اتحادیه اروپا: انگلیسی دیگر زبان رسمی اتحادیه نباشد
یک قانون‌گذار برجسته در اتحادیه اروپا اعلام کرد که زبان انگلیسی، دومین زبان جهان از نظر تعداد کابران و زبان اصلی فعالیت در نهادهای اتحادیه اروپا، با خروج انگلیس از این اتحادیه ممکن است دیگر زبان رسمی این اتحادیه نباشد.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، این حرکت نمادین برای کنار گذاشتن زبان انگلیسی از اتحادیه اروپا که شاید قابل اجرا نباشد اما در راستای کاهش نفوذ لندن در قاره اروپا صورت می‌گیرد.
هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا این حق را دارد یک زبان را در اتحادیه به عنوان زبان رسمی خود تعیین کند، با وجود اینکه انگلیسی پرکاربردترین زبان در اروپا نسبت به دیگر زبان‌ها بوده و زبان رسمی سه کشور عضو اتحادیه است اما تنها کشور انگلیس آن را به عنوان زبان رسمی خود در بروکسل انتخاب کرد و ایرلند گویش گالیک و مالت زبان مالتی را انتخاب کرد.
دانوتا هوبنر، رئیس کمیته امور قانونی پارلمان اروپا در کنفرانسی مطبوعاتی درباره پیامدهای قانونی همه‌پرسی انگلیس برای خروج از اتحادیه اروپا گفت: انگلیسی زبان رسمی ماست زیرا انگلستان آن را انتخاب کرده است و اگر این کشور در کنار ما در اتحادیه نماند، ما نیز زبان انگلیسی نداریم.
هوبنر افزود: چه بسا انگلیسی حتی اگر زبان رسمی اتحادیه نباشد به عنوان زبان مورد استفاده باقی خواهد ماند و باقی ماندن آن به عنوان زبان رسمی در اتحادیه نیازمند موافقت همه کشورهای عضو خواهد بود.
وی ادامه داد: به جای آن احتمال دارد مقررات به جای اصول تغییر کند تا کشورها اجازه داشته باشند بیش از یک زبان استفاده کنند.
زبان فرانسوی تا دهه نود قرن بیستم زبان غالب در نهادهای اتحادیه اروپا بود اما با ورود زبان‌های سوئدی، فنلاندی و اتریشی این کفه متعادل شد و علاوه بر این برخی کشورهای میانه و شرق اروپا شروع به استفاده از زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم خود کردند.
اسناد و متون حقوقی اتحادیه به تمام ۲۴ زبان رسمی ترجمه می‌شوند و در صورتی که انگلیسی دیگر زبان رسمی نباشد انگلیسی‌ها باید خود اقدام به ترجمه این متون کنند.
زبان انگلیسی هم‌چنین یکی از سه زبان مورد استفاده برای ارائه در خواست ثبت اختراع در اتحادیه اروپا است و این مساله برای پژوهشگرانی که به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند در برابر رقبایشان که به دیگر زبان‌ها تکلم می‌کنند امتیازی محسوب می‌شود.
فرانسه هرگز شکست زبانی خود را نپذیرفته و با وجود آنکه تعداد متکلمان به زبان فرانسوی در میان مسئولان بروکسل اندک است، این زبان را به عنوان زبان مقابل انگلیسی اعمال کرده است.
