دویچه وله فارسی
نامه اسماعیل بخشی، فعال کارگری، به وزیر اطلاعات ایران در مورد تحمل شکنجه در دوران بازداشت خود توسط نیروهای این وزارتخانه، انتقاد فعالان سیاسی و مدنی به عملکرد دولت حسن روحانی را در پی داشته داشت.
محمد کاظمی، نماینده مجلس ایران روز شنبه ۱۵ دی (پنجم ژانویه) گفت که موضوع شکنجه اسماعیل بخشی، یکی از نمایندگان کارگران هفت تپه، باید مورد بررسی قضایی قرار بگیرد.
او با بیان اینکه شکنجه بر اساس قانون اساسی ممنوع است از احتمال بررسی این موضوع در کمیسیون قضایی مجلس خبر داد.
به گفته کاظمی با این «ادعا» فضاسازی بسیاری علیه مسئولان کشور صورت گرفته است.
اسماعیل بخشی، روز جمعه ۱۴ دی در نامهای به محمود علوی وزیر اطلاعات ایران با اشاره به ۲۵ روز «بازداشت ناعادلانه» توسط وزارت اطلاعات نوشت: «مصائب و رنجهایی بر من تحمیل شد که هنوز از شر آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آنها به داروهای اعصاب و روان پناه آوردهام.»
به گفته این فعال کارگری در روزهای اول بازداشت «تا سر حد مرگ» شکنجه شده است: «تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجرآور بود.»
اسماعیل بخشی در این نامه از شنود مکالمات تلفنی خود و اعضای خانوادهاش نیز انتقاد کرده و از محمود علوی خواسته تا برای پاسخگویی در یک برنامه تلویزیونی با او مناظره کند.
اگرحتی نیمی از حرفهای اسماعیل بخشی واقعیت داشته باشد،این سئوال مطرح میشودکه چرا اورا آنگونه شکنجه کرده اند؟او نه متهم به جاسوسی بوده،نه ارتباط با بیگانگان،نه دست داشتن دراقدامات تروریستی،نه عضو گروه برانداز و نه هیچ اقدام دیگری که برای اقرار واعتراف مامورین اورا شکنجه کرده باشند.
— صادق زيباكلام (@sadeghZibakalam) 5. Januar 2019
انتقاد از حسن روحانی و نمایندگان مجلس
انتشار نامه اسماعیل بخشی، واکنشهای بسیاری در فضای مجازی در پی داشت. برخی از زندانیان سیاسی سابق و فعالان سیاسی عملکرد حسن روحانی و محمود علوی را مورد انتقاد قرار دادهاند.
حسن اسدی زید آبادی، روزنامهنگار و زندانی سیاسی سابق با بیان اینکه “عدم پیگرد و مجازات عاملان احتمالی لکه ننگی بر دامن نظام است”، افزود: «ننگی که بهویژه متوجه روحانی است که برای پاسداری از حقوق ملت سوگند خورده است.»
علی مجتهدزاده، وکیل دادگستری، از دولت حسن روحانی به عنوان «دولت مخنثين سياسی، رانتخواران و عافيتطلبان» یاد کرد و نوشت: «سکوت در برابر شکنجه را به افتخارات دولتتان اضافه نکنيد.»
دولت #جمهوری_اسلامی بایستی هرچه سریعتر لایحه الحاق به #کنوانسیون_منع_شکنجه را تقدیم #مجلس کند. در نوبت پیش (مجلس ششم) #شورای_نگهبان تنها به دلیل عدم پیشبینی بودجه این کنوانسیون را رد کرده و ایراد شرعی به آن نگرفته است. پس از آن هم نیازمند چارچوبهای قانونی تضمین کننده هستیم.
— حسن اسدی زیدآبادی (@hasanasadiz) 5. Januar 2019
ضیا نبوی زندانی سیاسی سابق نیز شیوه برخورد با اسماعیل بخشی را اقدام علیه امنیت ملی خوانده و خطاب به نمایندگان مجلس نوشت: «آن دسته از نمایندگان مجلس که به بهانههای باندی وزرا را به مجلس میخوانند، یکبار هم شده به دلیلی انسانی وزيراطلاعات را به جایگاه پاسخگویی بکشانند.»
حسین رونقی، از فعالان مبارزه با سانسور اینترنت در ایران نیز در توییتر خود نوشت: «شکنجه واژهای است که نه میتوان درکش کرد نه در ذهن آدمی قابل حل است. وقتی سخن از شکنجه است یعنی نه مرزی وجود دارد، نه انسانیتی و نه اخلاقی. انسان نیست فقط توحش است و خشونت.»
این زندانی سیاسی افزود: «نامه اسماعیل یادآور رنجها و دردهای بسیاری است که او با شجاعت آنها را بازگو کرده است.»
اصل ۳۸ قانون اساسی و سابقه ۴۰ ساله شکنجه
مازیار خسروی، روزنامهنگار، با اشاره به اصل ۳۸ قانون اساسی ایران خطاب به محمود علوی وزیر اطلاعات نوشت: «این (اصل) برای گمنامان مبسوط الید شما حکم کشک را دارد. دینی که عمامهاش را بر سرت بستی در مورد به چهار میخ کشیدن اسماعیل بخشی چه میگوید حضرت حجتالاسلام علوی؟»
در اصل سی و هشتم قانون اساسی ایران آمده است: «هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات میشود.»
اصل #۳۸قانون اساسی و ماده #۵۷۸قانون مجازات اسلامی هر نوع #شکنجه متهمان را منع و برای مرتکبین آن مجازات تعیین کرده است.رنجنامه #اسماعیل_بخشی را از دوران بازداشتش خواندم.
— Azar Mansoori (@azar_mansoori) 4. Januar 2019
مقامهای مسئول باید پاسخگوی آنچه او از دوران بازداشت خود نوشته، باشند.
آرش بهمنی، روزنامه نگار، به سابقه شکنجه در زندانهای ایران اشاره کرد و نوشت: «کسانی که انگار بعد از خوندن متن اسماعیل بخشی تازه متوجه شدند که «شکنجه» در زندانها وجود دارد و طوری رفتار میکنند که انگار تا پیش از این زندانها، بهشت برین بودند هم خیلی جالباند.»
او در توییتر خود افزود: «در همه دولتهای جمهوری اسلامی (از ابتدا تا الان) شکنجه (به خصوص زندانیان سیاسی-عقیدتی) وجود داشته است.»