ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 05.08.2006, 16:14
وزارت فرهنگ و ارشاد انبار كتاب‌‏ شده است

ايلنا: در ٢٧ سال اخير ، دايره مميزی كتاب هيچ دوره‌‏ای اين همه كينه‌ورزانه نبوده است ، هم اكنون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به انبار كتاب‌‏ها تبديل كرده است.

"سيد علی صالحی" در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا ، درباره قول های وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره مبارزه با هر نوع بی عدالتی در حوزه فرهنگ و هنر گفت ‏: فكر می‌‏كنم در جامعه امروز ما ، واژه تاسف بيشترين مصرف ممكن را دارد. من هم متاسفم برای چنين روزگار عبوسی! وقتی كه نتيجه شعار مهرورزی دولتی ، برخورد با دانشجويان و زنان از آب درمی‌‏آيد و وقتی دستاورد قول مردانه آوردن پول نفت بر سر سفره فقيران ، چيزی جز توزيع فقر نباشد ، طبيعی است در چنين شرايطی ، فرهنگ و كتاب و هنر هم به چه سرنوشتی دچار می‌‏شود.

وی تصريح كرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی احتمالا بر اين باور است كه شعر ، كلام و نوشته‌‏های ما موجبات فقر و نكبت را پيش آورده است. احتمالا معتادان ميليونی بعد از مطالعه دقيق آثار ما از صراط مستقيم منحرف شده اند. فساد ، فحشاء ، فقر ، بی‌‏كاری و اختلاف فاحش طبقاتی ، ركود ،‌‏ تورم ، گرانی كمر شكن ، سقوط بی سوال محرومان در اعماق گرسنگی و بی پناهی و همه و همه زير سر كلمات ما است.

صالحی با اشاره به ميليون‌‏ها ايرانی كه زير خط فقر زندگی می‌‏كنند ، گفت‌‏: اين آمار همين دولت است ، نه تشويش اذهان عمومی و تبليغ عليه اين و آن. پرسش من اين است كه آثار ما در ٣ هزار صفحه چگونه می‌‏توانند ، اين همه ويرانی به بار آورد‌‏؟

وی اظهارداشت ‏: در ٢٧ سال اخير ، هيچ دوره‌‏ای اين همه كينه ورزانه نبوده است. دايره مميزی كتاب در وزارت ارشاد ، آن را به انبار كتاب تبديل كرده است، ناشرانی را می‌‏شناسم كه همه اندوخته خود را روی كار كتاب گذاشته و همه دستاورد او در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به گروگان زمان درآمده است ؛ چرا ؟ چرا به اين ياس عمومی دامن می‌‏زنند؟ معنای مهرورزی فرهنگی اگر اين است ، وای اگر از پس امروز بود فردايی. اگر مبارزه با بی عدالتی در حوزه فرهنگ و هنر اين است كه من به تمام معناها و تعاريف شناخته شده در اين امور شك خواهم كرد.

صالحی با بيان اين نكته كه الفبا و ادبيات سياسی را بايد از نو تعريف كرد ، گفت ‏: متاسفانه تمام كسانی كه در پی رای و مقام هستند ، قبل از اين كه به جايی برسند حرف‌‏هايی می‌‏زنند. اما پس از آن يك نفر ديگر می‌‏شوند. پس چه كسی به اخلاق سياسی پاسخ می‌‏دهد؟
اگر سياست اخلاق‌‏پذير نيست‌‏ ، مروت انسانی خود را احياء كنيد.

صالحی با اشاره به اينكه شيوع افسردگی فرهنگی به نفع هيچ‌‏كس نيست ، ادامه داد: ما می‌‏نويسيم كه نكبت ، فقر ، فحشاء ، رنج و گرسنگی نباشد. ما به نفع آزادی و عدالت می نويسيم تا روياهای ما از جنس صلح و سعادت باشد ، نه دشمنی و نفرت افكنی.

اين شاعر ، در خصوص وعده های مبتنی بر توزيع عادلانه امكانات برای هنرمندان گفت‌‏: اگر مقصود از اين مساله ، توزيع عادلانه امكانات ميان خودی‌‏ها باشد ، بله تاحدودی به قول خود عمل كرده است ؛ حداقل از طريق رسانه ها و يا بالعينه ، می‌‏بينيم كه پشت سر هم كانون‌‏های فرهنگی ، بنيادهای قلمی ، گروه ها و تشكلات فرهنگی دولتی تاسيس شده ، اما هرگز فعال نمی‌‏شوند و اگر هم فعال‌‏شوند ، تاثيرگذار نيستند و به اعتبار اجتماعی نمی رسند. سمينار ، كنفرانس ، مجمع عمومی ، چاپ چندين جلد كتاب ، تصرف مكانی ميلياردی ، سوخت هزينه های مالی ، بزرگداشت ، شب شعر ، شب داستان ‏، تبليغات در رسانه های دولتی ، سفرها و دعوت‌‏ها هست ، ولی هرگز به آن جايگاه كه بايد نمی رسند.

وی با اشاره به اين كه نفس و ذات هنر در اعتراض و نقد نهفته است ، اظهار داشت: اگر عدالت اين است كه هر منتقد و مخالف و اهل قلم مستقل و شرافتمندی را به زاويه‌‏ای منزوی ‏اش كنند ، اعطای امكانات پيشكش ، بی‌‏شك عدالت به نحو احسن رعايت شده است. وای به دولتی كه نتواند سخن منتقد و مخالف خود را بشنود.

صالحی در خاتمه ، در خصوص سانسور و اعمال آن بر رسانه‌‏ها اظهارداشت: سانسور و اعمال سانسور بر رسانه‌‏ها در حدی است كه اگر كار مثبتی هم شده باشد ، شايد سانسور شده است. اين سانسور، حاكم و محكوم را می‌‏بلعد. من خبر ندارم و حتی حاضر نيستم كه برای چانه زدن و پی‌‏گيری سرنوشت آثار توقيف شده خود به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نزديك شوم ! البته وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نمی‌‏تواند ، با گلايه از كارمندان آن اداره و وزارتخانه ‏، تقصيرات را متوجه ديگران بداند. مسووليت‌‏پذيری در سطح ملی با عامل انسداد شدن خيلی تفاوت دارد. پشيمانی بزرگی در پيش است.