لحظه آخر متناسب با فضای ایجاد شده و احساس خود می‌كنند و تشخیص دشوار است و به صورت مكاشفه‌ای نمی‌توان حكم داد اما سطح رقابت‌ها به هم نزدیك و فاصله‌ها برای عبور از خط پایان كم شده است.
پیروزی ناگهانی نامزدهای كمتر شناخته شده باعث شده است كه همه كاندیداها به نحوی امیدوار باشند اما اینكه رای آنها در حدی باشد كه به كاندیداهای اصلی ضربه وارد كنند شك دارم.
