همبندِ ما طاهر احمدزاده، که پنج شنبه ۹ آذر ۱۳۹۶، در ۹۶ سالگی درگذشت، از مقاوم ترین و محبوب ترین چهرههای زندان دوران شاه بود.
ما همبندیان او در زندانهای دوران شاه او را چون انسانی مهربان، سرزنده، استوار و چون مبارزی به یاد میآوریم که در سختیها و دشواریهای زندان نیز، ارزشهای مبارزاتی و انسانی خود و ارزشِ نامِ بلندِ و سرفراز ِ فرزندان خود را چنان به نیکی و شکوه پاس میداشت که احترام همگان را برمی انگیخت.
طاهر احمدزاده که گرایشهای دینی و ملی داشت، در دهه سی از چهرههای فعال جنبش ملی کردن نفت بود. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ به استبداد تن نداد و با پیوستن به «نهضت مقاومت ملی ایران» و عضویت در «کانون نشر حقایق اسلامی» به مبارزه علیه خودکامگی و بیدادگری برخاست.
سه فرزند او: مستوره، مسعود و مجید در بهار سال ۵۰ دستگیر شدند. مستوره به زندان و مسعود و مجید به اعدام محکوم شدند. رژیم شاه احمدزادهی پدر را نیز به دلیل فعالیتهای فرزندان او دستگیر کرد. احمدزادهی پدر، به رغم اعتقادات مذهبی خود، استوار و محکم و مقاوم ، به دفاع از رزمِ فرزندان فدائی خود برخاست. طاهراحمدزاده نخستین پدری است در جنبش فدائیان خلق که به اتهام حمایت از رزمِ فرزندان خود زندانی و به ده سال حبس محکوم شد.
طاهر احمدزاده، که در روزهای انقلاب همراه با دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد، سالهای زندان را مقاوم و استوار و سربلند و پای بند به عقاید خود زیست.
در زندانهای شاه با جمع مذهبیها و ملیها بود اما با دیگر گرایشهای سیاسی و عقیدتی نیز رابطهای دوستانه داشت. مناسبات خود را با زندانیان نه بر مبنای جهت گیری سیاسی و عقیدتی، که بر بستر مبارزه با خودکامگی و بیدادگری تنظیم میکرد. شاخصههای شخصیتی او، مهربانی او، تلاش او برای انتقال تجربههای خود به نسلهای جوان تر، سرزندگی، شادابی، لطیفه گوئی، حاضر جوابی و نکته سنجی او و.. مهر بر میانگیخت و در عمیق تر شدن رابطه دوستانه او با زندانیان گرایشهای گوناگون تاثیر بسیار داشت.
از زندگی و رزمِ طاهر احمد زاده در دوران جمهوری اسلامی همگان با خبراند دوران استانداری او در خراسان بسیار کوتاه بود. فرزند دیگر او مجتبی نیز در سال ۶۰ در زندانهای جمهوری اسلامی اعدام و خود او نیز زندانی و شکنجه شد.
طاهر احمدزاده، تا آخرین دم بر پیمان و عقاید خود استوار ماند. نامِ طاهر احمدزاده در حافظه ما همبندیهای او به دوران شاه، نمادی است از ایستادگی در برابر خودکامگی و بیدادگری و پاسداری ارزشهای بلند انسانی. ما همبندان او با تسلیت به خانواده او، یاد او را گرامی میداریم.
مهدی ابراهیم زاده - داود ابراهیمی - محمد اعظمی - تقی اغنیا - اقبال اقبالی - رضا اکرمی - حسام امام - امیرحسین بهبودی - اژدر بهنام - حبیب پرزین - احمد پورمندی - ایرج تقی زاده - مهدی جباری - حسن جعفری - عاطفه جعفری - فردوس جمشیدی رودباری - رضا جوشنی - محمد حداد پور - نقی حمیدیان - اصغر خرسند - بهروز خلیق - احمد خوشبخت - رقیه دانشگری - رضا دقتی - اکبر دوستدار - ناصر رحمانی نژاد - فرهمند رکنی (اخوی) - سلامت رنجبر- حسین سازور - یداله ساولی - علی ستاری - فرج سرکوهی - اکبر سوری - محمد تقی سیداحمدی - اکبر سیف - اسفندیار صادق زاده - عیسی صفا - حسن صمدیان - مجید عبدالرحیم پور - حسن عرب زاده حجازی - نادر عصاره - رضا عظیم زادگان - رضا علامه زاده - مسعود فتحی - حسن فخاری - وجیه اله قاسمی - باقر قلیائی - قدرت قلی زاده - مهدی کاظمی - اسفندیار کریمی - بهزاد کریمی - رضا کریمی - حسن گلشاهی - مصطفی مدنی - احمد محمدی - ضرغام محمودی - مرتضی محیط - پرویز مختاری - منوچهر مختاری - عباس مظاهری - امیر ممبینی - محمد منیری فاضل - مسعود مولازاده - محمدرضا مهجوریان - اشرف میرهاشمی - فرخ نگهدار - پرویز نویدی - ایرج واحدی پور - پروین واحدی پور - منیرهاشمی