با گذشت پنجاه روز از اعتصاب غذای رضا شهابی، در زندان رجایی شهر و تلاش کارگران و فعالان سیاسی برای جلب حمایت جامعه جهانی نسبت به وضعیت این فعال کارگری، مسوولان قضایی از رسیدگی به مطالبات این زندانی عقیدتی امتناع می‌کنند.
رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد از روز هیجدهم مرداد ۱۳۹۶ و در اعتراض به زندانی شدن دوباره‌اش از سوی نهادهای امنیتی و قوه قضائیه ایران دست به اعتصاب غذا زده است. نهادهای امنیتی و قضایی ایران با گذشت ۵۰ روز از اعتصاب غذای رضا شهابی، حاضر به گفتگو و مذاکره با این فعال کارگری نشده اند و از فراهم کردن مراقبت‌های درمانی مناسب برای این زندانی سیاسی نیز خودداری می‌کنند. اعضای این سندیکا از رضا شهابی خواسته‌اند به دلیل وخامت وضعیت سلامتی‌اش، به اعتصاب غذا پایان دهد.
ده‌ها تن از فعالان سیاسی، کارگری و دانشجویان، روز سوم مهرماه در تجمعی که با فراخوان سندیکای کارگران شرکت واحد برای حمایت از رضاشهابی و در روبروی ساختمان وزارت کار در تهران برگزار شد، شرکت کنندگان خواستار آزادی این کارگر زندانی و سایر فعالان سیاسی در بند شدند. این دومین تجمع فعالین مدنی برای حمایت از آزادی رضا شهابی است. پلیس ایران روز هفدهم شهریور ۱۳۹۶ نیز با حمله به یک تجمع مسالمت‌آمیز در حمایت از رضا شهابی در مقابل مجلس شورای اسلامی، معترضان را با اعمال خشونت پراکنده کرد.
بیش از هشتصد تن از فعالان سیاسی و کارگری نیز روز دوم مهر ماه با امضای نامه‌ای سرگشاده خواستار آزادی رضا شهابی شدند. در نامه این فعالان سیاسی که نسخه‌ای از آن در اختیار کمپین قرار گرفته، امضاکنندگان رضا شهابی را زندانی سیاسی خواندند که به دلیل «خواست گرسنه نماندن و زندگی شرافتمندانه و شایسته ی کرامت انسانی» محبوس شده است.
در بخشی از نامه این فعالان سیاسی، آمده است: «رضا شهابی زندانی سیاسی است. جایی که پافشاری بر حق حیات، بر پرداخت حقوق‌های ماه‌ها عقب‌افتاده، خواست گرسنه نماندن کارگر و خانواده‌اش، خواست امنیت شغلی و درمانی، خواست زندگی شرافتمندانه و شایسته کرامت انسانی، خواست آزادی اعتراض به ظلم و جور، پاسخی جز تحقیر و توهین و ضرب و شتم و شلاق و زندان نمی‌گیرد، هر خواسته‌ای سیاسی است.»
علیرغم تدوین و تصویب لایحه جرم سیاسی، دستگاه امنیتی و قضایی ایران اغلب «جرم سیاسی» را به رسمیت نمی‌شناسند و فعالانی را که صرفا به دلیل ابراز عقیده یا فعالیت صنفی و دانشجویی بازداشت شده‌اند، «زندانی امنیتی»، می‌نامند. سخنگوی قوه قضائیه ایران جرم محمود بهشتی، معلمی که به دلیل فعالیت صنفی زندانی شده را نیز «ارتکاب جرائم امنیتی» خوانده و مدعی شد در ایران کسی به دلیل فعالیت سیاسی و صنفی یا عقاید مذهبی بازداشت نمی‌شود.
برخلاف ادعای مقامات قضایی و امنیتی ایران، تعداد زیادی از فعالان سیاسی به دلیل ابراز عقیده و یا فعالیت سیاسی تشکیلاتی در زندان نگهداری می‌شوند، رضا شهابی از جمله فعالان کارگری در ایران است که بارها بازداشت و زندانی شده و در اعتراض به شرایطش دست به اعتصاب غذا زده است. رضا شهابی آخرین بار در چهاردهم مهر ماه ۱۳۹۳ با مرخصی پزشکی از زندان آزاد شد، اما وزارت اطلاعات ایران و قوه قضائیه، ایام مرخصی پزشکی رضا شهابی را بر خلاف قانون به عنوان دوران محکومیتش محسوب نکرده و علاوه بر آن در پرونده‌ای جدید، او را اتهام «تبلیغ علیه نظام از درون زندان» به یک سال زندان محکوم کرده‌اند. نمایندگان جمهوری اسلامی ایران همچنین به دروغ گزارش آزادی مشروط و بازگشت به کار رضا شهابی را به «سازمان بین‌المللی کار» اعلام کرده‌اند.