ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Tue, 19.07.2016, 8:26
کانال تلگرامی وابسته به سپاه برای تجمع فراخوان داد

اعتماد: «پشیمانی» نخستین و آخرین دفاعیات حادثه‌سازان سه‌راه فرمانیه بود. حادثه‌سازانی که مقر سفارت عربستان را در شنبه شبی زمستانی، به محل تجمع جوانانی تبدیل ساختند که به گفته خود تاب جنایات آل‌سعود را نیاوردند و تنها راه اعلام اعتراض خود را در سردادن شعارها می‌جستند، پس از ۶ ماه در مسیر دادگاه قرار گرفتند.

دیروز ۲۱ نفر به خط شدند تا یک به یک به دفاع در برابر کیفرخواستی بپردازند که به اتهام «مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان» و «اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی»، از مقر سفارت به محل دادگاه رسیدند. جوانانی که خود را ملقب به «بچه حزب‌اللهی» می‌دانند، برای کار خود توجیه نمی‌آورند، اما از همه اتفاقاتی یاد می‌کنند که آنان را از ابتدا تا انتهای آن مسیر همراهی می‌کرد.

جلسه رسیدگی به اتهامات متعرضان به سفارت عربستان وجه مشترک زیادی بین متهمان داشت. آنجا که همه از پیامک مشترکی یاد می‌کنند که در بعدازظهر شب حادثه در کانال‌های تلگرامی وابسته به سپاه پاسداران، آنها را از برگزاری تجمع آگاه می‌سازد. این پیامک‌ها و همچنین تماس‌هایی که از سوی برخی لیدرهای این تجمع که جملگی عضو هیات‌های [...] بودند که تعدادشان به شش نفر می‌رسید، اگرچه عامل اولیه تجمع سه‌راه فرمانیه بود، اما گویا اصل مساله را باید در جایی دیگر جست‌وجو کرد. در میان گفته‌های متهمان آنچه بیش از همه به چشم می‌آمد انتقاد از نیروهای ناجا بود که وظیفه حفاظت و حراست از ساختمان سفارت را برعهده داشته‌اند.

اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات متعرضین به سفارت عربستان صبح دیروز، به صورت علنی در شعبه ۱۰۶۰ دادگاه کیفری ۲ مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرایم کارکنان دولت به ریاست قاضی فرشید دهقانی برگزار شد. در ابتدای این جلسه خانم آقا میرسلیم، نماینده دادستان با قرائت نام ۲۱ نفر از متهمان، اتهامات آنان را «مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان» یا «اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی» یا هر دو عنوان و تاکید کرد: «نظر به گزارش‌های اولیه و تحقیقات انجام شده از نیروی انتظامی و اطلاعاتی، محتویات پرونده و اظهارات متهمان، نامبردگان مجرم هستند و طبق مواد ۶۱۷ و ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی کیفر آنها مورد تقاضا است و تاریخ وقوع جرم هم در سال ۹۴ و در تهران بوده است.»

در گروه‌های تلگرامی منتسب به سپاه متوجه تجمع شدم
پس از قرائت کیفرخواست از سوی نماینده مدعی‌العموم قاضی حسینی از نفر اول لیست اسامی متهمان خواست که خود را معرفی کند. جوانی ۲۵ ساله، اهل تهران در دفاع از خود در برابر محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده گزارش مراجع ذی‌ربط و مفاد کیفرخواست صادره از سوی دادسرای شهید مقدس، که او را متهم به اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی معرفی می‌کرد، گفت: روزی که این اتفاق برایم افتاد، بحث تجمع در مشهد را شنیدم و در کانال‌های خبری تلگرام و اینستاگرام خواندم که آن شب جلوی سفارت عربستان تجمع است. حتی من در گروه‌های منتسب به سپاه ، خواندم که تجمعی به نشانه اعتراض به رژیم آل سعود برگزار می‌شود و من با توجه به کشتار مردم در منا، حادثه فرودگاه جده و جنایات دیگری که در یمن و سوریه اتفاق افتاده بود، احساس کردم برای دادخواهی شیعیان، اعتراضی باید انجام شود.

وی افزود: من هم بنا بر آنچه در گروه‌ها دیده بودم در تجمع حاضر بودم و فقط نگاه می‌کردم و هیچ اقدامی هم انجام ندادم وقتی ما رسیدیم سروصدا بود و کار خاصی نکردیم بلکه تماشا می‌کردیم. قاضی از متهم پرسید که شعار دادید؟ متهم پاسخ داد: اواخر مردم شعار می‌دادند و من هم در کنار جمع بودم قصدمان این نبود که سروصدا کنیم.

قاضی با قرائت اظهارات متهم در دادسرا گفت: شما عنوان کرده‌اید که در مقابل سفارت عربستان با جمعیت حاضر شعار داده‌اید و حتی یک نفر مجروح شده بود و او را انتقال دادید، در این زمینه چه صحبتی دارید؟ که متهم گفت: ما آن فرد مجروح را به کنار دیوار کشیدیم و به او کمک کردیم.

قاضی به او گفت که آیا افراد دیگری هم می‌شناسید که به سفارت سنگ می‌زدند؟ که متهم در پاسخ گفت: برخی را دیده بودم. حدود سه چهار نفر را می‌شناختم. قاضی به متهم گفت: پس از باز شدن در سفارت چه اقداماتی کردید؟ متهم گفت: من زمانی که به آنجا رسیدم، در باز شده بود و مردم هم رفت و آمد می‌کردند و پلیس هم از آنها ممانعت نمی‌کرد. من می‌خواستم از در بزرگ وارد شوم که وارد هم نشدم.

قاضی اتهام وی را مجددا تفهیم کرد و از او خواست آخرین دفاع خود را ارایه کند که متهم گفت: «در اتهام من آمده که قصدم ایجاد سروصدا بوده در حالی که من اصلا نیتم این نبوده که اخلال در جامعه کنم. سوابق من موجود است. در آن موقع با توجه به فضایی که بود و از آنجایی که شیعه مظلوم است پس از اینکه پنج شش ساعت خبر پخش شد و حتی در یکی از کانال‌های منتسب به سپاه پاسداران هم خبر تجمع را دیدم به آنجا رفتم. من نمی‌دانستم که تجمع مجوز ندارد. من تا ۹ شب سر کار بودم چون نزدیک خانه‌مان بودم به آنجا رفتم. از عملکرد خودم پشیمانم زیرا دل آقا شکست.

اصلا در تجمع حضور نداشتم
در ادامه جلسه دادگاه قاضی دهقانی اتهامات متهم دوم را به وی تفهیم کرد و البته برای روشن شدن این موضوع که چرا برخی از متهمان پرونده دارای یک اتهام هستند و برخی دو عنوان اتهامی دارند، گفت: طبق گزارشات مرجع قضایی در دادسرا، افرادی که در تجمع حضور داشتند دارای یک اتهام و کسانی که وارد سفارت شده‌اند دو اتهام دارند.

متهم دوم پرونده در دفاع از خود گفت: من در آن شب و در آن ساعت تجمع، میهمانی بودم. ‌برای همین درخواست داشتم که فیلم ورود و خروج من به منزل پدرخانمم مورد بازبینی قرار گیرد. دوربین سرخیابان است و مشخص است که چه ساعتی ماشین من وارد شده و در چه ساعتی من دستگیر شدم. زمانی که سفارت آتش گرفت من آنجا نبودم. من داشتم می‌رفتم داروخانه که به یک باره دیدم شلوغ شده است. از مردم پرسیدم چه خبر است؟ گفتند: سفارت عربستان را آتش زدند. از ماشین پیاده شدم که بعد من را گرفتند و بردند به پلیس امنیت و بی‌گناه، بیست روز در بازداشت بودم.

قاضی خطاب به متهم گفت: آیا در تجمع جلوی سفارت عربستان حضور داشتید؟ متهم پاسخ داد: من آنجا بودم ولی در تجمع حضور نداشتم زیرا زمانی که آنجا بودم تجمع تمام شده بود. رفتم، ببینم چه خبر است، دیدم که روی هوا هستم، مرا بردند و گفتند که کوچه پایین پیاده‌ات می‌کنیم.

قاضی از وی پرسید در چه گروه و هیاتی و احزاب سیاسی عضو هستید؟ که وی پاسخ داد: در تلگرام در کانال طنز سیاسی دکتر سلام عضو هستم. در ایام محرم هم به هیاتی در میدان امام حسین می‌روم. مدافع حرم هم بودم.

متهم به عنوان آخرین دفاع خود گفت: ۲۰ روز مرا به زندان انداختند. شما جایی که نشستید جای امیرالمومنین است. اگر در دادسرا ده دقیقه وقت می‌گذاشتند فیلم من را می‌دیدند این همه مشکلات پیش نمی‌آمد. من کارمندم و خدا را شکر که کارم را از دست ندادم.

مقصر اصلی ماموران انتظامی بودند
اما جوان‌ترین متهم پرونده متعرضان به سفارت عربستان تنها ۱۹ سال سن داشت. او نیز در دفاعیات خود با سایر متهمان وجه مشترکی داشت. او گفت: نیت بدی نداشته‌ایم. از گروه‌های مجازی و تماس برخی دوستان از این تجمع مطلع شدم. او با تایید حضور در تجمع، در برابر سوال قاضی در مورد اینکه در مقابل سفارت چه اقدامی کرده‌اید، گفت: تنها شعار دادم.

قاضی خطاب به متهم گفت: آیا شما شیشه جهت بنزین و آتش زدن خریداری کردید؟ متهم پاسخ داد: ما نوشابه خریدیم. شیشه نخریدیم. قاضی پرسید: چه کسی مواد آتش‌زا به سفارت پرتاب کرد؟ متهم پاسخ داد: اکثریت آنها غریبه بودند.

قاضی اظهارات متهم را در صفحه ۵۵۳ جلد سوم پرونده مبنی بر اینکه «در ابتدا به همراه جمعیت حاضر شعار ‌الله اکبر و مرگ بر آل سعود می‌دادیم و سنگ‌پراکنی هم کردیم» را به وی متذکر شد که متهم گفت: بله. ما سنگ زدیم اما به سفارت نخورد. متهم در دفاع آخر خود با بیان اینکه حق بچه‌های حزب‌اللهی نیست اینقدر اذیت شوند، مدعی شد: مقصر اصلی نیروی انتظامی است. آنها باید اینجا پاسخگو باشند.

دل نایب امام زمان ‌را رنجاندیم و از آن پشیمانیم
متهم دیگر این پرونده با بیان اینکه اطلاع ما از آن تجمع به واسطه کانال‌های فضای مجازی بود و به قصد اعتراض به رفتارهای آل سعود در حادثه منا بود، گفت: در ابتدا همراه جمعیت شعار دادم.

وی با انتقاد از عملکرد نیروی انتظامی در ماجرای آن شب گفت: طبقه اول و دوم سفارت آتش گرفت ولی از سوی آتش نشانی کاری صورت نگرفت. عده‌ای که در آتش می‌سوختند، تقاضای کمک داشتند. من داخل سفارت رفتم تا هموطنانم را نجات دهم. وقتی داخل رسیدم نتوانستم وارد اتاق شوم زیرا به دلیل سرما خوردگی تنگی نفس داشتم و دود هم زیاد بود لذا بلافاصله بیرون آمدم. قاضی پرسید شما داخل سفارت رفتید؟

متهم پاسخ داد: بله. کار من به دلیل اعتراضی بود که داشتم و اطلاعی از غیر قانونی بودن تجمع نداشتم. همان روز مشابه این اتفاق در مشهد هم افتاده بود و کسی هم منکر آن نشد. وی ادامه داد: خط و مشی زندگی ما صحبت‌های آقا بود و زمانی که ایشان ناراحت شدند ما فهمیدیم که کار اشتباهی کردیم و بر همین اساس توبه کردیم و کاملا هم پشیمان هستیم. ما دل نایب امام زمان (عج) ‌را رنجاندیم و از آن پشیمانیم.

حضور داشتم اما جایی را  تخریب نکردم
متهم پنجم این پرونده که تنها ۲۱ سال سن داشت نیز در تایید دفاعیات متهمان قبلی گفت: من خبر تجمع را در تلگرام دیدم و اطلاع نداشتم که تجمع غیرقانونی است. ساعت ۶ بعدازظهر جلوی درب سفارت رفتم، نه سنگی زدم و حتی حیاط سفارت را هم ندیدم و ساعت ۱۱ شب خانه بودم.

متهم ادامه داد: قبلش رفته بودم حسینیه و از آنجا به سمت سفارت رفتیم. وی در پاسخ به اظهارات قاضی دادگاه مبتنی بر صفحه ۵۷۳ پرونده که طی آن با ذکر اسامی گفته بود ۷-۶ نفر در حال ساخت کوکتل بودند، گفت: من موادی را ندیدم. کوکتل را با ماشین جلوی سفارت آوردند.

متهم ادامه داد: ماموران نیروی انتظامی سرکوچه سفارت بودند. زمانی که همه جمع شدند بعد از ۱۵-۱۰ دقیقه مردم شعار دادند و یک ساعت گذشت که پس از آن سنگ هم زدند. من نه سنگی زدم و نه کوکتلی داشتم. قاضی اظهارات متهم در صفحه ۵۷۴ پرونده که گفته بود همراه جمعیت شعار می‌داد و اعتراض خود را به آل سعود علنی کرده و سنگ هم زده بود را به وی یادآور شد که متهم گفت: تحت تاثیر حرف‌های بازجو بودم که می‌گفت چیزی بنویس تا پرونده را ببندیم. بازجو به من می‌گفت ۴ تا کوکتل زدن این حرف‌ها را ندارد. این متهم در آخرین دفاع خود گفت: من در تجمع شرکت داشتم ولی هیچ سنگی پرتاب نکردم و جایی را تخریب نکردم. من به داخل سفارت ورود نکردم حتی حیاط سفارت را هم ندیدم.

تجمع خودجوش بود، نیاز به مجوز نداشت
متهم بعدی این پرونده، یکی از مدافعان حرم بود. او که به علت حضور در سوریه نتوانست در جلسه حاضر شود، دفاعیات خود را ازسوی وکیل خود اعلام کرد. وکیل مدافع وی با بیان اینکه لایحه دفاعی خود را تقدیم دادگاه کرده‌ایم، گفت: این تجمع به صورت خودجوش و مردمی بوده و نیازی به مجوز نداشته است. این افراد که در تجمع بودند، سوءنیتی نداشتند و با اعتقاد مذهبی آنجا بودند. در شهرهای دیگر و حتی در کشورهای دیگر و در خود عربستان هم چنین تجمعی بوده است. جمعیت مقابل سفارت عربستان بیش از ۵ هزار نفر بوده است و افرادی که امروز اینجا محاکمه می‌شوند سربازان و مدافع حرم و حزب‌اللهی هستند. آن جمعیتی که امروز اینجا نیستند اخلال کرده‌اند.

نریمانی افزود: ما خواستیم زبان عربستان را کوتاه کنیم که کوتاه هم نشد. شنیدم قبل از اینکه افراد وارد سفارت شوند آتش‌سوزی شروع شده بود که خودشان هم آن را انجام دادند؛ لذا بهتر است دوربین‌های سفارت بازبینی شود ولی متاسفانه آنها برای این کار همکاری نمی‌کنند. نریمانی افزود: در رابطه با تخریب اموال سفارت عربستان باید یادآور شوم که تخریبی صورت نگرفته است زیرا تخریب نیاز به شاکی خصوصی دارد.

در این هنگام نماینده دادستان گفت: تمام دوربین‌های سفارت بازبینی شده و نتایج به دست آمده نشان می‌دهد یکی از عوامل اصلی تجمع، موکل شما بوده است. قاضی دهقانی با قرائت متن پیام‌های ارسال شده از سوی متهم ششم، گفت: مدارک بسیار زیادی وجود دارد. موکل شما یکی از اعضای اصلی و هدایت‌کننده اصلی تجمع بوده است.

هر روز برای دفاع از انقلاب هزینه می‌دهیم
در ادامه این جلسه متهم بعدی در دفاع از خود گفت: اتهامات را قبول ندارم. آیا گزارشات ما هم لحاظ می‌شود؟ ماه ۶ ماه است که با عنوان نیروهای افراطی آماج حملات هستیم. سهم ما و سهم عوامل نیروی انتظامی در این حادثه چقدر بوده است؟ بهتر است برای رسیدگی به این حادثه فقط به همین جلسه اکتفا نشود. ما دادگاه را امین می‌دانیم.

وی افزود: من برای غیرت و اعتراض و نهی از منکر رفتم. جنایات رژیم آل سعود در یمن، تعرض به دو نوجوان و... به گونه‌ای است که من نمی‌توانستم بی‌تفاوت باشم. این متهم با بیان اینکه اجتماع خودجوش بود و ما سازماندهی نشدیم خطاب به قاضی دادگاه گفت: صوت‌هایی که شما از آنها نام می‌برید به صورت تهدیدآمیز برای ما ارسال شده است.

وی گزارش حادثه آن روز را به صورت مکتوب تقدیم ریاست دادگاه کرد و ادامه داد: آنقدر فاصله ما با سفارت زیاد بود که نمی‌توانستیم نزدیک شویم. باتومی به من زدند که عینکم شکست و دیگر هیچ جا را نمی‌دیدم. سراسر آنجا دود بود. بازشدن درهای سفارت موضوع مشکوکی بود زیرا کسی نمی‌توانست از در سفارت بالا برود. این متهم پرونده خطاب به رییس دادگاه گفت: تحت تاثیر فضای روانی قرار نگیرید. با ۴ پیام ۴ نفر به تجمع نمی‌روند. ما دو سال صبر کردیم. بنده خودم شعار دادم، کتک هم خوردم ولی سنگی پرتاب نکردم. من تخریبی نکردم زیرا بینایی نداشتم.

وی با مقصر عنوان کردن ناجا، گفت: قبول دارم که تجمع غیرقانونی بوده ولی تخریبی صورت نگرفته است. آنجا آتش گرفته بود. حتی یکی از بچه‌ها شیر آورد گفتیم نخورید حرام است.

وی ادامه داد: تخریب یعنی با برنامه بروی. در حالی که من داخل سفارت نبودم لذا اتهام تخریب را قبول ندارم. دوربین‌ها را چک کنید. ما در فتنه ۸۸ و کوی دانشگاه بودیم، کتک هم خوردیم، ما هر روز برای دفاع از انقلاب هزینه می‌دهیم. قاضی دهقانی خطاب به این متهم گفت: تمام اموال تخریب شده و آتش زده شده است. حدود ۵ ماشین سوخته است.

متهم پاسخ داد: قبل از ورود به سفارت، افرادی در داخل سفارت بودند. قاضی در این هنگام گفت: ۵ عدد فیلم از جریان اولیه موجود است. دادگاه مکلف است در چارچوب مفاد کیفرخواستی که دادستان صادر می‌کند رسیدگی کند.

متهم گفت: من ۳۰ روز در زندان بودم. من از بازپرس شاکی‌ام. بازپرس پرونده به من گفت شما محارب‌ هستید. ۷ شب در انفرادی بودم. به هیچ‌وجه اتهامات را قبول ندارم. لذا از محضر دادگاه می‌خواهم نهایت عفو و تخفیف را اعمال کنید.