از زمانی که ابراهیم رییسی برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کاندیداتوری کرده و پس از تایید صلاحیتش توسط شورای نگهبان که او را رسما یکی از شش نامزد این انتخابات، تا کنون چندین ویدیو با مضمون دفاع و توجیه اعدامهای دهه شصت منتشر شده است. این ویدیوها شناسنامه ندارد و مشخص نیست که چه کسی آنها را تولید و منتشر کرده است. اما این اولین بار است که از دهه شصت تا کنون موضوع اعدامهای گسترده زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، به عنوان موضوعی در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری مطرح می‌شود.
طی هفته‌های گذشته و از زمانی نام ابراهیم رئیسی، به عنوان یکی از کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری مطرح شد، فعالان حقوق بشر و سازمان‌های مدنی در خارج از ایران، با طرح دست داشتن او در «گروه مرگ» یا گروهی که برای زندگی و مرگ هزاران زندانی تصمیم گیری کرد و هزاران نفر را به پای چوبه دار فرستاد، انتقادات شدیدی را علیه او مطرح کردند.
به عنوان نمونه در اولین اقدام کانال تلگرامی «رئیسی بیا» که پیش از ثبت نام او فعالیت خود را آغاز کرده بود و پس از ثبت نام آقای رییسی به «رئیسی آمد» تغییر نام داد، در تاریخ ۱۱ آوریل ۲۰۱۷ با انتشار ویدیوی سه دقیقه‌ای تحت عنوان «گرگ‌ها» تلاش کرد تا اعدام دست‌جمعی مخالفین سیاسی در تابستان سال ۶۷ را فقط مختص به زندانیان سازمان مجاهدین خلق نشان دهد در حالی که در آن زمان افراد بسیاری از گروه‌ها و تشکل‌های سیاسی مختلف شامل چپ‌ها، ملی‌مذهبی‌ها و مجاهدین در زندان حضور داشتند که بسیاری از آنها در حال سپری کردن محکومت زندان خود بودند.
در نمونه دیگری سازندگان ویدیو با مراجعه به شهروندان تهرانی و نشان داد عکسی از یک عملایت تروریستی و انفجار بمبی در یک خودرو از آنها سوال می‌کنند «به نظر شما این جنایت در کدام کشور اتفاق افتاده است؟» در نهایت سازندگان ویدیو به مخاطبان خود می‌گویند این عملایت تروریستی در ایران رخ داده و مجددا از آنها سوال می‌کنند «چه مجازانی باید برای عاملین این عملایت در نظر گرفت؟» برخی از افراد در این ویدیو خواستار مجازات شدید و حتی اعدام افراد شده‌اند و می‌گویند اگر مسوولیت داشتند، شدیدترین مجازات‌ها را برای مسببان آن اتفاق در نظر می گرفتند.
به نظر می‌رسد هدف سازندگان چنین ویدیو‌هایی توجیه اعمال و احکام شدیدی مانند اعدام است که در دهه ۶۰ و۷۰ در قوه قضاییه ایران با مدیریت سیدابراهیم رییسی صادر می‌شد.
با وجود این کارنامه آقای رییسی پر است از احکام اعدامی که حتی برای زندانیان بعد از انتخابات جنجال برانگیر سال ۱۳۸۸ نیز صادر شده است. به عنوان نمونه دو تن از افرادی که در دادگاه نمایشی که بعد از آن انتخابات در مرداد و شهریور ۱۳۸۸ تشکیل شد، آرش رحمانی‌پور و محمدرضا علی‌زمانی به اتهام «برنامه ریزی برای اقدامات مسلحانه» و «ارتباط با انجمن پادشاهی ایران» به اعدام محکوم شدند و در بهمن ۱۳۸۸ این احکام اجرا شد.
اگر چه محمدجواد لاریجانی دبیر حقوق بشر قوه قضاییه در مصاحبه با شبکه خبری سی‌ان‌ان اعلام کرده بود این دو نفر قبل از حوادث انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ بازداشت شده بودند و ربطی به اعتراض‌های پس از آن ندارد، اما ابراهیم رییسی که آن زمان معاون اول قوه‌قضایه بود در مصاحبه‌ای در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۸۸ با خبرگزاری فارس‌نیوز گفت: «دو نفری که اعدام شده و ۹ نفر دیگر که در صورت قطعیت حکم به زودی اعدام خواهند شد قطعا در جریان آشوب‌های اخیر دستگیر شدند و هر کدام به یکی از جریان‌های ضد انقلاب مرتبط بوده و با انگیزه نفاق و براندازی نظام در اغتشاشات حضور یافته‌اند.»
با وجود تلاش ستاد انتخاباتی سیدابراهیم رییسی و حامیان او برای کمرنگ کردن و یا از بین بردن تقش او در اعدام مخالفین سیاسی اما جامعه مدنی ایران همچنان این پرسش‌ها را مطرح می‌کند و خواستان روشن شدن نقش او در اعدامهای گسترده دهه ۶۰ است. به عنوان نمونه آقای طهمورث‌پور یک فعال دانشجویی دانشگاه یزد در طی یک سخنرانی در جلسه‌ی پرسش و پاسخ با نماینده‌های نازمد‌های انتخاباتی، نماینده رییسی را مخاطب قرار داد و گفت: «ایران امروز، دادستانی تهران در تابستان ۶٧ نیست.»