خروج یک طرفه آمریکا از قرارداد برجام و اعمال مجدد تحریم‌های گسترده آن کشورعلیه ایران، همراه با اوج گیری درگیری‌های نظامی بین ایران و اسرائیل، آینده سیاسی و اقتصادی کشور ما را با خطرهای هولناکی مواجه کرده است. رژیم ایران که به دلیل فعالیت‌های پنهان هسته ای در گذشته از یکسو، وسیاست‌های ماجراجویانه منطقه ای از سوی دیگر، کشور ما را گرفتار شدیدترین تحریم‌های جهانی وخصومت کشورهای منطقه کرده است، اکنون نیز در صدد آن است که برای سرپوش گذاشتن بر ناتوانی خود در حل مشکلات خود آفریده، همچنان سیاست ایجاد بحران و تنش در منطقه وجهان را ادامه داده واستقلال و کیان وامنیت و سرنوشت ایران وإیرانیان را دستخوش امیال و آرزوهای جاه‌طلبانه و توسعه‌گرانه شیعی خود قرار دهد.
حکومت ایران همواره در روابط بین المللی خود منافع ملی کشور ما را فدای امیال ایدیولوژیک خود کرده واز جان و مال مردم ایران برای پیشبرد اهداف خود مایه گذاشته است. علاوه بر مشارکت موثر در نابودی کشور سوریه و جان سدها هزار تن از شهروندان این کشور، میلیاردها دلار از سرمایه ملی مردم ایران و جان هزاران سرباز وسپاهی صرف تأمین هزینه‌ها و قربانی دخالت ایران در درگیری‌های منطقه شده، واکنون با تشدید درگیری‌های سپاه پاسداران با اسرائیل خطر گسترش یک جنگ تمام عیار بر کشور ما سایه افکنده است.
خروج آمریکا از برجام گرچه به دلیل فشارهای اقتصادی ناشی از بازگشت تحریم‌ها علیه مردم ایران تاسف‌بار و محکوم است، اما اساسا محصول ماجراجوئی‌های نابخردانه سران نظام اسلامی و اهداف فرقه‌ای و باندی محافلی است که چهل سال است حق حیات آزاد را از مردم ما سلب کرده و کشور را در معرض شدیدترین بحرانهای تاریخ معاصر خود قرار داده‌اند. به عبارت دیگر، اعمال تحریم‌های بین المللی که برای سالیان دراز زندگی مردم ایران را به شدت تحت تأثیر قرار داده و فشارهای اقتصادی سنگینی را بر مردم تحمیل کرده، در درجه اول محصول رفتارهای رژیم ایران در صحنه داخلی، منطقه ای وجهانی بوده است. اکنون نیز مسؤلیت بازگشت تحریم‌های بین المللی را باید در درجه اول متوجه رژیم ایران دانست.
بعد از توافق برجام، فضای جدیدی در سطح بین المللی برای ایران فراهم شده بود. رژیم ایران اگر واقعا منافع ملی و رفاه مردم ایران را مد نظر می‌داشت، می‌توانست به بهترین وجه از این فرصت استفاده کرده و قدم‌های مثبتی را برای پایان دادن به خصومت دیرینه با آمریکا بردارد، رویکرد سیاسی خود را نسبت به دولت اسرائیل تغییر دهد و همچنین به سیاست توسعه طلبانه خود در منطقه خاتمه دهد. مردم ایران هم با همین تصور و انتظار از برجام استقبال کردند. مردم خواهان بهبود وضع زندگی خود بودند، آنها در طلب آرامش و دوستی با مردم و همکاری با دیگر کشورها بودند و میخواستند گشایشی در فضای سیاسی واجتماعی ایران ایجاد شود، جامعه مدنی رونقی بگیرد، دستگیری‌ها و سرکوبها کاهش یابند و نان بیشتری سر سفره آنها بیاید.
ولی حکومت اسلامی با تفاهم ایجاد شده در سطح بین المللی و استقبال و امید مردم ایران به برجام چه کرد؟ از همان فردای توافق برجام «دلواپسان حکومتی» کمر به قتل آن بستند، بیت رهبری وسپاه برای فلج کردن تعامل با جهان هم آوا شدند و بهترین بهانه را برای رئیس جمهور جدید امریکا که رویکرد متفاوتی با رویکرداوباما رادر سیاست خارجی اتخاذ کرده بود، فراهم اوردند تا بتواند خروج از برجام را عملی سازد.
مردم ازادی خواه ایران، کنشگران مدنی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی
رژیم جمهوری اسلامی همچنان که در طول چهار دهه حکومت تمامیت خواه و تشنج افرین وفاسدش بحرانهای ژرفی را بر همه عرصه‌های زندگی جمعی ایرانیان و نیز مناسبات خارجی کشور حاکم کرده، در ایجاد این یحران جدید نیز بی تقصیر نبوده است. تنها یک دولت ملی ودموکراتیک باورمند به منشور جهانی حقوق بشر و صلح ودموکراسی می‌تواند اعتماد جهانی را به صلح آمیز بودن فعالیت‌های اتمی‌اش به دست آورد، سایه جنگ را از سر کشور ما بردارد و رفاه وآسایش مردم کشور ما را تأمین کند. جمهوری اسلامی فاقد چنین توانایی‌هایی است و سترونی و شکست آن در همه عرصه‌ها برای مردم ایران عیان شده است. تنها گذر از این نظام با حضور و مشارکت گسترده همه نیروهای دموکراسی خواه بر پایه مبارزات مدنی مسالمت آمیز می‌تواند کشور را از خطر فروپاشی نجات دهد وآینده ای انسانی و صلح آمیز را برای مردم ما رقم بزند.
اتحاد برای دموکراسی در ایران
۲۴اردیبهشت ۱٣۹۷ - ۱۴می ۲۰۱٨