iran-emrooz.net | Tue, 04.07.2006, 7:14
آلمان - ايتاليا؛ نبرد جوانی و تجربه
اعتماد: در ساعتهای پايانی امروز سهشنبه، شصتمين ديدار جام جهانی ٢٠٠٦ آلمان ميان تيمهای ملی آلمان و ايتاليا، دو تيم صاحبنام فوتبال جهان برگزار خواهد شد.
اين ديدار به قضاوت «بنيتو آرچونديا» داور اهل مكزيك در ورزشگاه وست فالن دورتموند انجام خواهد شد.
جنگ افتخارات
نبرد آلمان و ايتاليا را به نوعی میتوان نبرد افتخارات دو كشور در عرصه فوتبال اروپا و دنيا دانست. هر دوی اين تيمها با سه بار قهرمانی در ادوار گذشته جام جهانی و چندين و چند نايب قهرمانی در اين مسابقهها از پيشينهيی قابل توجه برخوردار هستند.
از آخرين افتخار قابل توجه دو تيم میتوان به نايب قهرمانی آلمان در جام جهانی ٢٠٠٢ كره و ژاپن و نايب قهرمانی ايتاليا در جام ملتهای اروپای سال ٢٠٠٠ اشاره كرد. ضمن آنكه آخرين مقام در خور توجه ايتاليا در جامهای جهانی نايب قهرمانی در جام جهانی ٩٤ امريكا با هدايت آريگو ساچی بوده است.
دو مربی از دو نسل
نبرد آلمان و ايتاليا در مرحله نيمه نهايی جام جهانی ٢٠٠٦ با نمايشی كامل از برخورد جوانی و تجربه خواهد بود. دو سال پيش هنگامی كه رودی فولر، سرمربی پيشين تيم ملی آلمان در عين موفقيت بطور كاملا ناگهانی از سمت خود كناره گيری كرد و يورگن كلينزمن، هم بازی او در تيم ملی سكان هدايت تيم ملی آلمان را برعهده گرفت كمتر منتقدی در آلمان توانايیهای اين مربی را باور داشت. او كه حتی مدرك معتبر مربيگری هم نداشت، «يواخيم لو» را در كنار خود نشاند تا اين نقا و كمبود را برطرف كرده باشد.
اين انتخاب فدراسيون فوتبال آلمان با توجه به برگزاری جام جهانی در اين كشور از همان روزهای نخست با انتقادهای تند رسانهها و كارشناسان فوتبال اين كشور همراه شد.
هر چه زمان برگزاری اين رقابتها نزديكتر میشد دامنه و تندی اين انتقادها نيز بيشتر میشد، اوج اين انتقادها زمانی بود كه آلمان در فاصله چند هفتهيی مانده به شروع اين رقابتها با نتيجه چهار بر يك مغلوب ايتاليا شد. اين شكست صدای همه حتی هواداران و حاميان كلينزمن را نيز در آورد. كلينزمن در مقابل اين انتقادها كار خودش را میكرد و گوشش بدهكار اين حرفها نبود. تنها عقب نشينی كلينزمن را میتوان نقل مكان او از امريكا به آلمان دانست. يكی از مهمترين منتقدان كلينزمن، فرانتس بكن باوئر، اسطوره فوتبال آلمان بود.
قيصر كه رييس كميته برگزاری رقابتهای جام جهانی است پس از آنكه كلينزمن در نشست هماهنگی مربيان تيمهای راه يافته به جام جهانی در فرانكفورت حضور نيافت ديگر نتوانست بی توجهی شاگرد پيشين خود را تاب آورد و با وجود همه حمايتهای پيشين خود به صف منتقدان سرمربی تيم ملی آلمان پيوست.
قيصر در نامهيی كه در شروع رقابتهای جام جهانی در روزنامه بيلد به چاپ رسانده بود، آلمان كلينزمن را شانس قهرمانی ندانست. با همه اين حرف و حديثها كلينزمن جوان و به قولی خام اكنون در آستانه كسب افتخاری بزرگ برای فوتبال آلمان قرار دارد.
حضور در جمع چهار تيم پايانی جام هجدهم چيزی است كه شايد كمتر هوادار آلمانی فكر آن را میكرد. هر چه بود كلينزمن با شهامت و با ايمان به كارش توانست اين راه را به سلامت بپيمايد.
شايد ديدار مرحله يك چهارم نهايی جام جهانی برابر آرژانتين مدعی، بهترين عرصه برای نمايش شجاعت كلينزمن باشد، جايی كه او با تعويضهای رويايی خود پاسخی سخت به همه مربيان ترسوی حاضر در جام داد. اين تعويضهای شجاعانه نه تنها بازی باخته را به تساوی كشاند كه در پايان نيز آرژانتين مدعی را با مربی ترسو و محتاطش با وجود همه ستارگان جوان و باتجربهاش در مقابل ديدگان مارادونای بزرگ راهی خانه كرد.
در برابر كلينزمن جوان، مارچلو ليپی با كوله باری از تجربه و افتخار قرار دارد. تا آنجا كه هواداران فوتبال يوونتوس در سراسر جهان با شنيدن نام اين باشگاه نام و چهره اين مربی آرام و خونسرد را به ياد میآورند، گويی افتخارات يووه از زمانی شروع شد كه ليپی در اين باشگاه سكان هدايت تيم را به عهده گرفت. حال آنكه چنين نيست و ليپی و افتخاراتش بخش كوچكی از افتخارات بيونكونریها را تشكيل میدهد. او اكنون در اولين تورنمنت مهمش با ايتاليا توانسته است اين تيم را پس از دوازده سال دوباره در جمع چهار تيم برتر دنيا قرار دهد. حال بايد به انتظار نشست و ديد كه تجربه يا جوانی، كداميك گوی سبقت را از ديگری میربايد؟
نبرد دروازهبانها
مصاف تماشايی ينس لمان و جان لوييجی بوفون يكی از دوئلهای تماشايی اين ديدار خواهد بود. لمان كه رقيب بزرگی همچون كان را كنار زد اكنون با انجام بازیهای در خور توجه و بخصوص شاهكارش در دفاع ضربههای پنالتی بازيكنان آرژانتين در ديدار مرحله يك چهارم نهايی، حالا همه نگاهها را به خود دوخته است و كسی ديگر نگران نبودن كان در درون دروازه ژرمنها نيست.
ايتاليا هم در درون دروازه خود از دروازهبان مطمئنی سود میجويد كه از بهترينهای دنياست. بوفون با وجود سن و سال اندكش از تجربه بالايی برخوردار است. او از هفده سالگی در سری ؤ باشگاههای ايتاليا به بازی مشغول بوده است.
توتی يا بالاك
در ميانه ميدان هم جدال اين دو بازيكن را بايد به نظاره نشست. بالاك كه نقشی انكارناپذير در تيم ملی آلمان دارد و توتی كه ديگر آن بازيكن مغرور چهار سال پيش نيست و به كلی در خدمت تيمش در آمده است. بايد ديد كداميك از اين دو بازيكن میتوانند برگ برنده تيمشان باشند.
پيرلو فراتر از تصور
خط ميانی ايتاليا هيچگاه از بازيكنان بزرگ بی بهره نبوده است. اين بار نوبت به آندرهآ پيرلو رسيده است. او كه برخلاف ديگر بازيكنان ايتاليا چندان اهل جنجال و سرو صدا نيست آهسته آهسته جای خود را در تيم ملی كشورش باز كرد. شروع درخشش او با تيم ملی زير بيست و يك سالههای ايتاليا بود و اكنون در تيم ايتاليا به مهرهيی مطمئن و ؤابت بدل شده است.
تقديم به پسوتو
ايتاليا تازه داشت با نتايج تيم ملی كشورش همه رخدادهای مربوط به جنجال و رسوايیهای فساد مالی در اين كشور را به فراموشی میسپرد كه خبر سقوط و حادؤه پسوتوف بازيكن سالهای پيش تيم ملی ايتاليا و باشگاه يوونتوس بار ديگر جو ناآرامی را در اردوی اين تيم موجب شد. دل پيهرو و كاناوارو راهی ايتاليا شدند تا به عيادت هم بازی سالهای دور خود بشتابند. ليپی هم پيروزی برابر اوكراين را به اين بازيكن اهدا كرد.
بايد به انتظار پايان اين بازی نشست و ديد كه تجربه پيروز ميدان خواهد بود يا جوانی. در پايان به احترام كداميك بايد به پاخاست و كلاه از سر برداشت. امشب ميهمان برلين مشخا خواهد شد.