فرزند عیسی سحرخیز، روزنامه‌نگار زندانی که به دلیل بیماری در مرکز قلب تهران بستری است، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت پدرش از روز یکشنبه یازدهم مهرماه اعتصاب غذا کرده و در صورت عدم رسیدگی مسئولان اعتصاب دارو را نیز به آن خواهد افزود.
مهدی سحرخیز به کمپین گفت: «با توجه به بیماری و توصیه پزشکی قانونی مبنی بر عدم توانایی تحمل حبس و سپری شدن نیمی از دوران زندان، پدرم شرایط قانونی استفاده از آزادی مشروط، حق مرخصی درمانی و یا آزادی به دلیل عدم تحمل کیفر را دارد و قانونا هر کدام از این موارد به تنهایی نیز موجب آزادی اش می شود و برای پیگیری همین مطالبات اعتصاب غذا کرده است.»
عیسی سحرخیز در نامه ای که درباره شروع اعتصاب غذای خود خطاب به دادستان تهران نوشته، آورده است: «با تقاضای آزادی مشروط به دلیل گذراندن بیش از یک سوم دوران محکومیت، اجرای مواد ۵٠٢ و ۵٢٢ قانون آئین دادرسی، اعطای مرخصی استعلاجی منتهی به آزادی، در شرایطی که در حال حاضر بیش از نیمی از دوران حبس تحمیلی و حصر بیمارستانی را گذرانده ام، راهی جز دست زدن به اعتصاب غذا و دارو باقی نمانده است.»
ماده ۵۰۲ و ۵۲۲ قانون آئین دادرسی که این روزنامه نگار زندانی خواستار اجرای آن شده است درباره لزوم توقف یا تعلیق مجازات حبس درباره زندانیانی است که به دلایل پزشکی امکان تحمل حبس را ندارند و باید در خارج از زندان به ادامه درمان خود بپردازند.
عیسی سحرخیز در تاریخ ۱۱ آبان ۱۳۹۴ به همراه سه روزنامه نگار دیگر و داود اسدی، برادر هوشنگ اسدی، روزنامه نگار باسابقه ساکن در فرانسه تحت نام «پروژه نفوذ» از سوی دفتر حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد. او در تاریخ ۱۹ اسفند ماه سال ۱۳۹۴ به دلیل وخامت حالش از زندان به بیمارستان مرکز قلب تهران منتقل شد و تاکنون در آنجا به سر می برد.
آقای سحرخیز در نامه اش به دادستان تهران نوشته است که به مدت ۱۵ روز اعتصاب غذا می کند و پس از ۱۵ روز در صورت عدم رسیدگی به خواسته هایش اعتصاب دارو را نیز به آن اضافه می کند، پسر آقای سحرخیز اعتصاب غذا و مخصوصا اعتصاب داروی پدرش را با توجه به وضعیت جسمی و بیماری این روزنامه نگار زندانی نگران کننده و خطرناک توصیف کرد. عیسی سحرخیز در این نامه بازداشت خود را غیر قانونی خوانده که “تنها دلیل آن انتقادهای تراویده از نیش قلم بوده است، نه چیزی فراتر از آن، امری که از لحاظ شرعی و قانونی نه تنها خلاف و جرم نیست، بلکه به قول علی (ع) بر هر مسلمانی واجب است.”
عیسی سحرخیز پس از بازداشت از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام توهین به رهبری به دو سال حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شد، این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۲۱ ماه کاهش یافت. مهدی سحرخیز، فرزند عیسی سحرخیز، پیشتر به کمپین بین اللملی حقوق بشر در ایران گفته بود: «دادگاه روی یک عبارت برای اتهام توهین به رهبری تاکید کرده اند در حالیکه خامنه ای بارها بارها گفته است اگر کسی علیه او حرفی زد یا مطلبی نوشت حق برخورد با او را ندارند اما در عمل رفتارها کاملا فرق می کند. اساسا طبق همین قانون جمهوری اسلامی که وجود دارد پدرم باید بلافاصله از زندان آزاد شود چون ابراز عقیده یک شهروند نمی تواند منجر به زندانی شدنش شود. پدرم من خلافی جز ابراز عقیده اش نداشته است.»
مهدی سحرخیز با اشاره به یکی از موارد اشاره شده در پرونده پدرش برای اتهام توهین به رهبری به کمپین گفت: «در پرونده پدرم یکی از موارد قید شده برای اتهام توهین به رهبری اشاره او به مکانی به نام «کازینو سید علی» در خاطراتش از زندان رجایی شهر است. آنها طوری از این عبارت برداشت کرده اند که به توهین به رهبری ختم شده است. به نظر ما حکم را طوری داده اند که او برای بار دوم در زمان انتخابات ریاست جمهوری در زندان باشد و نتواند نظراتش را بگوید وو از روحانی دفاع کند.»
عیسی سحرخیز از اسفند سال ۱۳۹۴ تاکنون به دلیل عارضه شدید قلبی در بیمارستان به سر می‌برد و و وضعیت مساعدی ندارد و به گفته وکیل و نزدیکانش باید دائما تحت درمان باشد. مهدی سحرخیز در همین زمینه به کمپین بین‌المللی حقوق بشر گفته بود: «پدرم زیر نظر پزشکان و در انتظار نتیجه ام آر آی است. او دچار تشنج‌های مدام، نوسان فشار و استرس است و تیم پزشکی هنوز تشخیص نداده که چه بلایی بر سر او در زندان آمده است، چرا که تا پیش از زندان پدرم در سلامت کامل بود.»
فرزند این زندانی گفته بود که او درگیر مشکلاتی در ناحیه کبد، قلب و فشار خون است که حاصل دوران طولانی زندانش در دوره قبل بوده و هنوز مداوا نشده اند و طبق گفته پزشکانش او قادر به تحمل زندان نیست.
در بخشی از نامه عیسی سحرخیز که روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۴ در زندان و یک روز قبل از انتقال به بیمارستان نوشته بود و در سایت ها منتشر شد، آمده بود: «اغلب اوقات در سلول انفرادی که مصداق بارز شکنجه سفید است، محبوس شده‌ام و اگر گاهی فرد دیگری با من هم سلول بوده صرفا به دلیل مراقبت از بنده است که به دلایل گوناگون و بیماری های مختلف و به کرات در اتاق، سرویس بهداشتی، حیاط، هوا خوری و.. دچار زمین خوردگی ناشی از افت شدید فشار خون و نرسیدن خون به مغز، شده ام.»
عیسی سحرخیز همچنین به اتهام توهین به رییس قوه قضاییه و رییس جمهور سابق پرونده دیگری در شعبه یک دادگاه کیفری استان تهران دارد که از آن به عنوان «نخستین پرونده جرم سیاسی در ایران» نام برده شده و هنوز تکلیف این پرونده مشخص نیست. علیزاده طباطبایی، وکیل عیسی سحرخیز، اواخر شهریور ماه به کمپین گفته بود: «ما برای آقای سحرخیز با توجه به وضعیت جسمانیش درخواست آزادی مشروط خواهیم کرد و امیدواریم او به زودی آزاد شود.»
طبق ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی ایران زندانیان با احکام زیر ده سال بعد از گذراندن یک سوم دوران حبس می توانند از آزادی مشروط برخوردار شوند، عیسی سحرخیز که به ۲۱ ماه حبس محکوم شده، حدود یک سال و بیش از یک سوم حبس خود را گذرانده و قانونا می تواند به صورت مشروط آزاد شود.
آقای سحرخیز پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ هم بازداشت شده بود و به اتهام توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام به سه سال حبس تعزیری، پنج سال ممنوعیت و محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و مطبوعاتی و یک سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود. او در حکم جداگانه ای نیز به یک سال و نیم زندان دیگر محکوم شد و در نهایت مهرماه ۱۳۹۲ از زندان آزاد شد.