20/11/2019 - سی ام آبان ۱۳۹۸
موضوع: حمام خون؛ فاجعه جاری حقوق بشری در ایران
گیرندگان:
آنتونیو گوترس، دبیر کل سازمان ملل متحد
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر ایران
کلی سک، ریس شورای حقوق بشر سازمان ملل
اتحادیه اروپا- بخش ایران
با احترام، توجه فوری جنابعالی را به کشتارانبوه وسرکوب گسترده شهروندان عادی معترض در کشور وفعالین سیاسی-مدنی و عقیدتی در ایران جلب میکنیم.
در روزهای گذشته سراسر ایران صحنه اعتراضات خیابانی انبوهی از مردم بر علیه سیاست های مخرب جمهوری اسلامی در کشور بوده است. اخباری که از درون ایران به دنیای خارج رسیده از کشته شدن صدها نفر از مردم با گلوله های جنگی، بیش از سه هزار نفرزخمی و هزاران نفر بازداشتی، به خشن ترین شیوهای ممکن حکایت میکند. در برخی نقاط کشور از سلاحهای جنگی چون هلیکوپتر و مسلسل و... بر علیه مردم بی دفاع استفاده شده است. حکومت برای پنهان کردن این جنایات فجیع، ارتباط اینترنتی درون کشور با جهان خارج را قطع کرده است. مردم کشور ما به یاری واستمداد فوری و بی درنگ شما و همه محافل انسان دوست جهان، برای متوقف کردن ماشین کشتار جمهوری اسلامی نیاز دارند.
قبل از این حوادث نیز، افزایش قابل ملاحظه ای در دستگیری و محکومیت طولانی مدت فعالین سیاسی-مدنی و عقیدتی، توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در ایران در جریان بوده است. برای مثال، در آگوست امسال، ارگانهای مسئول، با بی توجهی مطلق به روش مسالمت آمیز عده ای از فعالین سیاسی و مدنی مبنی بر استعفای رهبر جمهوری اسلامی و مطالبه تدوین قانون اساسی جدید در کشور بر مبنای منشور حقوق بشر، به بازداشت آنان اقدام کرده‌اند. در نتیجه، تعداد قابل توجهی دستگیر شده و تعقیب بقیه فعالین مرتبط با این درخواست همچنان تا به امروز ادامه یافته است. فعالین حقوق زنان، خصوصا به بی سابقه ترین و غیر قابل تصورترین شکل ممکن در تاریخ دوران اخیر، مورد پیگرد و سرکوب بیرحمانه قرار گرفته‌اند. ۵۵ سال زندان فقط برای سه فعال زن که جرات به خرج داده و روز ۸ مارس (روز زن) را در انظار عمومی بطور مسالمت امیز گرامی داشته بودند و ۲۴ سال زندان برای دختری که حاضر به پوشیدن حجاب اجباری نبوده است.
شکنجه سیستماتیک و رفتار خشونت آمیز با فعالین دستگیر شده به دست نهادهای امنیتی با آزادی کامل و بدون لحظه ای توقف، همچنان مثل قبل به اجرا در میآید. از بین بردن و کشتن از پیش برنامه ریزی شده برخی زندانیان سیاسی-مدنی و عقیدتی در زندانهای کشور با هدایت مامورین امنیتی، بدون اقدامی از سوی مسئولین اداره کشور برای متوقف کردن این فجایع، به امری عادی بدل گشته است. بازداشت غیر قانونی کارگران، معلمان، دانشجویان، زنان، روزنامه نگاران، وکلای دادگستری، اقلیتهای قومی-ملی و ناپدید شدن ناگهانی پیروان اقلیتهای مذهبی، با سرنوشت نامعلوم آنان دردادگاههای غیرقانونی به صورتی نگران کننده، در حال افزایش بوده است. برخی از بازداشت شدگان اخیر با وجود بیماری، به عنوان اعتراض به این وضعیت، دست به اعتصاب غذا زده و حتی از خوردن دارو، خودداری کرده اند.
بسیاری از شهروندان باز داشت شده وزندانی، مخصوصا آنهایی که متعلق به اقوام و اقلیت مذهبی بوده و یا بر باورهای خود استوارمیمانند، به طور مرتب مورد شکنجه های غیر قابل تحمل فیزیکی وروحی ماموران امنیتی قرار گرفته ویا عمدا در معرض تعرض قبلا برنامه ریزی شده از سوی زندانیان خطرناک واقع میشوند، طوری که دچار صدمات بدنی جدی و زخمهای روحی طولانی مدت تا آخر عمر خویش میگردند. مضاف بر اینها، مسئولین امر، از هرگونه دسترسی این زندانیان آسیب دیده و رنج کشیده به حداقل امکانات درمانی بطور سیستماتیک نیز جلوگیری می‌کنند.
در سالهای اخیر، هزاران شرکت کننده جنبشهای مدنی صلح آمیز با خشونت دستگیرگردیده، بعد شکنجه شده وفقط به شرط تعهدات سنگین و پذیرش اجتناب از هر نوعی از فعالیت‌های برحق و قانونی اعتراضی در آینده، بطور موقت آزاد شده‌اند.
کم توجهی نهادهای ذینفوذ درسطح جهانی نسبت به این وضعیت خطرناک است. این امر، مشوق بزرگی برای نظام اسلامی حاکم بر ایران درتداوم رفتار جنایتکارانه غیر انسانی آن، بر علیه تمامی کسانی است که با شیوه های مدنی، مصر بر رعایت حقوق بشر در کشور خویش بوده‌اند.
قربانیان سرکوب حکومتی، نیازمند کمک و توجه فوری شما هستند. ما از شما درخواست میکنیم که صدای اعتراض خود را به حکومت ایران و در خواست از آن برای متوقف کردن ماشین کشتار و سیاست‌های عامدانه، حساب‌شده و غیر عادلانه‌اش بر علیه شهروندان کشورایران، بلند کنید. مردم و فعالین مدافع آنان، هیچ اقدام نادرست و خلافی را مرتکب نشده‌اند، آنها فقط عزم کرده‌اند از حق خود، برای بهبود آینده مردمان کشور خویش استفاده کنند.
با احترام،
امضاء کنندگان:
اسفندیار طبری، افشین افشین جم، اصغر جیلو، امیر دها، اسماعیل وفا یغمایی، احمد رافت، ایرج اورجی، آینده آزاد، بهرام امامی، بانو صابری، بهزاد صمیمی، توفیق بهرامی، ثریا ندیم پور، جمشید اسدی، جمشید نعمتی، حسن نایب هاشم، حمید مهدیانی، حسین علوی، حمید مهدی پور، حمید آقایی، خلیل حواری نسب، دارا صالح زاده، دلنیا رحیم زاده، دیوید اعتباری، ذبیح جودکی، رحیم قلعه‌دار، فریبا داودی مهاجر، فرزاد قنبری، فریدون احمدی، فریدون خاوند، فرامرز بهار، میهن جزنی، مهرنوش خرسند، منوچهر مقصودنیا، منصور اسانلو، مهدی دربهانی، مختار شلالوند، مینا لبادی، مسعود صدیق، منیژه ناظم، مراد خورشیدی، مهران براتی، محسن سازگارا، ماشاالله سلیمی، ناهید بهمنی، ناهید حسینی، نازیلا گلستان، نرگس کرمانشاهی، نیکروز اعظمی، ناهید دلنواز، ناصر بلیده ای، عباس خرسندی، عزیز دادیار، کمال آذری، کریم شامبیاتی، گلاله شرفکندی، طاهره صادقی، سیروس ملکوتی، شهریار آهی، هوشنگ (هواس) اسدی، هادی طلاکوب، هایده روش، یدی بلدی، یزدان شهدایی، یوسف کر.
احزاب و سازمانها:
حزب آزادی و رفاه ایران
جبهه دموکراتیک ایران (برونمرز)
گروه پویندگان
انجمن حقوق بشر
گروه ایران چنج
متن انگلیسی نامه
Killing Machinery of the Islamic Republic of Iran must be stopped immediately.
Ref: Blood Bath in Iran; an ongoing Human Rights disaster
We respectfully request your urgent attention to mass killing and prosecution of peaceful protesters, political and civil rights activists in Iran.
In recent days, there has been a nation-wide protest against the Islamic Republic of Iran over its various disastrous policies. Killing and violent crackdown on protests have been the only reaction of the regime to the public righteous demands. There have been many hundreds of deaths, over three thousand injuries and many more arrests all over the country. Automatic rifles with live aminations, helicopters and so on have been in a pre-planned use to inflict as many casualties as possible on protesters. The Islamic Republic has shut-down internet connections with the outside world to hide its mass crime against Iranian citizens.
Now, the Iranian nation is in an urgent need of the free world to stop the killing machinery of the Islamic republic in Iran.
Before this very tragic development, there has been a sharp increase in the number of arrests and long-term sentencing of activists by Islamic Judiciary in the country. In August 2019, for instance, the regime reacted with absolute disregard for a peaceful demand of some activists for the resignation of the supreme leader and a new constitution based on the Human Rights Charter. A significant number of arrests have been made since then and the crackdown is still ongoing. Women’s rights activists particularly have been the subject of the cruellest sentencing practice that the world has ever seen in recent memory. Fifty-five years sentence handed to three women activists only because they dared to celebrate peacefully women’s day in public on 8th March 2019, and a 24-year sentence passed to a young girl who refused to wear hijab in public.
Systematic torture and harsh treatment of activists in the hands of Islamic secret services and the judiciary have been continued none-stop as ever before with impunity. The extermination of some prisoners has a commonplace in all prisons, and the regime has no intention of stopping this murderous practice. Unlawful arrest of workers, teachers, students, journalists, lawyers, women, ethnic minorities and sudden disappearance of minority faiths’ followers and so on have been worryingly on the rise with a bleak prospect of their unlawful trials and treatments. Some of the recent detainees with pre-existing serious medical conditions have been on hunger strike and even refusing to take their medications. All imprisoned concerned, particularly those from ethnic backgrounds, minority faiths, and activists who stand firm on their believes are routinely subjected to unbearable physical and psychological tortures, or exposed deliberately to very dangerous criminals up to the point that victims end up with all forms of long-lasting bodily impairment or mental scars for the rest of their lives. Yet this is not all, the maltreatment of sufferers continues by denying them any access to minimal medical care.
In recent years, thousands of participants of peaceful civil rights movements were violently detained, tortured and released only temporarily on conditional bails outlawing their further involvement in any form of protest movements against the establishment.
The indifference of the influential bodies in the world stage particularly European Union may well result in more dangerous outcomes, as it would be a huge encouragement to the Islamic regime to continue its murderous and inhuman practice against those who insist on human rights by peaceful means.
Citizens and their activists in Iran are in urgent need of your support. We request you to raise your voice and insist that the Iranian regime must stop its killing machine, calculated and deliberate unjust practice against all Iranian citizens. The Iranian public and their activists have done nothing wrong but to exercise their basic rights for bettering the future of their country.
Yours…
Signatories…